Gastcolumn: Bierlucht

Roken hoort erbij. Niemand zit echt te wachten op een kroeg waar niet gerookt mag worden. Ga je uit, dan is er altijd wel een roker. En die wil roken.

Inmiddels is het jaren geleden dat bepaald werd dat in 2011 alle horeca rookvrij moest worden. Minister Klink wil het allemaal al in 2009 laten plaatsvinden. Behalve precies dezelfde discussies die enkele jaren geleden op precies dezelfde manier hadden plaatsgevonden gebeurde er eigenlijk niks.

Plotseling werd bekend dat het CDA het rookverbod wilde gebruiken om de coffeeshops te sluiten. De PvdA werd er boos over, maar verder gebeurde er niets. Ruim een week geleden werd bekend dat Duitsland wel definitief een rookverbod gaat invoeren, maar nog steeds geen besluit of reactie in Nederland.

Inmiddels zijn we een maand verder en natuurlijk heeft niemand het er meer over, want het is geen hip en actueel onderwerp meer. Terwijl we vroeger zeken op de Engelsen dat ze te traag waren met hun besluitvorming en hun vreselijke Lagerhuis, zijn we zelf net zo geworden.

In de lente van 2003 werd in Ierland voorgesteld een rookverbod voor de horeca in te voeren. Felle protesten volgden. Het zou niet kunnen, cafés zouden massaal moeten sluiten en rokers kregen naast kanker nu ook vaker een stevige verkoudheid, omdat ze buiten moesten roken. Dit alles zorgde voor uitstel van de wet.

Dat duurde echter niet enkele jaren, zoals in Nederland, maar in iets minder dan een jaar werd de rookwet van kracht. Sinds 29 april 2004 wordt er niet meer gerookt in de Ierse horeca. Ieren zuipen graag, het aantal pubs is door het verbod ook niet afgenomen, het aantal rokers echter ook niet.
Twee weken geleden mocht ik een rookvrije pub in Ierland betreden. Alhoewel ik sceptisch was ten aanzien van het rookverbod, was het toch een verademing. Een zoete bierlucht en een houtluchtje, dat was wat je rook. De volgende dag stonken je kleren alleen maar naar het bier dat er overheen gegooid was!

Kevin