30 augustus 2005

Hondenhok

Tweede Kamervoorzitter Frans Weisglas is een pedant ambtenaartje met een onuitstaanbare voorliefde voor geëmmer over zaken die onbelangrijk zijn, die veel vaker op de voorgrond treedt dan een voorzitter van de Tweede Kamer zou moeten doen. Toen prinses Juliana overleed, kreeg het parlement van Weisglas de koningsgezindheid door de strot geduwd in de vorm van een verplicht tiendaags reces, en nu premier Balkenende heeft besloten de hoofdpunten uit de begroting van de regering alvast bekend te maken, mekkert de voorzitter dat Prinsjesdag daardoor aan waarde verliest. Voor degenen die het niet weten: op de derde woensdag van september komen alle kranten en nieuwsprogramma’s met een begrijpelijke samenvatting van de nieuwe jaarlijkse begroting van de zittende regering. Prinsjesdag is één dag eerder.

Frans Weisglas heeft het aan de stok met Hilbrand Nawijn, de man die we allemaal kennen uit de hoogtijdagen van Circus Fortuyn, toen Den Haag Vandaag nog onversneden entertainment was. Als Kamerlid vertegenwoordigt hij al die mensen die op Groep Nawijn hebben gestemd, en gebruikt hij het huis van wijlen Pim af en toe om gasten als Filip Dewinter in te ontvangen.

Hilbrand Nawijn zit weggestopt in een hondenhok met leren bureaustoelen en flatscreen beeldschermpjes. Het kantoor van de eenmansfractie is bijna even armoedig als dat van de man op de straat, en dat kan natuurlijk niet. Weisglas weigert Nawijn te verhuizen naar een fatsoenlijk kantoor met eikenhouten lambrisering en goudbeslag op de deurknoppen, en daarom stapt de man die de proefballon beroemd maakte naar de rechter.

Stiekem hoop ik dat Weisglas Nawijn inderdaad aan het pesten is (het kan niet anders dan dat een decorumfetisjist als Weisglas een bloedhekel heeft aan een domme hork als Nawijn) en dat ergens in het gebouw van de Tweede Kamer een kamer met kroonluchters en een marmeren schoorsteenmantel tijdelijk gebruikt wordt voor de opslag van een doosje pennen. Dat de verwarming van het hondenhok ’s winters af en toe uitvalt, dat het dak lekt en dat de rechter Nawijn in z’n gezicht uitlacht. Dat zal hem leren te zeiken over een kantoor waar niks mis mee is.

2 Reacties:

Blogger Bart Braun zei...

Dat kantoor van Nawijn is ongeveer vier keer zo groot als de ruimte waarin ik werk, eet, slaap en zo af en toe de liefde bedrijf. Het is lichter, moderner ingericht en als hij de gang opgaat hoeft hij niet de pis van zijn huisgenoten te ruiken, maar kan hij doorlopen naar de uitstekende kantine van de Tweede Kamer. Ik ben eventueel bereid om bij Nawijn in dienst te treden en al zijn werk te doen op zijn hondenhok voor de helft van wat hij krijgt, op voorwaarde dat ik daar mag blijven slapen.
Kankerkankerkankerbal - ik hoop dat de rechter hem naar een nog kleiner hokje stuurt.

31 augustus 2005 om 02:37  
Anonymous Anoniem zei...

Dat jij het daar uithoudt mag ook een godswonder heten, maar je hebt gelijk: vanochtend las ik hoe groot zijn kamer was. Die is groter dan mijn werkkamer en iedereen is al jaloers op mijn werk.

31 augustus 2005 om 09:15  

Een reactie posten

<< Home