Verboden de dieren te voederen
Vorige week verloor een Amerikaans jongetje bijna zijn arm tijdens een duiktrip bij de Cayman Islands. Een twee meter lange murene, die jarenlang was gevoerd door duikers, zag het kind aan voor eten (murene's kunnen maar tot acht centimeter scherp zien, vandaar).
Onder duikers is het voeren van zeebeesten nog steeds vrij gebruikelijk. Ikzelf heb in mijn jeugdige onbezonnenheid ooit een tros bananen aan een schildpad gevoerd. Je weet dat het niet deugt, maar je doet het toch. Het deugt niet om de volgende redenen:
1) Het natuurlijke voedingsgedrag van het dier wordt verstoord. Die schildpad klom zowat bij ons aan boord om gevoerd te worden. Maar in Thailand heb je ook mensen die schildpadsoep eten. Als zij met hun bootje langskomen heeft het beest een probleem. Als de duikindustrie de tsunami niet teboven komt en de schildpad verleerd heeft om zelf zijn kostje bij elkaar te scharrelen, heeft hij een probleem.
2) Het dier gaat, met andere woorden, mensen met eten associeren. Een schildpad kan achteloos je vinger eraf bijten, maar omdat ze zo langzaam zijn valt het met het risico nog wel mee. Het voeren van haaien of twee meter lange murene's is vragen om problemen.
3) Het eten is niet noodzakelijkerwijs gezond voor die dieren. Eén van de eerste dingen die je opvalt als je gaat duiken is de absolute afwezigheid van bananenbomen onderwater. Kan een schildpad wel tegen de hoeveelheid suiker in een portie banaan? Ik weet het niet, maar misschien had ik eraan moeten denken voor ik ging voeren. Sommige vissen krijgen eieren gevoerd, en moeten ineens aan hun cholesterol gaan denken.
4) Vanwege deze drie redenen kan het voeren van zeeleven op de lange termijn duikers een slechte reputatie opleveren. In het ergste geval worden duiksites gesloten voor het publiek om de fauna te beschermen.
Je zou, kortom, verwachten dat PADI, dat 92% van de duikindustrie beheerst, met man en macht probeert te voorkomen dat duikers beesten voeren. Dat valt echter vies tegen. In de opleiding tot professioneel duiker wordt er wel wat over gezegd, maar tegelijkertijd kun je door PADI goedgekeurde lessen in haaien voeren volgen op sommige plekken. Het zou zo moeten zijn dat een duiker die zijn duikgids in de weer ziet met een tros bananen of een zakje eieren, een boze brief kan sturen in de wetenschap dat het duikbedrijf een officiële waarschuwing wacht.
De duikwereld is al afgestapt van nare gewoontes als het openwrikken van koraalriffen en het overboord gooien van ankers - het is tijd voor de volgende stap in bewust duiken. Voor PADI, dat haar eigen AWARE-project als ecologische schaamlap gebruikt, is een mooie rol weggelegd.
Morgen weer een column over iets dat jullie meer interesseert :)
Onder duikers is het voeren van zeebeesten nog steeds vrij gebruikelijk. Ikzelf heb in mijn jeugdige onbezonnenheid ooit een tros bananen aan een schildpad gevoerd. Je weet dat het niet deugt, maar je doet het toch. Het deugt niet om de volgende redenen:
1) Het natuurlijke voedingsgedrag van het dier wordt verstoord. Die schildpad klom zowat bij ons aan boord om gevoerd te worden. Maar in Thailand heb je ook mensen die schildpadsoep eten. Als zij met hun bootje langskomen heeft het beest een probleem. Als de duikindustrie de tsunami niet teboven komt en de schildpad verleerd heeft om zelf zijn kostje bij elkaar te scharrelen, heeft hij een probleem.
2) Het dier gaat, met andere woorden, mensen met eten associeren. Een schildpad kan achteloos je vinger eraf bijten, maar omdat ze zo langzaam zijn valt het met het risico nog wel mee. Het voeren van haaien of twee meter lange murene's is vragen om problemen.
3) Het eten is niet noodzakelijkerwijs gezond voor die dieren. Eén van de eerste dingen die je opvalt als je gaat duiken is de absolute afwezigheid van bananenbomen onderwater. Kan een schildpad wel tegen de hoeveelheid suiker in een portie banaan? Ik weet het niet, maar misschien had ik eraan moeten denken voor ik ging voeren. Sommige vissen krijgen eieren gevoerd, en moeten ineens aan hun cholesterol gaan denken.
4) Vanwege deze drie redenen kan het voeren van zeeleven op de lange termijn duikers een slechte reputatie opleveren. In het ergste geval worden duiksites gesloten voor het publiek om de fauna te beschermen.
Je zou, kortom, verwachten dat PADI, dat 92% van de duikindustrie beheerst, met man en macht probeert te voorkomen dat duikers beesten voeren. Dat valt echter vies tegen. In de opleiding tot professioneel duiker wordt er wel wat over gezegd, maar tegelijkertijd kun je door PADI goedgekeurde lessen in haaien voeren volgen op sommige plekken. Het zou zo moeten zijn dat een duiker die zijn duikgids in de weer ziet met een tros bananen of een zakje eieren, een boze brief kan sturen in de wetenschap dat het duikbedrijf een officiële waarschuwing wacht.
De duikwereld is al afgestapt van nare gewoontes als het openwrikken van koraalriffen en het overboord gooien van ankers - het is tijd voor de volgende stap in bewust duiken. Voor PADI, dat haar eigen AWARE-project als ecologische schaamlap gebruikt, is een mooie rol weggelegd.
Morgen weer een column over iets dat jullie meer interesseert :)
0 Reacties:
Een reactie posten
<< Home