Gastcolumn: Van geel naar bruin

Half april: de eerste zomers dag. Het is een record! Gisteren in de trein het Groene Hart ingereden. Voor wie het niet kent, denk aan een polder die volstaat met kassen en/of koeien.

Op het station was het weer goed, na tien minuten krant keek ik dan toch maar eens naar dit geweldige groene landschap. Het bleek mistig te zijn. Op de eerste zomerse dag van het jaar zag ik alleen maar mist in dit mooie stukje Nederland.

Eén stukje bleek mooi en nevelvrij te zijn: het open raam. De trein bleek nogal bruin te zijn van de smurrie en de droogte van de afgelopen tijd...

De NS klaagt over de asociale reizigers. Tja, mensen worden sacherijnig als ze niet naar buiten kunnen kijken en de trein van binnen stinkt en kleeft. Asociale reizigers maken de treinen vies en daardoor wordt iedereen dan weer sacherijnig.

Ik ben zo’n asociale reiziger, laatstens viel een blikje cola van mij om, cola op de grond, en als grote aso die ik ben, heb ik niet meteen mijn jas uitgetrokken om die als schoonmaakdoekje te laten fungeren. De restauratiewagen met servetten bestaat niet en zodoende vormde er zich een lange streep cola die een paar meter door de wagon liep.

De cola zal door stof en andere zooi zo’n zwarte streep geworden zijn die je wel vaker in treinen ziet. Kennelijk ben ik niet de enige wiens blikje omvalt. Nu kun je het nuttigen van voedingswaren in treinen verbieden en op de perrons speciale eetpalen neerzetten waar mensen in de buurt mogen gaan eten en drinken.

Je kan er ook voor zorgen dat de wagons goede schokbrekers krijgen en de treinstellen net iets vaker schoonmaken. De NS zal waarschijnlijk binnenkort voor de eerste optie kiezen.

Kevin