Deprivatisering

Meestal als mensen privatisering terug willen draaien, zijn het eigenlijk helemaal geen mensen maar Sjekkiesrokende Paupers. Dat is jammer, want het geeft de praktijk waarin organisaties staatseigendom worden een ontzettend slechte naam.

Denk je bijvoorbeeld eens in hoe cool het zou zijn als alle studentenverenigingen voor vrouwen eigendom zouden worden van de Nederlandse overheid. Niet alleen levert het een indrukwekkende hoeveelheid onroerend goed: de geluidsoverlast in alle studentensteden zal drastisch afnemen, en het van dikke koor-aarzen vergeven straatbeeld gaat erop vooruit.

De dames kunnen na wat eenvoudige hersenspoeling (gezien hun beschikbaarheid voor ontgroeningen zijn ze er zeer vatbaar voor) verkocht worden aan rijke Arabieren en Chinezen. Na twee weken zijn die erachter dat ze een kat in de zak hebben gekocht, maar dan is het al te laat – koorkutten worden uitsluitend verstrekt met een vliegticket, enkele reis.

Na verloop van tijd zal de markt voor Nederlandse koormeisjes inzakken, maar dat is geen ramp: nadat ze in de hersenspoelingskampen zijn overleden van de honger, kunnen we ze nog gebruiken om akkers mee te bemesten. Er valt, kortom, alleen maar te winnen.