Knallende Partijcontent

Ik kan het jullie alvast verklappen: zelfs als ik een televisie had, zou ik hem vanavond niet aanzetten voor de uitslag van VVD-Idols. Het is mij niet helemaal duidelijk waarom de landelijke media zoveel aandacht aan een interne verkiezing van de vierde politieke partij van Nederland besteedden.

Het erge is dat onze favoriete politieke partij heeft gezien en geleerd. Eén machtsstrijdje levert vele honderden uren media-aandacht op, met een aanzienlijk kleinere kans om jezelf belachelijk te maken dan bij het daadwerkelijk bedrijven van politiek.

Wij kunnen ons voorbereiden op het ergste: een politieke soap. Niet twee lijsttrekkers en een mevrouw die voor spek en bonen meedoet, maar maar liefst zeven democraten staan te trappelen. U heeft misschien alleen van Pechtold en Lousewies gehoord, maar zeg nou zelf: in hoeverre strekt dat in hun voordeel?

Nee, het wordt spannend. Alle zeven lopen ze mee in de race, die van achter de schermen zorgvuldig wordt geregisseerd door partijbaronnen en de opvallende niet-mededinger Boris van der Ham, die nog uit de theaterwereld komt.

Ik voorspel u: intriges, beschuldigingen, geheime zwangerschappen, verdwijningen, mysterieus geheugenverlies. Uiteindelijk lijkt het uit te lopen op een gierende nek-aan-nek-race, die door een verrassende buitenstaander wordt gewonnen. De interne verkiezingscampagne als onderdeel van de èchte verkiezingscampagne. Het script ligt al klaar.

Politieke partijen die binnenkort verkiezingen willen houden en invulling willen geven aan hun programma – dat is, hun televisieprogramma; partijprogramma’s zijn tegenwoordig overbodig – kunnen bij ons tegen een schappelijke prijs kijkcijfers-knallende content kopen.

Rechtvaardigheid is zó twintigste eeuw

Het is zover: de regering heeft alle schroom van zich afgeworpen, en besloten dat wetten en rechters de boel maar vertragen. Mensen die door de overheid verdacht worden van terroristische activiteiten, kunnen van diezelfde overheid een verbod krijgen zich ergens te bevinden. Zijn ze het niet eens met die “bestuurlijke maatregel”, dan kunnen ze bezwaar aantekenen bij… de overheid!

Donner verzekerde de Kamer natuurlijk dat dergelijke maatregelen niet zomaar zullen worden genomen, net zoals minister Remkes zijn padvinders-erewoord gaf en toezegde journalisten niet af te luisteren zonder reden, maar alleen als ze hun werk goed doen. Parlementair verslaggevers hoeven dus niet bang te zijn dat ze bespied en afgeluisterd worden en op basis van de rapporten die daaruit volgen niet meer op het Binnenhof mogen komen. Tenzij ze dingen schrijven die in de ogen van een bewindsman staatsondermijnend zouden kunnen werken, natuurlijk, maar welke journalist zou nu zo onverantwoordelijk zijn om in deze tijden van terreurdreiging de staat te verzwakken met subversieve praatjes?

En bovendien, onschuldige burgers hebben natuurlijk niets te vrezen van onze oh zo competente veiligheidsdienst. Het doel van de nieuwe wet zijn terroristen, de boeven die binnen het huidige, achterhaalde onschuldig-tot-het-tegendeel-enz-enz-systeem niet veroordeeld kunnen worden omdat er nog geen bewijzen zijn. Alsof we ons kunnen permitteren te wachten tot we kunnen bewijzen dat ze terroristen zijn. Dat is precies wat ze willen! Met deze nieuwe wet kunnen we eindelijk een vuist maken tegen mensen waarvan we weten dat het terroristen zijn zónder dat we het kunnen bewijzen.

En de Tweede Kamer heeft unaniem voor gestemd. Al het mediagenieke geschmier ten spijt – Wouter Bos die iets over de AOW roept, Marijnissen die jammert over ontslagrecht, Pechtold die wat over stemrecht voor zestienjarigen brabbelt – stemden alle honderdvijftig Kamerleden als makke schapen voor het einde van de rechtstaat zoals we die kennen. Omdat geen enkele politicus te boek durft te staan als iemand die de terroristen steunt.

Misschien moeten we zo stilletjesaan ook de wet van Godwin gaan herzien.

De jood

Vrijheid van godsdienst is een stok geworden waar vooral joden en christenen ongelovige honden mee kunnen slaan. Rogier Havelaar, voorzitter van de jongerenorganisatie van ChristenUnie, deed aangifte tegen Geenstijl omdat er denigrerende uitlatingen werden gedaan (“sterf, gristenhonden, sterf”). Van diezelfde Havelaar, of van wie dan ook in de gelovige hoek, kwam niets dan stilte als reactie op de preek die meneer Mos in maart 2005 hield. “De jood in ons is een verrader,” sprak de dominee.

En: “En wat wij ons nu gaandeweg gaan realiseren, zestig jaar na de Tweede Wereldoorlog is, dat dus Hitler eigenlijk veel beter in de Bijbel thuis was dan wij gewoonlijk voor waar willen houden. En dat Hitler deze, op zich Bijbelse gedachte, tot z’n uiterste consequentie heeft uitgewerkt.”

Ja, de preek werd min of meer veroordeeld door het protestantse hoofdkantoor, maar er is geen strafrechter aan te pas gekomen. Hoewel imams de AIVD op hun dak krijgen als er dit soort vuiligheid uit hun mond komt, heeft niemand aangifte gedaan tegen meneer Mos. Wel komt er een “proces tot verzoening” tussen hem en een collega die het allemaal wat ver vond gaan.

“Wij hebben Hitler in de afgelopen decennia als een monster afgeschilderd. Maar monsters bestaan niet. (…) [Wij volwassenen] kennen geen monsters. Wij kennen wel mensen die ontkennen dat de jood in ons huist.”

De jood als verpersoonlijking van het kwaad. Dat is geen overdrijving, dat is de strekking van de preek. Dankzij de vrijheid van godsdienst mag iemand met moreel gezag de goegemeente voorhouden dat de Holocaust zo slecht nog niet was.

Iemand zónder moreel gezag daarentegen, die een smakeloos en absoluut niet grappig filmpje maakt en op Internet zet, is strafbaar. Het is ook niet slim om “beledigend” en “aanstootgevend” bezig te zijn zonder dat je je kunt verschuilen achter een religie die stelt dat jij als uitverkorene nu eenmaal het recht hebt je als een klootzak te gedragen.

Geenstijl heeft dankzij Mos in elk geval een solide verweer tegen de aanklacht van Havelaar: de gewraakte uitspraken werden natuurlijk niet gedaan door de gebruikers zelf, maar door de jood in ze.

Zo nie

Wat is de overeenkomst tussen David L. Smith, Jeffrey Lee Parson, Sven Jaschan en Sony? Ze hebben zich allemaal schuldig gemaakt aan computercriminaliteit. Smith schreef Melissa, Parson de Blaster worm, Jaschan maakte Netsky en Sony schreef zijn eigen rootkit.

Er zijn ook verschillen. Zo verdiende Sony, in tegenstelling tot de andere drie hackers, geld met zijn rootkit, door het schadelijke stuk software te verstoppen op CD’s die het als muziekalbums aan mensen verkocht. Ook is Sony een organisatie, terwijl de drie scriptkiddies in hun eentje werkten.

Een ander verschil: David L. Smith kreeg een gevangenisstraf van 40 jaar (hoewel daar 20 maanden van werd gemaakt toen hij voor de FBI ging werken), Parson ging anderhalf jaar de bak in en de minderjarige Jaschan kreeg 21 maanden voorwaardelijk. Sony heeft een schikking getroffen die inhoudt dat alle gedupeerden ofwel zeven en een halve dollar plus één gratis album (zonder rootkit) krijgen, ofwel drie gratis albums. En oh ja, tot eind 2007 moet Sony bij elke CD een schriftelijke verklaring voegen waarin staat welke kopieerbeveiliging er is gebruikt.

Conclusie: individuen worden gestraft als ze een misdaad begaan, maar verwacht geen gerechtigheid als de beklaagde een groot bedrijf is. Het is te belachelijk voor woorden dat de baas van Sony niet in de gevangenis komt, maar in plaats daarvan lolly’s mag uitdelen aan mensen die betaalden om schadelijke software op hun computer te mogen installeren.

De Amerikaanse platenmaffia RIAA, die vierkant achter Yakuza Sony staat, gaat ondertussen door met het aanklagen van bestandsuitwisselaars, net als het Nederlandse Brein. Maar hoewel die clubs hun propaganda blijven spuien (“downloaden is diefstal” en meer zulks) kan ze toch niet ontgaan dat het steeds moeilijker wordt om diefstal van een bedrijf als Sony als slecht te beschouwen.

Wie zich echt bezwaard voelt, kan een album illegaal downloaden en vervolgens een bedrag overmaken naar de uitvoerende artiest. Of desnoods Sony boycotten en de band vragen om alsjeblieft over te stappen naar een normaal label. Alles is beter dan geld geven aan een bedrijf dat zo groot en rijk is dat zelfs de wet aan zijn kant staat.

Ballast

Mark Rutte wilde laten zien dat de VVD meer was dan gebotoxte parelkettingen, sigarenrokende dikke bobo’s en op omheinde landgoeden wonende xenofobe rijkaards. De VVD, was Ruttes boodschap, is niet een politieke variant op de rotary, maar een partij voor iedereen. Liberaal, maar niet asociaal.

Het was bijna geloofwaardig. Totdat minister Verdonk besloot Ayaan Hirsi Ali dezelfde behandeling te geven als Taida Pasic, en duizenden andere anonieme allochtonen. Dat was niet de bedoeling: van je eigen mensen blijf je af. Illegalen, criminelen, leugenaars en ander tuig kunnen niet hard genoeg worden aangepakt, mits het gebeurt in gebouwen waar normale mensen niet komen, en met personen die we niet kennen. De kwestie Ayaan heeft de VVD zijn oude, lelijke gezicht teruggegeven.

Natuurlijk is het idioot dat Hirsi Ali eventueel uitgezet zou kunnen worden. Maar dat is niet omdat ze een VVD’er is, dat is omdat de wet niet deugt. Heel veel mensen vonden dat al, maar bij de liberalen moeten wetten blijkbaar eerst in de achtertuin komen voordat ze snappen dat hard aanpakken niet zaligmakend is. De mooie woorden van Rutte, die in de VVD graag een bijna sociaal-liberale volkspartij ziet, zijn allemaal voor niets geweest. Zijn partij is een wij-eerst-kliek met dubbele moraal, die veel te veel VIP-boxers telt om echt te kunnen veranderen.

Verdonk gaat lijsttrekker worden van de VVD, omdat ze snapt dat haar recht-door-zee-quatsch het goed doet bij de achterban, mist ze maar honderdtachtig graden draait zodra één van de eigen mensen het slachtoffer dreigt te worden van haar principes. Als Rutte vernieuwing wil, moet hij weg bij de VVD.

Of zelf een partij oprichten, natuurlijk. Dat D66 zichzelf onmogelijk heeft gemaakt is niet de schuld van het sociaal-libelarisme, maar van de kwakzwakte van de partij zelf. Er is echt plek voor een sociaal-liberale partij. Niet eentje die, zoals de PvdA, een flauwe soep kookt van diverse slappe aftreksels, maar een partij die is wat D66 lange tijd had willen zijn maar nooit was. Een partij die vindt wat de VVD volgens Mark Rutte zou moeten vinden maar niet doet. Een partij zonder, domme, rijke, asociale ballast.

Flansen

Ze zijn duur, ze kunnen niet vormgeven, en ze gaan geen seconde door de knieën voor de gemakszucht van de lezer, maar oh, wat zijn de jongens van The Economist toch goed. Zie bijvoorbeeld hun meesterlijke stuk onderzoeksjournalistiek naar het Nederlandse bedrijf Ikea.

Nederlands? Jazeker: Ikea is in handen van een Nederlandse stichting die als doel heeft de huisinrichting te bevorderen. Of liever gezegd: twee stichtingen die geld naar elkaar overpompen, in samenwerking met gelijknamige bedrijfjes in Luxemburg en Curaçao. Of zo; volgens de (toch niet zelden aan Harvard afgestudeerde) economists is het doorgronden van Ikea's boekhouding nog ingewikkelder dan het in elkaar flansen van een Bjursta of Hensvik.

Deze constructie heeft een aantal gevolgen: Ikea kan niet overgenomen worden en Ikea hoeft haar boekhouding niet geheel openbaar te maken. Sterker nog: het is niet mogelijk om in te schatten hoeveel geld er omgaat bij de Zweden. De geschatte waarde van de Ikea-foundation ligt op 36 miljoen dollar - meer dan de Bill & Melinda Gates foundation. Maar waar ze het aan uitgeven weet alleen de familie Kamprad. Als die tenminste de bazen zijn van de vele geld heen-en-weer jonglerende instituten; ook dat hoeft Ikea niet openbaar te maken. Waarschijnlijk bespaart de clan van de Ikea-oprichter zo tientallen miljoenen aan belastinggeld.

De Nederlandse wetgeving voor stichtingen is niet bedoeld om miljardenbedrijven en miljardairs een rookgordijn op te laten trekken voor de diverse belastingdiensten. Hij is al helemaal niet bedoeld om ervoor te zorgen dat zulke bedrijven en mensen zich kunnen ontrekken aan de normale werking van de markt - Nederland is niet voor niets lid van de WTO. Misschien dat straks, als we over het verlies van Ayaan heen zijn, hier een kamervraagje over kan komen?

Kerk

Eigenlijk is het niet verbazingwekkend: Ayaan wordt door Verdonk het land uit geschopt, en wiens schuld is dat? Van de linkse media, zo kan ik lezen op de rechtse blogs, websites en de wat volksere kranten. De Metro had vandaag een prachtig voorbeeld van de rare paranoia die zoveel rechtse mensen teistert. Ayaan is het slachtoffer van character assasination door de linkse media. En als de kutkrant uithaalt naar de linkse Marcel van Dam, dan is dat natuurlijk óók omdat er een linkse gedankenpolizei bestaat die iedereen met een andere mening het leven onmogelijk wil maken.

Nou ben ik zelf rechts, maar ik zie echt niet waar dat idee van een Linkse Kerk toch vandaan komt. Toen Pronk, Melkert, Pommes, Duyvendak en Tara Singh Varma werden aangepakt, had niemand het over een rechtse dwangcultuur die mensen onder de zoden schopte. Blijkbaar is het zo dat als linkse politici over de schreef gaan, dit het gelijk van rechtse mensen bevestigd. Als rèchtse misstanden aan de kaak worden gesteld, bevestigt dit ook het gelijk van rechtse mensen: de media 'is' erop uit om hun ideeën uit te roeien. (Mensen die geloven in de Linkse Kerk duiden de media steevast aan in enkelvoud, omdat het in hun ogen blijkbaar centraal wordt aangestuurd.)

Aan de andere kant klinkt Linkse Kerk best cool. Lekker borrelen, de preek van de hogepriester aanhoren, beetje vervelende mensen tot op de teennagels affikken. Ik zou er zo lid van worden. Ik ben echter niet links, dat zou wel eens een probleem kunnen worden. Daarom wil ik een nieuwe journalistieke stroming oprichten: we gaan alle misstappen van christelijke politici opzoeken, uitvergroten en breed uitmeten. De naam? Ik dacht aan iets als Satanskerk.

Arockalypse

Komend weekend kunnen we weer genieten van het Eurogay Songfestival, een twee uur durende kutmuziekmarathon. De kleine groep elitaire homo’s die de macht heeft in televisieland heeft er ook dit jaar voor gezorgd dat niemand zich afvraagt waarom publiek geld wordt besteed aan een happening waar alleen maar slechte, irrelevante muziek ten gehore wordt gebracht.

Normaliter zal het me aan m’n reet roesten dat er niets interessants te zien is op Nederland 2. Er gaan weken voorbij zonder dat er iets boeiends te zien is op die zender, en dat dat zaterdag komt door het Songfestival in plaats van door de Tros maakt eigenlijk weinig uit. Dat het winnende nummer, zonder twijfel een door een passieloze popproducer gedraaide lauwe drol, volkomen ten onrechte grijsgedraaid gaat worden op de radio, daar is nog wel mee te leven. En dat Treble, dat meidengroepje met die alternatievige uitstraling (want ze hebben djembés en zingen teksten als “mbasa ngasa nanana” en “hey, hey, onénéné”) exposure krijgt, dat gun ik ze best.

Maar dit jaar is er een goede reden om niet gewoon m’n schouders op te halen en het Songfestival te negeren. Het is ontzettend oud nieuws (dat krijg je ervan als je de Songfestivalroddels niet op de voet volgt) maar toch te leuk om onvermeld te laten. De Finnen worden dit jaar vertegenwoordigd door de band Lordi, met het nummer Hard Rock Hallelujah. Onder het mom: als je over the top gaye kutmuziek wil maken, doe het dan meteen goed.

En nu ben ik in dubio: moet ik het Songfestival negeren, of moeten de Songfestivalhaters zich verenigen en en masse op Lordi stemmen? Een SMS kost maar 35 cent, en een week lang roze bloesjes op televisie die gepikeerd zijn omdat de “satanisten” hebben gewonnen, is dat eigenlijk wel waard. Zeker als we er een traditie van maken om ieder jaar een lompe Songfestival-unfähige band afgevaardigd te krijgen, vervolgens niet te kijken naar het festival zelf maar tijdens de stemronde wel even een SMSje te sturen. Dan wordt het festijn waarschijnlijk vrij snel afgeschaft.

D'r uit!

Mensen die wel eens een column van mij over Ayaan Hirsi Ali hebben gelezen, weten dat ik geen fan ben van het Kamerlid. Ze is intelligent en dapper, maar dat maakt haar nog geen goed politica. Ze is islamofoob, vreselijk opportunistisch, en niet te beroerd om olie op het vuur te gooien als dat toevallig exposure oplevert. Ik zal haar niet missen.

Maar het gaat dan ook niet om de vraag hoeveel mensen Ayaan gaan missen. Het gaat erom dat onze wet dusdanig in elkaar zit dat gekozen volksvertegenwoordigers uitgezet kunnen worden naar Somalië. En om de vraag waarom we dat niet met z’n allen absurd vinden.

Natuurlijk maakt Hirsi Ali ervan dat ze het land wordt uitgewerkt omdat ze zo lastig is, en natuurlijk weet ze zelf ook wel dat dat onzin is. Voor Rita Panzerfaust geldt nu eenmaal dat regels regels zijn, en als ze daar in de kwestie Ayaan van was afgeweken had dat haar ongeloofwaardig gemaakt. En als je ongeloofwaardig bent, wordt je geen lijsttrekker van de VVD. Dat Ayaan even wordt opgeruimd heeft veel minder te maken met Ayaan dan met Rita.

Maar toch maar toch maar toch. Moslimfundi’s zullen het vertrek van de politica zien als een overwinning, en hoe leggen we de rest van de wereld uit dat een prominente islamcriticus wordt weggejaagd vanwege een verhaal dat al drie jaar bekend is? Gaan we net als vroeger de media de schuld geven van wat de politiek doet, zoals de repeteercolumnisten Ephimenco en De Winter? Of gaan we de mensen in het buitenland vertellen dat gezond verstand nu eenmaal ondergeschikt is aan de letter van de wet?

Want het gezonde verstand lijkt toch te zeggen dat een prima geïntegreerde allochtoon niet plotseling uitgezet kan worden vanwege een jaren oude leugen. De huidige wetten vinden dat dat wel kan, en daarom moet Ayaan –die niet boven de wet staat omdat ze toevallig politicus is- haar paspoort inleveren. Maar we zouden allicht nog eens kunnen kijken of we wel willen dat de wet dusdanig in elkaar zit dat dit soort bizarre situaties kunnen ontstaan.

Flex!

Wij leven in een tijd van flexibelheid. In Frankrijk gingen jongeren nog de straat op om te protesteren tegen het opheffen van hun ontslagbescherming, in Nederland zijn tijdelijke contracten volkomen normaal. De universiteiten lopen hierbij voorop: behalve tijdelijke promotieplaatsen zijn er ook tijdelijke postdoc-plaatsen, tijdelijke banen als docent - zelfs sommige hoogleraren worden maar voor een paar jaar aangesteld. Van alle AiO's krijgt uiteindelijk 2% een vaste baan aan de uni.

Levenlang leren, jobhoppen, nu nog niet weten of ik eind juni nog een baan heb; het is allemaal goed voor de banenmarkt en dus, op de lange termijn, ook voor mij. De economie wil het zo, dus starters hebben zich maar te schikken.

Omdat het zo goed is voor de economie, heeft de overheid jarenlang gewerkt om deze situatie te creeëren: Flexwetje erbij, ontslagbescherminkje eraf. Allemaal best.

Maar waarom flext de overheid de rest van de samenleving dan niet mee? Waarom nog steeds royaal het kopen van huizen subsidiëren? Alsof een starter nu al weet of hij over twee jaar nog een baan in Nederland heeft? Waarom vergoedt de overheid de reiskosten van haar tijdelijke ambtenaren amper, als zij niet genoeg zekerheid krijgen om dichter bij hun werk te gaan wonen? Waarom kunnen mensen die tijdens periodes tussen twee vaste aanstellingen freelancen niet doorgaan met pensioenopbouwen als ze dat willen?

En waarom krijgen juist de lui bovenaan de pyramide, die het meest profiteren van al dat geflex, de bestuurders, de topambtenaren, niet ook gewoon tijdelijke contracten?

Toto!

Zozo, Ayaan gaat eraan. Of niet. Politiek gezien heb ik weinig toe te voegen aan de prima analyse van de concurrent. De grote vraag is echter wat er gaat gebeuren:

1) Ayaan is de sjaak. Als Taïda en Kalou hier niet mogen blijven, dan zij ook niet.

2) Ayaan is het slachtoffer van de linkse media! Natuurlijk gelden voor haar andere redenen - het is Ayaan Hirsi Ali. Als je de halve Tweede Kamer als vriend hebt, moet vriendjespolitiek je toch wel kunnen redden?

3) Verdonk wil premier worden, en kan nu dus geen gezichtsverlies lijden. Zij zal hard moeten zijn, ook tegen haar vriendin AHA. Met tranen in de ogen zal zij haar naar een brandgevaarlijk hutje bij Schiphol brengen. Dan komt de redding van boven, die zowel Ayaan als Rita redt van respectievelijk een enkeltje Afrika of gezichtsverlies. Koningin Beatrix verleent gratie. Linkse en rechtse columnisten spugen gal, blazen wat, en schrijven de week daarna weer over iets anders.

4) Ayaan gaat de illegaliteit in, en moet zich in schimmige campers prostitueren aan vieze dikke mannetjes als Hilbrand Nawijn.

Stoppen

Gelukkig lap ik niet voor niets bakken accijns voor mijn sigaretten. Hele volksstammen reclamemakers worden ervan betaald. Als ze echt werk zouden gaan doen, zou ik ze tegenkomen op de arbeidsmarkt, dus eigenlijk help ik mijzelf een beetje.

Toen het miljoen voor de eikelsite op was, moesten de rokers weer eens overtuigd worden van het feit dat stoppen beter is. Het feit dat rokers dat allang wéten doet er niet toe, het is maar belastinggeld. Het resultaat is www.lekkerroken.nl, dat het qua zwarte humor niet háált bij wat rokers zelf allemaal roepen.

Aan de site zit ook een wedstrijd stoppen met roken vast. Ik kan niet meer meedoen, want tijdens de aankondiging was ik op vakantie. Gelukkig ben ik niet de enige, want volgens de regels hoef je ook niet mee te doen als je regelmatig in de kroeg zit. Je moet een test doen, en volgens de fabrikant is tweedehands rook al genoeg om positief te scoren.

Onder het kopje 'support' raadt het KWF je vervolgens aan om vals te spelen met de stopwedstrijd. Nicotinepleisters en - kauwgom, dat is de shit! Wel een beetje jammer dat je dan je test verneukt en die duizend euro niet krijgt.

Als het nog voor één mei was geweest, zou ik alle rokers van Nederland hebben opgeroepen om zich in te schrijven en de wedstrijd te verpesten met gefaalde stoppers. Het beeld van een KWF dat zich inmiddels voor de twintigste keer naar de notaris sleept om een winnaar te trekken, maakt me helemaal blij. Aan de andere kant: het is niet alsof ze kunnen controleren of je vóórdat je meedeed al rookte, dus het zou ook kunnen dat niet-rokers juist de wedstrijd lamleggen.

Had ik al gezegd wat een geldverspilling dit is?

De zon schijnt en iedereen is blij

Het is in talloze films vertoond, maar de matrix liet zo’n 6 jaar geleden er wederom een mooi shot van zien. Duizenden mensen lopen naar hun werk. Allemaal zwart gekleed en allemaal willen ze niet van hun route afwijken. Iedereen sacherijnig.

In Nederland hebben we fietsen. Ik fiets elke dag naar mijn werk. Ik woon in de binnenstad van Utrecht en werk in Zeist. Het enige wat ik doe is de Biltstraat opfietsen en alsmaar rechtdoor. Toch is er steeds weer een bepaald publiek te zien op de verschillende stukken van de route.

Eerst hebben we de studenten op klotefietsen waar stukken uitsteken en die onder invloed nog niet helemaal recht kunnen fietsen. Niet zo’n probleem, maar ze rijden ook niet normaal over de weg voor zo’n toestand en veroorzaken daarmee veel irritaties bij voornamelijk andere fietsers en auto’s die moeten uitwijken…

Tussen die studenten rijden dan huisvrouwen met kinderen die naar school gebracht moeten worden, die kinderen worden gestoken door de puntige uitsteeksels van de studentenfietsen en op die manier is iedereen weer blij.

Na de Berenkuil, slaat die hele hap studenten af en zijn de huismoeders al lang weer hun kindjes aan het troosten die gestoken zijn.
Vervolgens komt het lange rechte stuk tot Zeist. Hier zien we mensen met ligfietsen, debielen die ontsnapt zijn uit een van de talloze inrichtingen uit Zeist, maar voornamelijk mensen met normale fietsen op weg naar hun werk. Die mensen gaan vaak 8,2 cm achter je fietsen. Das namelijk fijn. Wat mij echter altijd verbaasd is dat ze boos worden als je remt en hetzelfde bij hun gaat doen…

Ga ik met de racefiets, krijg ik boze blikken omdat ik wel snel op mijn werk ben. Wat is iedereen toch blij op de fiets. Ondertussen staan de auto’s elke dag in de file op dit stuk en zit de bus vol met stinkende mensen en wijzen naar andere stinkende mensen…
Trein, auto, bus of fiets, er is altijd wel iets op aan te merken… Is de oplossing dus niet echt thuiswerken?

Initiatief (2)

Ik heb het al eerder gezegd: dat burgerinitiatief, daar moeten we vanaf. Liefst nog voor het geboren wordt. Het is niets anders dan een hefboom voor allerlei nauwe focus groups om hun zin te forceren. Bedrijven gaan handtekeningen kopen om hen onwelgevallige beslissingen uit te stellen. Voor elke wet die in Nederland gemaakt wordt, zijn er wel 40.000 mensen te vinden die er last van hebben en hun handtekening willen zetten.

Tegen, dus. Nu is er echter een probleem: Er is een burgerinitiatief dat wèl mijn grote steun heeft. www.oranjezonderfranje.nl heeft als doel het inperken van de constitutionele macht van de koningin. De Kutkrant stelde wel dat 'de koningin haar boekje niet te buiten gaat', maar dat is ook makkelijk zat als het boekje zo ruim is dat het uit de halve Grondwet bestaat. Toen ze zonder het kabinet daar wat over te vertellen de geheime dienst op haar familie afstuurde ging ze haar boekje nog niet te buiten.

Het invoeren van een initiatief dat ons niet-democratisch gekozen staatshoofd aanpakt, al gaat het maar om het aanwijzen van een formateur, heeft dan ook mijn steun. Het is een prachtig voorbeeld van wat er mis is met het initiatief als bestuurlijk middel: slechts een minderheid van de Nederlanders is het eens met de inhoud ervan. Maar ik ga het wèl tekenen.

Zeurende vrouwen en het zoveelste mierenneuken over taal verhaal en natuurlijk porno

Emancipatie lijkt steeds vaker weer voor te komen. Niet omdat het aantal vrouwelijke bouwvakkers nog steeds vrijwel nul is, of de vuilnisvrouw ook nog niet vaak te zien is; nee, simpelweg omdat sommige vrouwen waarschijnlijk te weinig te doen hebben.

Onlangs kwam ik het voor mij onbekende woord bemensing tegen. Nu kon ik uit de context en uit het woord zelf ook wel halen wat dit moest betekenen, maar ik vond het gestoord. Waarom worden mensen gek als men een t teveel of te weinig schrijft en dan niet bij een woord zoals bemensing dat eigenlijk niet bestaat.

Het mooie is dat er juist aandacht op het onderwerp wordt gericht. Bij het woord bemanning heb ik mijn hele leven er nog nooit aan gedacht dat er 'man' in zit. Nu wel, maar toch zal ik bemensing niet gaan gebruiken. Hetzelfde geldt voor de boze neger, waardoor negerzoenen geen negerzoenen mogen heten. Iedereen heeft het nu over de boze neger, die geen neger genoemd wil worden en dat die neger boos is over een suikergoedje, dat een naam heeft wij zichzelf niet mee associeert.

Gebrek aan aandacht was er ook vast niet voor het meisje van 14 dat zichzelf in bad ging bevredigen. Leuk, lekker klaarkomen terwijl twee jongens naar je staren met een stijve, je hebt natuurlijk niet door dat er een telefoon met filmfunctie op een meter afstand van je gehouden wordt. En na alle aandacht over 'het in elkaar slaan van scholieren'-filmpje denk je er ook niet aan dat deze jongens het filmpje misschien op internet zouden kunnen gaan zetten.

Ach nu het bekend is kan haar buurman, of moet ik zeggen buurmens, tenminste ook aan zijn trekken komen terwijl hij achter zijn computer weet waarna hij op zoek moet gaan...

Nut

Eigenlijk is het vreemd dat er zo weinig over gesproken wordt: de overduidelijke nutteloosheid van de NAVO. Ooit opgericht om het Rode Gevaar het hoofd te bieden, nu is het nog een vehikel om uitgerangeerde politici zoals Jaap de Hoop Scheffer leuke baantjes te kunnen geven. Goed, de NAVO heeft troepen in Afghanistan, maar dat is vooral omdat de mensen door gaan krijgen wat een nutteloze organisatie het is als er niet regelmatig soldaatjes met een NAVO-logo op het journaal komen. Hadden Jaap en de zijnen geweigerd mee te doen aan de oorlog tegen het sjmerrorisme, dan zou de coalition of the willing het vuile werk wel hebben opgeknapt.

Het zou nog een nuttige oorlogsfranchise zijn als NAVO-leden die geen soldaten leveren voor een militaire operatie zouden meebetalen aan de landen die wel militairen sturen, maar zelfs dat is niet het geval. Minister Kamp vond twee jaar terug dat daar wel eens wat aan veranderd kon worden, en Jaap wilde daar best een boom over opzetten. Maar, waarschuwde hij meteen, dat zou een “lange” en “moeilijke” discussie worden.

En wat zouden we eigenlijk opschieten met die discussie? Dat een volkomen overbodige organisatie nog eens bakken met geld spendeert aan oeverloos geouwehoer over de vraag wie van de leden wanneer en waarom hoeveel moet bijdragen aan operaties die de NAVO alleen maar uitvoert om aan te tonen dat ze nog operaties uitvoert en dus wel belangrijk moet zijn?

Amerika staat te springen om zijn zonen en dochters de dood in te sturen teneinde strategische en economische belangen wereldwijd te verdedigen. Waarom zouden we in vredesnaam een instituut sponsoren dat tot taak heeft de kinderen van andere westerse mogendheden te offeren aan die belangen, als duidelijk is dat de Verenigde Staten er helemaal geen bezwaar tegen hebben om het op eigen houtje te doen? Kunnen we het vechten niet gewoon overlaten aan de Yanks, terwijl we gratis en voor niks meeprofiteren van de Pax Americana?

Taal

Kom niet aan mijn taal. Een negerzoen is een negerzoen; ik zeik ook niet over de talloze nare combinaties met 'dutch' in de Engelse taal. Soms lijkt het alsof er behalve de Nederlandse Taalunie hele volksstammen eropuit zijn om het Nederlands, de zee waar mijn uitdrukkingsvermogen het liefst in zwemt, kapot te schaven.

Dat komt niet alleen door commité's met tijd teveel, die zeggen dat 'bejaarde' of 'mongooltje' een scheldwoord is (Down-patiënt schijnt overigens ook al denigrerend te zijn). Het komt ook door de uit Amerika overgewaaide neiging om alles in bizarre understatements uit te drukken. In plaats van over 'zwervers' gaat het in de krant over 'mensen zonder vaste woon- of verblijfplaats'. Dat een persvoorlichter van de politie dat opschrijft is niet meer dan logisch - als ze zich goed konden uitdrukken waren ze geen persvoorlichter geworden.

Zo verricht ik ook nooit 'seksuele handelingen'. Ik bef, vinger, neuk, laat me pijpen of gebruik mijn creativiteit. En sex met een x is veel lekkerder. Het Nederlands Tijdschrift voor Geneeskunde spreekt deze week over 'Motivational Disorder Disease; een nieuwe ziekte?'


Iemand met Motivational Disorder Disease is gewoon lui. Mensen zijn niet dyslectisch maar leesblind. Ik ben niet vertically challenged, navigationally female en ik heb ook geen sweets intake control disorder. Ik heb gewoon trek in een negerzoen.

Oud

Marcel van Dam, de man die heel graag de Hans Wiegel van de PvdA zou willen zijn, gebruikte zijn column in de Kutkrant vorige week om de plannen van Wouter Bos aan te vallen. Kort samengevat luidde de boodschap van Van Dam: “Ontwaakt, verworpenen der Aarde! Stemt niet op Wouter Bosch, die den solidariteit ondergraaft door de lasten onzer gepensioneerde kameraaden te verzwaaren!”

Van Dam is boos omdat Wouter Bos gepensioneerden wil laten meebetalen aan de verzorgingsstaat. Volgens de columnist worden ook de minderbedeelde AOW’ers afgeknepen, waarop Bos overigens zegt van nietes. Hij wil vooral dat gepensioneerden die best wat kunnen missen hun steentje bijdragen.

Maar niets daarvan, vindt Van Dam. Solidariteit is eenrichtingsverkeer, en dat betekent dat jongeren betalen voor ouderen, niet andersom. Ook al is de wereld van nu niet meer de wereld van dertig jaar geleden, en ook al zijn er genoeg gepensioneerden die een ruime oudedagsvoorziening hebben waar ze helemaal niet hard voor hebben gewerkt. Want de generatie die ons land opbouwde na de oorlog is inmiddels de zeventig gepasseerd; de mensen die de komende jaren vijfenzestig worden, behoren tot de generatie die vooral heeft mogen profiteren van de verzorgingsstaat toen die op z’n verzorgendst was.

Wat vooral opvalt aan het stuk van Van Dam is dat hij dreigt desnoods een ouderenpartij op te richten om de pensioenen veilig te stellen. De gepensioneerden zijn binnenkort in de meerderheid, en dat zou wel eens kunnen betekenen dat zo’n Sociaal Democratische Aow’ers Partij flink wat zetels krijgt.

Voorwaarde is natuurlijk wel dat de gemiddelde gepensioneerde net als Van Dam terecht is gekomen in een achterwaartse tijdspiraal die eindigt in de jaren zeventig van de vorige eeuw, en bovendien egocentrisch genoeg is om alleen aan z’n eigen natje en droogje te denken. En natuurlijk dat hij niet zoveel scrupules heeft dat hij het wel erg ver vindt gaan om het woord “solidariteit” te gebruiken als excuus voor dat alles.

Blubber

De Westerse jeugd vervet in een hoog tempo. Af en toe staat er een links figuur op dat roept dat de overheid daar wat aan moet doen, maar die wordt dan snel de mond gesnoerd. Keuzevrijheid, marktwerking, en bovendien is het de verantwoordelijkheid van de ouders. Die moeten er maar voor zorgen dat hun koters aantoonbaar blijven.

Jammer, maar dat kunnen ze helemaal niet. Verblind door moederliefde blijven ze er hamburgers inproppen in plaats van hun papzakjes eens naar de sportvereniging te schoppen. Moeders hebben domweg niet in de gaten dat hun kinderen te dik zijn. Hier ligt een taak weggelegd voor ons:

5 manieren om te zien dat je kind te dik is

1) Je hebt een motor in je kinderwagen gebouwd, omdat je het ding anders niet in beweging krijgt.

2) Je kindje klaagt over jeuk op plekken waar het niet bijkan, zoals de buik of de heupen.

3) Als jullie samen op het strand liggen, komen er bezorgde mensen aangerend die je kind natgooien en naar zee proberen te slepen.

4) Je moet de luiers voor je baby stelen bij het bejaardentehuis, omdat hij niet in de grootste pampers past.

5) En de belangrijkste: als mensen in je omgeving zeggen dat je kind te dik is, dan hebben ze daar waarschijnlijk gelijk in, ook al ziet het er in jouw ogen normaal en weldoorvoed uit.

Pleidooi

Gisteravond was ik druk bezig om een toekomstige columnist voor jullie te strikken. Hij is nog wat verlegen, maar ik verwacht dat we binnenkort zijn eerste epistel hier kunnen plaatsen.

Want Iknik mag dan wel van Saaigasso spreken, de linkse lullo's hebben wel een punt: gebrek aan inspiratie is de grootste bedreiging voor de Nederlandse blogs. Het wordt steeds moeilijker om jullie te vermaken. Binnenkort verhuizen we, echt waar, naar www.washetmaarwat.nl, en hoop ik jullie een nieuw team van columnisten,cartoonisten, dichters etc te kunnen presenteren. Aan mijn ronselwerk zal het in elk geval niet gelegen hebben.

In elk geval had hij een lange monoloog over vrouwentennis.
Vrouwentennis is, zoals we samen concludeerden, de ultieme kijksport. Vanwege de langere rallies, natuurlijk.

Vergeet het WK voetbal - wie wil er nou kijken naar 22 harige zweetballen die achter een bal aanrennen? Nee, dan vrouwenvoetbal. Mannelijk chauvinisme wil dat vrouwen helemaal niet kunnen voetballen, maar ik vraag me echt af of de allerbeste vrouwelijke voetballer nou echt nog slechter is dan de allerslechtste mannelijke eredivisiespeler. Zo groot kan dat verschil toch niet zijn? En dan kijk je wel naar een vrouw.

Als kind had ik een stripboek (de eerste die de titel weet wint een bundel columns van Christiaan Weijts) over een voetbalteam dat een gorilla opstelde. Lijkt me een goed begin. Wat meer diversiteit in de teams zou de sport zoveel verbetering opleveren. Sowieso is de KNVB niet te beroerd om plat op de buik te gaan en de vaseline aan te reiken voor Talpa, dus een paar dames in korte rokjes kunnen er ook wel bij.

Als dan vervolgens jarretels als verplichte sportkleding worden ingevoerd (een maatregel waarvoor ik overigens ook in het vrouwentennis zou willen pleiten), wordt voetbal wederom de ultieme kijksport.

Nijntje

Tijdens de opening zat ik in het buitenland, maar gisteren ben ik er eindelijk geweest: in het dick bruna huis (met kleine letters, net als molotovcocktail). Nijntje werd verleden jaar vijftig, en dat moest gevierd worden. De tijdelijke tentoonstellint over Bruna's werk in het Centraal Museum werd uitgebreid, en permanent gemaakt, in een monument tegenover het CM.

Terecht, natuurlijk. Nijntje is de BOM! Ze is met afstand de belangrijkste figuur die ooit uit Utrecht is gekomen, en het is überhaupt een schande dat ze vijftig jaar op haar eigen museum heeft moeten wachten. Jaja, ze heeft een lelijk standbeeldje aan het Nijntje-pleintje, helemaal verstopt aan het einde van de Oude Gracht. Studenten zeiken eroverheen, Marokkanen drukken er hun sjekkies op uit en de toeristen kunnen het niet vinden.

Die zitten namelijk allemaal in dat dick bruna huis. Gisteren was de helft van de bezoekers afkomstig uit Japan, waar Nijntje nog veel groter is dan hier. De droeve waarheid: het museum is niet de moeite waard om helemaal voor uit Amsterdam naar Utrecht te komen. Laat staan uit Japan.

Waarom nou toch? Zo'n icoon, die zoveel heeft meegemaakt, vertaald in zo'n beetje elke taal waarvan de sprekers het tot alfabetisme hebben weten te schoppen, en het krijgt een museum van anderhalve kamer. Stel je voor dat Rotterdam het bezemhok van het Booymans van Beuningen uitriep tot Pim Fortuyn-museum, dan ging dezelfde nacht de fik er toch nog in?

Nijntje bestaat al meer dan vijftig jaar, daar moet je toch minstens het equivalent van het Palazzo di Pietro mee kunnen vullen? Niet alleen die Japanners, maar ook zijzelf en haar vriendjes verdienen beter.

Eikel

Je bent de overheid en hebt een miljoen euro tot je beschikking. Wat doe je ermee?

a) Iets nuttigs.

b) Een tenenkrommend slechte site maken, in de hoop dat jongeren op weg van rotten.com naar ogrish.com even langskomen. Normaal gesproken zou je dan nog 990.000 euro over moeten hebben, maar je vindt een manier om het allemaal op te maken.

c) Als in b, maar dan inclusief een bups reclame voor MSN. Zodat jongeren meteen leren dat monopolistische multinationals hun vriend zijn.

d) Als in c, maar je maakt alle bezoekers ook nog even uit voor eikel. Langssurfende jongeren kunnen een testje doen, waarna ze verteld wordt of ze een grote of een kleine eikel zijn. Dat vinden jongeren namelijk dope shit, een overheid die ze uitmaakt voor eikel.

e) Als in d, maar dan met een rapper. Want niets is zo dope en zo shit en zo ontzettend hip en jong en snel als een rapper die jongeren vertelt dat een eikel zijn echt niet vet cool is, weet je.

Ruim één miljoen euro. De makers van de website moeten blij zijn geweest met hun contacten bij de overheid: daar kun je tenminste doodleuk beweren dat het een miljoen euro kost om een Flashfilmpje te maken. En in plaats van een beroerte te krijgen of op z’n minst flauw te vallen, maken ze daar het bedrag gewoon over. Dat je vervolgens in een dag tijd een lelijke kutsite in elkaar prutst, daar maalt niemand om.

Of zou er echt gebrainstormd, gefocusgroept en geweetikwat zijn om tot dit resultaat te komen? Zouden er mensen zijn die oprecht menen dat de website iets anders is dan geldklopperij zonder enige vorm van maatschappelijk nut? Zou ergens iemand rondlopen die dit wanstaltige ding beschouwt als een gemeende poging om de verruwing in de samenleving een halt toe te roepen? Die werkelijk niet inziet dat de samenleving alleen maar ruwer wordt als mensen zien dat hun belastinggeld aan dit soort drollendraaierij wordt besteed?

Mocht dit blog worden gelezen door overheidsambtenaren: als er binnenkort een miljoen vrijkomt voor watvoorbreezahsletjebenjij.nl, houd ik me aanbevolen als webmaster.

Aapjes

Het haalde jammer genoeg alleen de 'luchtig nieuws' rubrieken van de kranten, het bericht dat de Spaanse socialisten bepaalde mensenrechten willen toekennen aan mensapen. Ook de reacties bleven pover; men beperkte zich tot rechts-populistisch gemier en slechte grappen.

"Straks krijgen ze ook stemrecht!"* Har-di-har. Zo wordt wel erg makkelijk voorbij gegaan aan het feit dat er wel degelijk een hoop valt te zeggen voor het verlenen van uitgebreidere rechten aan mensapen. Het zijn intelligente, sociale wezens met een besef van goed en kwaad, en ze staan biologisch gezien vlakbij ons. Het lijkt mij niet onredelijk om ze meer wettelijke bescherming te geven dan wij verlenen aan varkens of koeien. De Spanjaarden hadden het niet over stemrecht, rijbewijzen of vrijheid van drukpers, maar over vrijwaring van marteling, recht op leven en de bescherming van individuele vrijheid.

Met andere woorden: je mag geen chimpansee als huisdier of proefdier houden. Dat lijkt me geen onoverkomelijk probleem, zelfs niet voor rechtse columnisten. De opmerking dat mensen hierdoor tot 'vee' worden gereduceerd slaat dan ook als kut op Dirk.

Waarom dan toch die panische reacties? Simpel: als je zegt dat er andere criteria zijn dan uitsluitend het behoren tot de soort Homo sapiens om bepaalde rechten te hebben, dan is het hek van de dam. Walvissen en dolfijnen, verdienen die ook zulke bescherming? En zijn varkens echt zoveel dommer en minder sociaal dan Orang Oetangs?

De discrepantie tussen onze opvattingen over dieren en de plek die ze in onze maatschappij hebben wordt steeds groter, en het is een filosofische breinbreker. Òf je verzandt in bureaucratische debatten over de vraag of papagaaien meer of minder bescherming verdienen dan orca's, òf je moet ineens gaan verdedigen dat mensen wel degelijk het recht hebben om bonobo's eenzaam op te sluiten in kleine hokjes. Ik ben al jaren bezig met een kinderboekje waarin ik dit uit probeer te leggen, maar een mooie oplossing kan ik daar niet in presenteren. Wie helpt?