Ongeschikt
Meer dan vier jaar na dato durf ik het wel toe te geven zonder angst voor een steen door mijn ruit: ik had het voor geen meter op Pim Fortuyn. Xenofobe relnicht, nare populist, veel te dikke maatjes met het bedrijfsleven en met name griezelige vastgoedbaasjes.
Op één punt was ik het echter roerend met hem eens: arbeidsongeschiktheid. De FNV is deze week boos over een vrachtwagenchauffeur die nu gekort wordt op zijn uitkering omdat hij zich keer op keer verrot liet schoppen. Zijn werkgever moet nu nog steeds 70% van zijn salaris betalen.
Wat heeft die werkgever er nou mee te maken dat iemand zaalvoetbalt in zijn vrije tijd? Als iemand door zijn werk arbeidsongeschikt wordt, zou je nog kunnen zeggen dat er enige verplichting geldt, maar zo toch niet? Waarom zouden risicosporten, drugsgebruik of ongezond eten het risico van de werkgever moeten zijn?
Waarom geen arbeidsongeschiktheidsverzekeringen? Het komt toch allemaal uit dezelfde pot, dus het maakt helemaal niet uit of de werkgever dat betaalt of de werknemer, maar voor de werkgever is dat een veel eerlijker deal. De werknemer heeft als voordeel dat de baas niet meer zeikt over je motorfiets, je barebacking-feestjes of je nieuwe belangstelling voor krokodillenworstelen. Pim had het zo gewild, dat weet ik zeker.
5 Reacties:
Er valt wat voor te zeggen, maar aan de andere kant is er gewoon een contract tussen werkgever en werknemer. Daar staat meestal in dat een werknemer een X aantal uur werkt in ruil voor een bepaald bedrag (althans, dat is de basis).
Je zou in zo'n contract meer voorwaarden op kunnen nemen, bijvoorbeeld dat een werknemer in zijn vrije tijd bepaalde dingen doet of laat, of dat de werkgever niet op hoeft te draaien voor ziekte van de werknemer. Maar daar hoort natuurlijk wel een hoger loon tegenover te staan.
Het gevaar is wel dat werkgevers dit zien als middel om dingen bij voorbaat te gaan verbieden. En voor je het weet is er een gekke rechter die daar wel iets in ziet..
Dat is dus precies waarom Pims idee zo goed is, Piet.
Zo raar is het niet als een rechter daar wat in ziet inderdaad. Beroepen waarin het lichaam de belangrijkste commodity is (sport, het leger wsl ook wel) kennen al lang een clausule in contracten die het verbieden om gevaarlijke hobbies te hebben. Neem bijv onze nationale basketbaltrots Rik Smits. Hij mocht destijds niet eens meespelen met Oranje omdat hij anders te duur verzekerd zou moeten worden.
Ik kan me helemaal vinden in Bart's / Iknik's idee!
In dit geval is er wel sprake van een chauffeur die al meerdere malen blessures opliep door zijn sport zodat hij niet kon rijden. Een rechter mag dit wel meewegen.
Een reactie posten
<< Home