Nederland is 'bout it 'bout!

De Trouw ziet het maar amper zitten in Nederland, schreef ik maandag.
Het probleem zit hem natuurlijk bij de Trouw, en niet bij Nederland. De Linkse Kerkbode vindt het naar dat Nederland de laatste jaren een stukje rechtser is geworden, maar ons landje heeft wel voor hetere vuren gestaan. Trouw verbaasde zich over de populariteit van Nederland en de Nederlanders in het buitenland, maar Nederland heeft meer dan voldoende om trots op te zijn.

Nederland is ‘bout it ‘bout! Op het gebied van wetenschap, technologie, design draaien we keurig mee aan de wereldtop. De Nederlandse economie mag het dan niet zo goed doen, onze internationale bedrijven profiteren rustig van de groei in andere landen. Op het gebied van de popmuziek wordt zo af en toe iets aardigs uitgescheden en in het buitenland hebben ze zelfs voor Jan Peter nog respect. Voor toeristen blijven de Nederlandse meesters en onze verlichte aanpak van softdrugs en prostitutie onverminderd populair.

Eén van de charmantste eigenschappen van Nederlanders is die rare Nederland-haat. Nederland is helemaal niet lelijk, de Nederlandse keuken is lekker en ontwikkelt zich in sneltreinvaart, en het Nederlands elftal heeft zich keurig weten te kwalificeren voor het aankomende EK. Hoor je ze nooit over: Nederlanders houden van zeiken.
De tolerantie is weg, Jan Peter is een loser, niemand op de wereld spreekt Nederlands en er is ook al niks meer op TV. Azijnzeikerij is het, en zo hoort het ook.

Niets vervelender dan van die eng nationalistische volken. De stupide volharding van Fransen om Engels te leren en economische hervormingen door te voeren, het Amerikaanse idee dat God een speciale voorkeur voor hun land heeft – geen wonder dat die landen lager scoren dan wij in de populariteitslijst. Nederland heeft ook een sociaal gestoorde christen aan het hoofd, maar wij doen tenminste niet alsof het een grote leider is – zie je Nederlanders al poppetjes van Balkenende in legerkostuum kopen?

Die zelfhaat heeft ons veel voordeel opgeleverd: het minderwaardigheidscomplex over onze taal zorgt ervoor dat we onze kinderen vreemde talen leren. Omdat we onze keuken niks vinden kun je nergens in Europa kan je zo divers eten kopen als in Nederlandse supermarkten, waar Surinaams, Zuid-Afrikaans, Thais en Japans vrolijk tegenover de rookworsten liggen. Ons cultuurrelativisme weerhoudt ons ervan om door middel van oorlog democratie te willen verspreiden en de ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’ mentaliteit houdt onze wegen relatief vrij van gevaarlijke benzineslurpende SUV’s.

Nederland is nooit goed of het deugt niet, en buitenlanders vinden het verfrissend om dat te horen. Met name Belgen genieten ervan om ons door het stof te zien kruipen over hoe lelijk wij onze taal uitspreken, de vermeende treurigheid op onze borden en onze gierigheid. Gaat allen zo door!