Studenten

Op 27 april worden alle studenten geacht te gaan demonstreren. Tegen de plannen van Rutte, staatssecretaris van Onderwijs, zo meldt de bijbehorende website. Hij wil studenten na anderhalf jaar uitloop meer collegegeld laten betalen, en hij wil zich niet of nauwelijks te bemoeien met medezeggenschap in het hoger onderwijs.

Laat me beginnen met te zeggen dat ik nooit van m’n leven meer meedoe met een demonstratie die door (onder meer) de LsvB georganiseerd is. Toen een paar mensen tijdens de laatste studentendemonstratie waar ik bij was tomaten begonnen te gooien naar Annette Nijs, sprak de oppermuts van de studentenvakbond de kwajongens streng toe. Vervolgens werkten duizenden studenten als makke schapen de agenda van de demonstratie af, zonder dat ze aan het eind een medaille kregen. En dat laatste was het enige verschil met de avondvierdaagse die ik als basisschoolleerling wel eens heb gelopen. Annette Nijs trad later af, maar alleen al het idee dat onze stadswandeling daar ook maar de minste invloed op heeft gehad is te lachwekkend voor woorden.

Binnenkort ben ik afgestudeerd, en dan heb ik drie jaar langer over mijn studie gedaan dan eigenlijk de bedoeling is. Volgens het systeem van meneer Rutte had ik dus anderhalf jaar het hoge tarief moeten betalen, á 4500 euro per jaar. Voorzover ik begrijp kan dat geleend worden, maar dat neemt niet weg dat ik het ontzettend kut zou hebben gevonden. Ontzettend kut, echter, betekent niet hetzelfde als onredelijk.

Ik sta niet per se achter alle plannen van Rutte, maar de studenten die op 27 april gaan demonstreren zijn kanonnenvoer voor iedereen die de plannen van de staatssecretaris wil verdedigen. Studenten zijn een investering in de toekomst, maar moet de belastingbetaler opdraaien voor mensen die twee studies volgen, teveel tijd besteden aan extracurriculaire theekransjes of die een eeuwigheid nodig hebben om hun diploma te halen? Een beetje retoricus heeft na woensdag munitie zat om studenten af te schilderen als profiteurs, die alleen maar de straat op gaan als iemand aan hun eigen portemonnee komt. En het vervelende is dat daar minder tegenin valt te brengen dan eigenlijk zou moeten.