Gehurk

Joost Eerdmans draagt een week lang een elektronische enkelband en staat onder toezicht van de reclassering. Als de toezichthouders van de LPF’er een beetje slim zijn, rossen ze de politicus die Nederland te soft vindt stevig af zodra hij één stap buiten de toegestane zones zet. In ieder geval zullen ze Eerdmans zonder meer een speciale behandeling geven, en gaat dit kunstje –hoe leuk het ook klinkt- natuurlijk geen enkele zin hebben.

Wat ook geen zin gaat hebben, is het krankzinnige plan van minister Verdonk om te gaan stappen. Ze wil met groepjes jongeren het Nederlandse clubcircuit onveilig gaan maken, om “zelf te ervaren” hoe het beleid aan de deur is. Stiekem hoop ik dat ze ergens geweigerd wordt omdat ze Rita Verdonk is, maar we weten allemaal dat zij en haar entourage overal met open armen ontvangen gaan worden.

Maar laten we mensen als Eerdmans en Verdonk, die het gebruik van banaal simplisme als politieke strategie tot een kunst aan het verheffen zijn, niet belachelijk maken. Laten we het toejuichen, en laten we van de Tweede Kamer eisen dat meer mensen doen zoals dit duo. Laten we het Binnenhof opmarcheren, en scanderen: “Gehurk, dat willen we. Er moet meer gehurkt worden!”

We willen een Hilbrand Nawijn, die met zwarte schmink op z’n gezicht moet rondlopen, een Geert Wilders die gaat leven als een moslim, een Femke Halsema die haar hypotheekrente niet mag aftrekken, een Jan Marijnissen die een miljoen euro op z’n bankrekening krijgt gestort zodat hij kan ervaren hoe vervelend het is om veel belasting te moeten betalen en een Jan-Peter Balkenende die moet rondkomen van een uitkering. Dat ie daarvoor eerst ontslagen moet worden, kunnen we als een bonus beschouwen.

En als we toch bezig zijn, laten we ze allemaal tegelijk “ervaren hoe het is om (vul maar in)” en wel in één huis. Paar cameraatjes erop, zodat we allemaal live kunnen zien hoe onze politici zich houden, en John de Mol wil vast wel een nieuwe televisiezender om het concept heen bouwen in ruil voor de exclusieve uitzendrechten. Regeren is voor mietjes, wij willen reality-politiek.