Kutjaar

U heeft het misschien al gemerkt: Iknik heeft geen zin in bloggen deze week. Hij zegt dat hij bezig aan de vormgeving van onze nieuwe site, maar eigenlijk is hij buiten met rotjes aan het gooien. Van mij krijgt u het standaard zwaktebod dat zo tegen het eind van het jaar overal opduikt: een lijstje.

Want laten we wel wezen, 2006 was een kutjaar. Het was te warm, de verkeerde partijen hebben teveel zetels gehaald bij de afgelopen verkiezingen, Nederland werd uit het WK voetbal geschoffeld, u heeft te weinig seks gehad en onze bezoekersaantallen zijn, in tegenstelling tot wat we hadden verwacht, niet verhonderdvoudigd.

Grootste Loser van 2006: Gary Glitter, die de rest van zijn leven in een Vietnamese cel stinkende rijst mag delen met kakkerlakken. En terecht.

Grootste kutplaat van 2006: Rood van Marco Borsato. Maakt zelfs een goede kans om grootste kutplaat aller tijden te worden.

Grootste kutoptreden van 2006: Joan as Policewoman in Ekko. Eveneens meest vervelende persoon dat ik in 2006 heb ontmoet.

Grootste verspilling van mijn tijd in 2006: Die verschrikkelijke Alzheimer-opera. Ik heb nog steeds af en toe nachtmerries dat ik er nog een keer heenmoet.

Grootste kutprogramma van 2006: Godzijdank heb ik geen TV meer, en gaat het merendeel langs mij heen. Het bestaat waarschijnlijk al jaren, maar onlangs zag ik mijn eerste aflevering van Will & Grace. Er bestaan blijkbaar mensen die hier vrijwillig naar kijken. Mensen met stemrecht. Mensen die kinderen op de wereld mogen zetten. Brrrrrrr.

Dieptepunt van 2006: Blair en Balkenende geloven pas in klimaatverandering nadat ze die film van Al Gore hebben gezien. Twintig jaar wetenschappelijk onderzoek stelt niets voor, maar een powerpoint-presentatie... Ergens in 2025 maakt iemand een film over de vergrijzing, en dan zal de Nederlandse overheid inzien dat er wat aan gedaan moet worden.

Wat was er nog meer kut in 2006? Laat het ons weten in de comments!

Beledigen

'Naast de algemeen geldende grens die in de wet is vastgelegd, zijn er ook normen van moraal en beschaving. Ze zijn het fundament van een samenleving die uitgaat van eerbied voor de medemens. Een recht om te beledigen bestaat dan ook niet.'

Dixit: ons niet-democratisch gekozen staatshoofd.

Bea heeft, mijn mening zal u niet verbazen, ongelijk. Om te beginnen zijn de normen van moraal en beschaving helemaal niet gedeeld. Daarom staan ze nou juist niet in de wet. De SGP vindt het moreel juist en beschaafd dat vrouwen niet meedoen in de politiek, de rest van Nederland ziet dat juist anders.

Haar conclusie dat er geen recht op belediging bestaat, zou ik juist willen omdraaien. Je hebt geen recht om vrijgewaard te blijven van belediging. Dit jaar zijn mensen hun buren met kapmessen te lijf gegaan vanwege plaatjes in een krant uit een landje dat ze niet eens op de kaart aan zouden kunnen wijzen. Zat die krant fout? Of lag het misschien ook een beetje aan de beledigden zelf?

Als je in een democratisch land met een vrijheid van meningsuiting wil wonen, dan ontkom je er niet aan dat er soms dingen gezegd of gedaan worden die je als hoogst kwetsend beschouwd. Dat is niet leuk, maar het is een kleine prijs als je kijkt naar wat je ervoor terugkrijgt. Alhoewel: ikzelf vind de hoeveelheid macht die de koningin heeft een belediging voor alle Nederlanders.

Dodentoto 2007

Het is weer kerstmis, een goed moment om alvast vooruit te blikken op een jaar vol ziekte, ellende en dood. Dit keer met het begin van een nieuwe traditie: de Washetmaarwat dodentoto.

De regels zijn simpel:

1. Voorspel de namen van vijf nationale of internationale bekendheden die in 2007 zullen overlijden.

2. Voorspel ook de doodsoorzaak en de maand van overlijden, voor het geval meerdere mensen evenveel doden weten te voorspellen.

3. Het is ten strengste verboden om het overlijden van één van de genomineerden te veroorzaken. Het is deelnemers verboden om hun eigen dood te voorspellen.

4. De winnaar krijgt een drietal gesigneerde boeken van vooraanstaande Nederlandse schrijvers.

5. Voorspellingen kunnen hier in de comments worden geplaatst. Bij anonieme comments moet er even een mailtje naar ikniks.blog@lycos.nl, als je tenminste mee wil doen voor de prijs.

6. Voorspellingen kunnen (met het oog op mensen die nog deze week doodgaan) bijgesteld worden tot en met 31 december.

Overlast

Als het goed is, gaat volgend voorjaar de eerste vlucht van Smokers International Airways de startbaan op. Een maatschappij waar je mag roken aan boord. Bij vrijwel alle andere maatschappijen mag dat niet meer.

Ik rook, maar ik heb niet zo'n moeite met het rookverbod. Sinds het is ingesteld is de luchtkwaliteit in vliegtuigen afgenomen, en dat is natuurlijk een heerlijk zoete wraak.

Ongezond of niet, roken is smerig, en het is volkomen terecht dat de verslaafden hun eigen vliegtuig moeten boeken als ze echt niet een paar uur zonder peukje kunnen. Je moet je medemens niet tot overlast zijn.

Er is echter één groep mensen die vreemd genoeg vrijgesteld lijkt van deze algemene fatsoensregel. Ouders. Als je een brandende sigaret meeneemt aan boord, ga je de bak in, maar voor een stinkende lawaaimachine mag extragratis mee - alsof de maatschappijen het leuk vinden om baby's aan boord te hebben.

De rest van de reizigers, kan ik verklappen, vindt het in elk geval niet leuk. Bij wie kan ik mijn geld terugvragen als ik urenlang in het eindeloze gekrijs van de kleine huilebalkjes heb gezeten? Je zou natuurlijk kunnen pleiten voor een speciale family class, maar eigenlijk is dat onzin. Een goed geventileerde rokers-klasse bestaat ook niet.

Laat die ouders maar gewoon hun eigen vliegtuig nemen.

Vis

“EU Fisheries Commissioner Joe Borg said the commission was trying to balance the need to rebuild depleted fish stocks with the needs of those whose livelihoods depended on fishing.”

Dit citaat komt uit dit nieuwsbericht van de BBC. Het artikel gaat over de vangstbeperkingen waar de ministers van de EU het vandaag over eens zijn geworden. Wetenschappers waarschuwen dat de kabeljauw zal verdwijnen, tenzij er een compleet vangstverbod wordt ingesteld. Kan niet, zeiden de Europese ministers, want dan raken veel vissers aan de bedelstaf.

Of de wetenschappers gelijk hebben, weten ze zelf niet eens zeker. Maar als ze gelijk hebben, is de kabeljauw over een tijdje verdwenen uit de Noordzee. Aan de andere kant: de ministers hebben ook gelijk. Een vangstverbod betekent dat een heleboel vissers zonder inkomsten komen te zitten. En dus deden de politici wat politici gewend zijn te doen: ze bereikten een compromis.

Ze kunnen het niet helpen. Overleg en handjeklap zijn politieke instincten. Maar het is natuurlijk een ontzettend loos gebaar, want vissen onderhandelen niet. De kabeljauwen in de Noordzee zijn totaal niet voor rede vatbaar, en de kans dat ze zo sportief zullen zijn om dan maar een beetje te verdwijnen in plaats van helemaal, is verwaarloosbaar klein. We hoeven er niet op te rekenen dat die kutbeesten over twintig jaar nog in de Noordzee zwemmen.

Wat Joe Borg dan ook bedoelde met bovenstaand citaat, was eigenlijk: de kabeljauw gaat uitsterven, maar we proberen ervoor te zorgen dat dat pas gebeurt als wij met pensioen zijn.

En dat is natuurlijk helemaal niet aardig voor de vissector. De heren politici kunnen nu misschien beweren dat ze de vissers een warm hart toedragen, maar wat voor compromis gaat er gesloten worden als de Noordzee is veranderd in het oceanografische equivalent van een dorre vlakte? Welke minister gaat de Noordzeekabeljauw dan terug toveren?

En hoe leggen we over twintig jaar uit dat we wisten dat de vis ging verdwijnen, maar dat we liever doorvisten, dooraten en doorcompromisten dan dat we er iets aan deden?

Naïef

Jan-Peter Balkenende moet een tevreden man zijn. Het grootste gevaar voor het CDA was natuurlijk dat de Sjekkiesrokende Paupers en de Wouter Bospartij een blok zouden vormen. Een kabinet zonder PvdA is net zo onmogelijk als een kabinet zonder CDA, en daar hadden de twee grote linkse partijen gebruik van moeten maken.

Maar de partij van Marijnissen leek niet helemaal door te hebben dat de campagne voorbij was: de Grote Leider was drukker bezig zich af te zetten tegen de PvdA dan tegen Balkenende. Marijnissen wilde geen “spelletjes spelen” door van tevoren met Wouter Bos om de tafel te gaan zitten, en ging in zijn eentje op audiëntie bij JP. De sukkel.

Wouter Bos bokte wat toen de SP de aftocht blies, maar de PvdA wil te graag regeren om de hakken echt in het zand te zetten. Het is voor de PvdA nog niet te laat om de kont tegen de krib te gooien en te weigeren in een regering zonder SP te gaan zitten, maar dat vergt veel meer durf dan de partij in huis heeft.

De twee grote linkse partijen hebben zich als een stel kleuters tegen elkaar laten uitspelen. De PvdA had zich principiëler op moeten stellen, en de SP minder principieel. Dus niet: “We zijn het heel erg oneens met elkaar, dus we gaan maar weer eens,” maar: “We zijn het heel erg oneens met elkaar, dus Balkenende draait maar bij. Geen SP betekent geen PvdA, en dus geen regering.”

Zucht. Zo naïef ben ik dus. Al die jaren dat ik sympathiseerde met de Sjekkiesrokende Paupers, was ik ervan overtuigd dat de partij zijn verantwoordelijkheid zou nemen, mocht het er ooit van komen. Dat ze snapte dat je moet onderhandelen als je wil regeren, of in elk geval dat het niet zo stom zou zijn om te gaan kibbelen met andere linkse partijen als het daarmee één blok zou kunnen vormen. Maar helaas: we hadden de meest linkse regering sinds jaren kunnen hebben, maar de linkse partijen, de SP voorop, hebben het verpest.

Ik vraag me af of Marijnissen door heeft wat hij heeft verspeeld.

Kutlijst

Helaas, het is weer lijstjestijd. Lijstjes van de muziek van het jaar, de films van het jaar, de dit en de dat en de zus en de zo van het jaar. Kranten, televisieprogramma’s, websites, als ze wat voor willen stellen, blikken ze terug. En maken ze lijstjes, lijstjes en nog eens lijstjes.

Ook de Kutkrant heeft een op maat gesneden lijstjesverkiezing voor Vovappers. Vovap staat natuurlijk voor Volkskrant, VARA en PvdA, de drie begrenzingen van deze oeroude zuil, die de tand des tijds vrijwel ongeschonden heeft doorstaan. Het bastion vanwaaruit mensen als Hugo Brandt Corstius (die Wouter Buikhuisen het land uit moraliseerde) Marcel van Dam (de eerste Nederlander sinds Anton Mussert die iemand publiekelijk uitmaakte voor Untermensch) en Jan Mulder (…) het gedateerde gedachtegoed mochten en mogen spuien waaraan ze om onnavolgbare redenen ook nog eens een gevoel van morele superioriteit ontlenen, organiseert een volksstemming voor de ‘Nederlander van het jaar’.

De voorselectie die de Kutkrant heeft gemaakt, bestaat uit dertig personen (je kunt immers natuurlijk niet hebben dat mensen écht kunnen kiezen) waaronder PvdA-coryfee Job Cohen, Volkskrant-coryfee Remco Campert en VARA-coryfeeën Matthijs van Nieuwkerk en Sonja Barend.

De meest besproken politicus van het jaar, ons aller Rita, ontbreekt natuurlijk. Het adagium van de Vovappers is immers: over onwelgevallige zaken zal men zwijgen. En Rita Panzerfaust is onwelgevallig, want ze handelt in strijd met de moraal. Waar, even voor de goede orde, Vovappers natuurlijk alleenrecht op hebben. Om dezelfde reden ontbreekt Geert Wilders in het rijtje.

Winnaars van de Spinozaprijs hebben het helaas moeten afleggen tegen grote Nederlanders als Viktor & Rolf, Marcel Wanders en Henk Don. En ook Maurice de Hond, de amateurdetective en electoraal manipulator die in 2006 bijna wekelijks nieuws maakte, ontbreekt. Elco Brinkman staat wel in het rijtje, omdat ‘na een degelijke inventarisatie van de Volkskrant’ (sic) bleek dat de bouwpeetvader de invloedrijkste persoon in Nederland is.

Ik ben reuze benieuwd naar de uitslag van deze voorgekauwde verkiezing. Het zal ons kennis kunnen verschaffen over het subrealistische parallelle universum waar de Vovappers in leven.

Kerstshit

Op het moment dat u dit leest, ben ik onderweg naar een subtropisch land om mij met bikini-dragende dames in kristalhelder water te begeven. Ik zal aan u denken tijdens uw laatste werkweek van dit jaar.

Vooruitlopend op uw kerstvakantie, wilde ik u verblijden met een top 3 van de meest zuigende kersthits aller tijden. Dat bleek moeilijker dan gedacht: alle kersthits zijn kut. Het is alsof je de lelijkste mier van de mierenhoop moet vinden. Aan het valse sentiment kan het niet liggen, want ook de bands die dat juist te kakken zetten, produceren uiteindelijk een kutnummer.

Uiteindelijk heb ik er daarom drie gekozen die in elk geval nog een glimlach op mijn gezicht wisten te toveren:

3. The Beach Boys - Melekalikimaka
Helaas niet te vinden als clip. De tekst heeft zowel de hilarische naïviteit van de oude Beach Boys nummers als een realistische benadering van het kerstfeest. Zit u ècht het liefst bij de familie, volgende week? 'I wanna spend Christmas where I dig it the most, in Hawaii'

2. Guns n' Roses - White Christmas
(DIY-video-alert!) GN'R speelt het nummer in drie keer de oorspronkelijke snelheid af. Zo is het lekker snel voorbij. Dat zouden meer kerstnummers moeten doen.

1. Twisted Sister - Come all ye faithful
Wat moeten de jaren tachtig verschrikkelijk zijn geweest. Als een hazenlip al reden voor abortus is, waarom mocht de zanger van Twisted Sister dan leven?

Stadsbus

Het Utrechtse busbedrijf GVU is per 1 januari eigendom van busboer Connexxion. Goois Links en de PvdA stemden na lang wikken en wegen vóór de uitverkoop van het vervoersbedrijf, zodat alleen SP, Leefbaar en Gemeentebelangen nog tegen bleven. Voordeel is wel dat ik de komende gemeenteraadsverkiezingen nog maar drie partijprogramma’s hoef door te lezen.

Want goed, voor veel buschauffeurs van de GVU zou een bijspijkercursus ‘Vriendelijk zijn tegen mensen’ geen overbodige luxe zijn, maar verder levert het bedrijf uitstekende service. De bussen rijden vaak, ze rijden stipt, ze rijden bijna overal en het kost allemaal geen drol. Het is niet alleen onmogelijk dat een private partij dat beter doet, het is onmogelijk dat mensen die zich verdiepen in de materie dat niet weten.

Wat zo jammer is, is dat de vraag waar het om ging niet is gesteld. Dat gebeurt eigenlijk nooit als het gaat om privatisering, terwijl hij toch altijd hetzelfde is. “Wat vinden we belangrijker: dat het product geleverd wordt, of dat het zo min mogelijk kost?” Als je een branche privatiseert, vindt je dat de levering van het product dat de branche aanbiedt niet in het algemeen belang is. Vind je dat wel, dan privatiseer je niet.

En behalve die twee smaken, wel privatiseren en niet privatiseren, is er niks. Halve privatiseringen, gouden aandelen, bijzondere voorwaarden, ze zijn allemaal bedoeld om de illusie te wekken dat er zoiets bestaat als een gulden middenweg. Maar helaas: halve markten bestaan niet. Je privatiseert iets of je doet het niet, en je bekent hoe dan ook kleur. Woordgymnastiek verandert daar niks aan.

De Utrechtse fracties van PvdA en Goois Links vinden het belangrijker dat busvervoer zo min mogelijk kost, dan dat het ten koste van gemeenschapsgeld zijn diensten zo goed mogelijk levert. Dat is een keuze die je als partij kunt maken, maar ga dan alsjeblieft niet lopen doen alsof je die keuze helemaal niet hebben gemaakt. Verdedig je beslissing, in plaats van je achter lulkoek te verschuilen, in de verwachting dat de burger die toch wel slikt.

Tanker

De ministers in het kabinet kunnen maar niet genoeg krijgen van Rita Panzerfaust. Zouden het haar engelachtige trekken zijn waarmee ze haar collegae inpakt, of is het haar innemende persoonlijkheid? In ieder geval mag ze blijven zitten, als minister van oncontroversiële zaken. Alhoewel, als Rita echt wil maakt ze van de dossiers jeugdbeleid en reclassering waarschijnlijk binnen een week twee gloeiend hete hangijzers. En wie hoopt dat Verdonk zich terughoudend gaat opstellen vanwege de demissionaire status van het kabinet, heeft toch echt niet op zitten letten: Rita houdt niet van terughoudendheid, en terughoudendheid houdt niet van Rita.

Waarom Mark Rutte zich in vredesnaam voor de zoveelste keer solidair verklaart met zijn rivale, is me een raadsel. Natuurlijk, het is ongeloofwaardig om iemand die je tot nu toe hebt gesteund ineens te laten vallen, maar een crisis binnen de partij is inmiddels onvermijdelijk geworden. Rita is recht door zee, net als een olietanker: ze mag dan niet te stuiten zijn, het is wel duidelijk waar ze uit gaat komen. Zij gaat partijleider worden, en als de VVD daarvoor kapot moet dan moet dat maar. Hoe langer Rutte Verdonk tolereert, hoe groter de kans dat de partij inderdaad splijt.

En dat allemaal bij de meest politieke partij van Nederland, de wieg van politieke dieren als Wiegel, Bolkestein en Zalm. Mensen die niet te beroerd zijn om als het nodig is een dolkstoot toe te brengen of een nekslag uit te delen, maar die zoveel souplesse en fingerspitzengefühl hebben dat eventuele politieke consequenties van ze afglijden als water van een eend. De VVD, dat was altijd de partij van de Machiavelliaanse stilisten, en van de competente staatsmannen die knowhow combineerden met een gezonde dosis relativeringsvermogen.

Maar dat beeld is nu wel aan diggelen. Rita had nooit zover kunnen komen in een verfijnd, intellectueel milieu. En een partij van politieke grootmeesters had allang aan zien komen wat iedere buitenstaander inmiddels kan uittekenen. Dat Verdonk kon komen waar ze nu is, moet betekenen dat de VVD een stuk rauwer en verdeelder is dan de Wiegels en de Bolkesteins doen geloven.

Alumnus

Mijn Alma Mater stuurt me spam:

'Wilt u ook in contact blijven met uw universiteit en mede-alumni?'
Nee, natuurlijk niet.

'Bent u geïnteresseerd in de activiteiten voor alumni, studenten en Bijzonder Hoogleraren van de Universiteit?'
Nee, in het geheel niet.

'Wilt u daarvoor meebetalen door begunstiger te worden van het Universiteitsfonds?'
Nee! En ik wil eigenlijk ook niet dat de UU zowel mijn virtuele als mijn echte brievenbus met spam bestookt om aan geld te komen.

Het U-fonds wil geld dat ik beter kan besteden om uit te geven aan dingen die me geen zak interesseren, en dat alles in naam van een band die ik helemaal niet voel.

Aan de andere kant weet ik best dat het in Amerika heel gewoon is om geld aan je oude universiteit. De universiteiten daar hebben daar baat bij, en steken in de regel met kop en schouders boven de grauwe middelmaat van bijvoorbeeld de UU uit. Het zou misschien wel goed zijn voor Nederland als er hier wel mensen waren die zo'n band voelden.

Probleem is dat ik niet weet hoe je zo'n band zou moeten scheppen, als universiteit. Evenmin kan ik mij verplaatsen in een Harvard-alumnus die oprecht denkt dat de bibliotheek van de rijkste universiteit ter wereld nou ècht de beste bestemming is voor zijn geld.

Kortom, allemaal moeilijke vragen. Ik heb het Ufonds dan ook als spammer aangevinkt. Maar toch, het voorbeeld is gezet:
-Voelt u zich verbonden met uw opleidingsinstituut?
- Waarom niet?
- Wat zou er moeten veranderen totdat u zo dol op ze bent dat u er zelfs geld aan geeft?

Formatie

In de Nrc.Next van vandaag staat een prachtige foto, die het hele verhaal vertelt. Balkenende in het midden, Bos en Marijnissen ernaast. Zelfs als het nieuws nog niet bekend was, zag je het zo: dit gaat niet werken. Ze zitten te ver van elkaar, ze kijken niet blij.

Je ziet het ook aan het gristengrijnsje van JPB. Hij heeft de meeste zetels, dus hij mag kiezen. Met Bos had hij 'geen chemie' de vorige keer, en nou is het wéér raak. Geen compromis willen sluiten met de SP, en daarna iedereen laten roepen dat de Sjekkiesrokende Paupers alleen oppositie kunnen voeren. Beide partijen zijn saai, conservatief en een ramp voor het land, dus je zou denken dat ze er wel uit kunnen komen. Maar nee: de kiezer wikt, Balkenende beschikt.

De grote-mensen-NRC heeft inmiddels een aanbieding: als ze er over twee maanden nog niet uit zijn met die formatie, krijg je vanaf die tijd je krant gratis. Dat gaat ze geld kosten, lijkt het.

Het rare is dat de slakkenformatie van dit jaar op één of andere manier de schuld van de kiezer heet te zijn. Dat is natuurlijk onzin, want de kiezer mocht niet op coalities stemmen, maar alleen op partijen. Het is gewoon de schuld van Balkenende.

Amazing Maurice

Wie dacht dat het na de verkiezingen wel afgelopen zou zijn met dat eeuwige gepeil, komt bedrogen uit: het gejongleer met virtuele cijfertjes gaat vrolijk door. We kunnen alleen maar hopen dat de mensen die Ernst Louwes de gevangenis ingenaaid hebben, besluiten dat Maurice met zijn grote mond dezelfde behandeling moet krijgen. Een lepeltje polonium in de thee van klsujesman Michael, en als de rechter dezelfde is die Louwes destijds veroordeelde moet een gefotosoept plaatje van De Hond met een berenmuts op genoeg zijn om de magistraat ervan te overtuigen dat de opiniepeiler de moord heeft gepleegd.

Totdat het zover is zullen we echter voortdurend getrakteerd worden op cijfers en staatjes die helemaal nergens over gaan: “Als er nu verkiezingen zouden zijn, op wie zou u dan stemmen?” Bijna iedereen beweert op dezelfde partij te stemmen als drie weken geleden.

Stel je voor: drie weken na de verkiezingen zijn er nieuwe verkiezingen. Dan moet er op z’n minst een vuurgevecht hebben plaatsgevonden tussen verschillende Kamerfracties, want als er geen kolossale politieke rampen plaatsvinden zit er meer dan drie weken tussen twee verkiezingen. Het enige juiste antwoord op bovenstaande vraag is dan ook: “Dat ligt eraan welke oetlul het voor elkaar heeft gekregen om nog geen twintig dagen na de verkiezingen de situatie zo onwerkbaar te maken dat er nieuwe verkiezingen nodig zijn.”

En hoe groot is eigenlijk de kans dat verschillende opiniepeilers al jaren bezig zijn met het peilen van opinies op een statistisch verantwoorde manier, en mij nog nooit iets hebben gevraagd? En ik weet dat er meer mensen zijn die nog nooit door Maurice BV zijn benaderd, maar hoeveel zijn het er precies?

Als we weer eens op televisie zien wat “de Nederlander” ergens van vindt, wie zijn die “Nederlanders” dan eigenlijk? Waarom kom ik ze nooit tegen? Welke reden heb ik eigenlijk om aan te nemen dat De Hond die cijfers niet gewoon verzint?

Het OM moest maar eens onderzoek doen naar de praktijken van die man. Wie weet vinden ze dan zelfs ineens een bebloed mes in z´n bureaula.

Stemadvies

Beste meneer Braun,

Graag wil ik met dit schrijven een beroep doen op uw Deense afkomst. Wij willen dat u dat mee laat wegen bij de aankomende verkiezingen. Er worden namelijk te weinig kinderen geboren in Nederland, en dat komt onze Lego-export niet ten goede. Graag zouden wij daarom zien dat u op ChristenUnie stemt.
Met vriendelijke groet,

Het Deense ministerie van buitenlandse zaken.


Het kan natuurlijk aan mij liggen, maar als iemand in een ander land zou menen mij een stemadvies te moeten geven, kon hij of zij fijn opbokken. Ik geloof oprecht niet dat de Turken in Nederland zich door een ministerie in Turkije laten vertellen wat ze wel of niet moeten stemmen. Het Volkskrant-bericht dat er 200.000 Turken (van de 320.000 in totaal!) gemaild zouden zijn geloof ik al helemaal niet. Zelfs bij de Kutkrant werkt nog hier en daar een Turk - dan kom je daar toch niet pas twee weken na de verkiezingen achter?

Tot zover mijn vermogen om het bericht weg te redeneren. Maar die Fatma Koser Kaya zit wel mooi in de Tweede Kamer. Zou ze die voorkeurstemmen ook hebben behaald als het Turkse ministerie van Religieuze Zaken zich er niet mee zou hebben bemoeid? Ik denk het wel, al zullen we het nooit weten. Maar dan was haar zetel nou niet besmet geweest. Ze zal de ambtenaar in Ankara niet bepaald dankbaar zijn geweest voor dat mailtje.

Deskundig

Lucia de Berk zit alweer vijf jaar vast, maar haar zaak lijkt nog lang niet voorbij. Twee vooraanstaande statistici schreven vorige week een brief aan de commissie die zich met de rechtsvinding bezig houdt.

De Berk werd veroordeeld tot levenslang omdat er verdacht veel mensen doodgingen tijdens haar dienst. De kans dat dat toeval was, was volgens de getuige-deskundige 1 op 342 miljoen. Dat getal heeft een belangrijke rol als bewijs gespeeld tijdens de rechtszaak. Het klopt echter niet, volgens meerdere statistici, van verschillende instituten.

Ik heb de ballen verstand van deze zaak, en weet niet wat voor bewijs er verder tegen De Berk is. En dat is dan nog een wereld van kennis vergeleken met mijn inzicht in de statistiek. Maar wat ik heel raar vind is hoe hier in rechtszaken deskundigen worden gezocht.

Een rechter heeft verstand van rechten. Als er in een rechtszaak ineens kennis nodig is van DNA, diatomeeën of statistiek haalt hij er een deskundige bij. Blijkbaar is hier een deskundige gezocht die het verhaal van het OM onderschreef, en die fouten maakten die zijn vakgenoten zeer veroordelen. De discussie over de statistiek was bovendien niet openbaar, zodat het jaren heeft geduurd voordat deze kritiek naar voren kwam. Misschien moeten de uitspraken van getuige-deskundigen ook worden blootgesteld aan een peer review-systeem?

Gastcolumn: Moord en Brand

Vandaag een column van onze vaste bezoeker Rintelman. Zonder plaatje, want Blogger zuigt nog steeds.

Afgelopen week was het weer eens zover. Het journaille was in rep en roer over de gijzeling van twee Telegraaf journalisten. Zij hadden geweigerd hun bronnen te onthullen. Nadat ze wederom in vrijheid werden gesteld werden er ferme woorden gesproken:’ die rechter-commissaris, die zal nog wat van me horen!’ Stoere dreigementen van een journalist van ‘kwaliteitskrant’ Telegraaf!

Er werd ook moord en brand geschreeuwd over het monddood maken van de pers. Mijn stelling is: is dit een ramp in bepaalde gevallen?

Duidelijk werd weer hoe schimmig de regelgeving wat betreft het verschoningsrecht van de journalist is. Hoever mag een journalist gaan in het beschermen van een bron? Als deze bron feiten over een persoon vertelt die niet na te trekken zijn? Is er misschien sprake van laster? Als de staatsveiligheid in het geding is? Of de veiligheid van een persoon? Er is duidelijk behoefte aan verbetering om dit soort kluchten te voorkomen.

De pers doet tegenwoordig niet altijd meer aan het zorgvuldig natrekken van bronnen. Er moeten elke dag veel media gevuld worden en dat gaat soms wat kort door de bocht. Klakkeloos copy-pasten is steeds vaker de norm.

Ook de versie van de waarheid die een journalist zal geven is steeds vaker doorspekt van hun eigen sympathieën of die van de media waarbij ze in dienst zijn. Persvoorlichters, de aartsvijanden van de journalist, doen hier ook aan. Dus vaak gaan de feiten al door twee verschillende filters voordat de gezeefde troep op uw bord valt.

Daarnaast moeten er dus strengere maatregelen komen tegen de journalisten die de regels voor correcte journalistiek met voeten treden. Een lullig ‘mea culpa’ van de hoofdredactie na weer een blunder van een onzer verslaggevers volstaat niet langer.

De geïntegreerde oplossing voor beide problemen, dames en heren, is gelukkig doodsimpel: met de Sjekkiesrokende Paupers in de coalitie is het slechts wachten op de oprichting van het eerste Hollandse Politburo! Voortaan bereikt ons alleen Marijnissen’s versie van de waarheid: grote bedrijven zijn slecht, rijke mensen ook en zij moeten hun zuurverdiende geld maar inleveren aan de minderbedeelden. NU SP! Het zal binnenkort door onze straten klinken, gevolgd door de rode brigade met banieren van de Heilig Man uit Oss...

Motie

Het moet niet gekker worden. Omdat de PvdA even wil laten zien dat de Tweede Kamer niet meer is wat hij geweest is, eist van het demissionaire kabinet dat het het uitzetbeleid op pauze zet. De zittende minister heeft daar geen zin in, en dat zou wel eens kunnen leiden tot een nieuwe verkenning van de grenzen van ons staatsrecht. Want wat gebeurt er als een demissionaire minister wordt weggestuurd?

Dan vraagt de Koningin de minister in kwestie waarschijnlijk om aan te blijven tot er een nieuwe regering is. Zoals dat gebruikelijk is als een minister van een demissionair kabinet Bea zijn of haar ontslag aanbiedt.

Het zou dus maar zo kunnen dat Verdonk gewoon de wens van de Kamer naast zich neer kan leggen. Ze verdient het niet, maar in dit geval zou dat terecht zijn. Dan had de PvdA maar niet zo’n idiote motie in moeten dienen: van een demissionair kabinet eisen dat het iets anders doet dan lopende zaken afhandelen is van zichzelf al heel dubieus, maar als de eisende partij ook nog eens een serieuze kandidaat is voor regeringsdeelname wordt het wel heel vreemd. Waarom op hoge toon iets eisen van een club die eigenlijk niets anders mag doen dan op de zaak passen, als je het ook kunt afdwingen tijdens de formatiebesprekingen?

Waarschijnlijk omdat de linkse partijen stonden te trappelen om Balkenende 2.1 bij de eerste de beste gelegenheid eens even lekker te neten. De motie Bos was zo’n gelegenheid.

Dat de toon voor de komende vier jaar –mocht het zo lang gaan duren- meteen is gezet, is an sich niet erg. Het is geen slechte zaak dat JP de MP merkt dat de afgelopen drie jaar een walk in the park waren vergeleken met wat hem te wachten staat, en het zal interessant worden om te zien hoe de grote baas zich houdt als dingen echt moeilijk worden. Maar eventuele formatiebesprekingen tussen links en het CDA worden er op deze manier niet makkelijker op.

Mijn gok: nieuwe verkiezingen in 2007. En tot die tijd bijzonder vermakelijk Haags gehakketak.

Mars

Hoe kan de mensheid de komende 100 jaar overleven? Wetenschapper Stephen Hawking vroeg het zich een tijdje terug af. Het meest voor de hand liggende antwoord ('met twee vingers in de neus, net zoals de honderdduizend jaar ervoor') stelde hem niet gerust.

Voor de zekerheid, stelt hij, moeten we andere planeten gaan koloniseren.
Als überfysicus plakt hij er dan meteen een verhaal aan vast over antimaterie waarmee we even snel kunnen reizen als het licht, maar dat laten we maar even liggen. Zelfs als dat zou kunnen hebben we geen idee waar we heen zouden moeten vliegen.

Als we ons risico willen spreiden, dan is Mars de eerste, voor de hand liggende optie. Het is heel makkelijk om zo'n kolonisatie af te doen als de droom van overenthousiaste sciencefiction-fans. Eerst problemen op Aarde oplossen, allemaal veel te duur - u kunt de bezwaren zo oplepelen.
Maar als er genoeg geld en politieke wil ingepompt wordt, moet het kunnen.

Daar komen is nog niet eens het grootste probleem. Straling, afstand, entertainment - NASA kan dat allemaal aan, daar ben ik van overtuigd. Het probleem is hoe je in leven blijft als je er bent. De enige serieuze poging om daar onderzoek naar te doen kostte 200 miljard dollar, en was een volslagen mislukking.

In essentie ben ik het eens met Hawking: uiteindelijk moet de mensheid het heelal in. Maar laten we nog heel even wachten tot we weten wat we daar dan gaan doen.

Burqa

Overvecht, de wijk in Utrecht waar ik in woon, is niet de beste wijk van de stad. Een grauwe verzameling flatgebouwen afgewisseld met verwaarloosd groen, en ik kijk uit op een islamitisch cultureel centrum, wat dat ook moge zijn. Hoewel ik zelf nog nergens last van heb gehad, zijn er wel degelijk hangjongeren, worden er dingen vernield en zijn ingetikte autoruitjes geen zeldzaam gezicht.

En zo nu en dan loopt er een burqa voorbij. Een onaangenaam, intimiderend gezicht, en zonder meer een teken van gebrekkige aanpassing.

De laatste keer dat ik zo’n spook tegenkwam op straat, probeerde ik me voor te stellen dat ze staande werd gehouden door een agent. Burqaverbod, mevrouw. Komt u maar even mee naar het bureau.

Hoe akelig en naar ik die dingen ook vind, het beeld dat zich opdrong aan mijn geestesoog was eigenlijk geen spatje vrolijker. Niet omdat de gewaden geen exponent zouden zijn van een heel groot probleem – want dat zijn ze wél – maar omdat het er met de beste wil van de wereld bij mij niet ingaat dat een verbod op het kledingstuk deze wijk gezelliger gaat maken. Of leuker, of beter geïntegreerd. Verscherpt toezicht op de naleving van reeds bestaande wetten tegen het intikken van autoruitjes zou wat dat betreft waarschijnlijk nuttiger zijn.

Ik woon in Overvecht-Zuid, waar het beter toeven is dan in Noord. Ik kan me voorstellen dat daar mensen wonen die niet overdreven moslimvriendelijk zijn, en die dat burqaverbod wel zien zitten. Maar bizar is dat er ook mensen zijn die al jaren in een spierwitte wijk wonen, die nog nooit een burqa van dichtbij hebben gezien, en die het niet eens zouden merken als alle moslims in de nacht van vandaag op morgen gedeporteerd zouden worden, maar die wél hartstochtelijk tegen de islam zijn.

Misschien doet een witte wijk dat met je. Als mijn vriendin en ik ons over een paar jaar bij de witte vlucht voegen, op weg naar een leuk huisje in een roomblanke buurt, komen we er vast vanzelf achter.