Kutwijven!
Het is ook nooit goed of het deugt niet. Zijn al die vrouwen eindelijk aan het werk, poepen ze weer te weinig kinderen uit. Er is ook altijd wat met die kutwijven. Ik heb een eenvoudig spelletje voor u: welke twee voor de hand liggende woorden ontbreken in het zojuist belinkt nieuwsbericht?
Als het een anti-feministische rechtse zak als ik al opvalt dat de woorden 'vader' en 'mannen' hier ontbreken, zit Nederland toch nog ietsje vaster dan ik dacht. Toen Femke Halsema kindertjes begon te werpen, moest ze zich daarvoor verantwoorden, terwijl het van JP en Zalm heel normaal wordt gevonden dat zij een tyfusdrukken baan hebben naast hun vaderschap. Als iemand zegt dat 'vrouwen het krijgen van kinderen niet te combineren vinden met een baan' is de onuitgesproken aanname dat manlief er geen seconde over peinst om af en toe te huismannen.
Er wordt in de discussie over werk en zorg veel geblaat over kinderopvang en de mogelijkheid tot parttime werken, en wat ik daar nooit in hoor zeggen is dat het voor veel mensen domweg niet te betalen is om van één inkomen een huis in de grote stad èn een partner èn een kind te onderhouden. Ook hoor ik te weinig begrip voor de werkgevers, die blijkbaar maar op moeten draaien voor de kinderwens van hun personeel. Ik heb al helemaal niemand horen roepen dat kinderen op woensdagmiddag ook gewoon naar school moeten. Wat is er zo vanzelfsprekend aan die vrije woensdagmiddagen waar ouders - en dus werknemers ook - zo mee in hun maag zitten?
Er moeten kindertjes bijgemaakt worden, zegt men, omdat we anders onze vergrijzende samenleving niet meer kunnen betalen. Kul. Nederland zou er juist verschrikkelijk op vooruit gaan met een paar miljoen inwoners meer, maar dan moeten we wel de tering naar de nering zetten. Ik stel voor:
- Herinvoering van de 40-urige werkweek voor mensen zonder gezin. Als je die carrière belangrijker vond, zul je godverdomme werken ook.
- Afschaffing van de VUT. Had allang gebeurd moeten zijn.
- Afschaffing van het verplichte pensioen bij 65 jaar. De 65-plussers van nu zijn veel fitter en gezonder dan die van dertig jaar geleden. Zij kunnen (en willen!) vaak best langer doorwerken, en juist zij kunnen intellectueel kapitaal en ervaring overbrengen op jongere mensen - we gingen toch een kenniseconomie worden?
Daarnaast wil ik het eens gaan hebben over et bespreekbaarder maken van een gekozen levenseinde. De kosten van de vergrijzing zouden namelijk best wel eens mee kunnen vallen. Met name de babyboomers en de generaties na hen zijn niet meer opgegroeid met een moraal waarvan je moet leven tot het bittere einde. Als de lol er ècht af is, kunnen zij ervoor kiezen om uit het leven te stappen. We gaan zeker NIET de pil van Drion marketen omdat dat zo goedkoop is voor de samenleving! Maar voor iemand die het wel welletjes vindt en niet nog twintig jaar ziek en verrot achter de geraniums wil hangen, moet die pil er gewoon zijn. Ik kom hier in een volgende column nog eens op terug.
Als het een anti-feministische rechtse zak als ik al opvalt dat de woorden 'vader' en 'mannen' hier ontbreken, zit Nederland toch nog ietsje vaster dan ik dacht. Toen Femke Halsema kindertjes begon te werpen, moest ze zich daarvoor verantwoorden, terwijl het van JP en Zalm heel normaal wordt gevonden dat zij een tyfusdrukken baan hebben naast hun vaderschap. Als iemand zegt dat 'vrouwen het krijgen van kinderen niet te combineren vinden met een baan' is de onuitgesproken aanname dat manlief er geen seconde over peinst om af en toe te huismannen.
Er wordt in de discussie over werk en zorg veel geblaat over kinderopvang en de mogelijkheid tot parttime werken, en wat ik daar nooit in hoor zeggen is dat het voor veel mensen domweg niet te betalen is om van één inkomen een huis in de grote stad èn een partner èn een kind te onderhouden. Ook hoor ik te weinig begrip voor de werkgevers, die blijkbaar maar op moeten draaien voor de kinderwens van hun personeel. Ik heb al helemaal niemand horen roepen dat kinderen op woensdagmiddag ook gewoon naar school moeten. Wat is er zo vanzelfsprekend aan die vrije woensdagmiddagen waar ouders - en dus werknemers ook - zo mee in hun maag zitten?
Er moeten kindertjes bijgemaakt worden, zegt men, omdat we anders onze vergrijzende samenleving niet meer kunnen betalen. Kul. Nederland zou er juist verschrikkelijk op vooruit gaan met een paar miljoen inwoners meer, maar dan moeten we wel de tering naar de nering zetten. Ik stel voor:
- Herinvoering van de 40-urige werkweek voor mensen zonder gezin. Als je die carrière belangrijker vond, zul je godverdomme werken ook.
- Afschaffing van de VUT. Had allang gebeurd moeten zijn.
- Afschaffing van het verplichte pensioen bij 65 jaar. De 65-plussers van nu zijn veel fitter en gezonder dan die van dertig jaar geleden. Zij kunnen (en willen!) vaak best langer doorwerken, en juist zij kunnen intellectueel kapitaal en ervaring overbrengen op jongere mensen - we gingen toch een kenniseconomie worden?
Daarnaast wil ik het eens gaan hebben over et bespreekbaarder maken van een gekozen levenseinde. De kosten van de vergrijzing zouden namelijk best wel eens mee kunnen vallen. Met name de babyboomers en de generaties na hen zijn niet meer opgegroeid met een moraal waarvan je moet leven tot het bittere einde. Als de lol er ècht af is, kunnen zij ervoor kiezen om uit het leven te stappen. We gaan zeker NIET de pil van Drion marketen omdat dat zo goedkoop is voor de samenleving! Maar voor iemand die het wel welletjes vindt en niet nog twintig jaar ziek en verrot achter de geraniums wil hangen, moet die pil er gewoon zijn. Ik kom hier in een volgende column nog eens op terug.
Geplaatst: 23:58 door Bart Braun
5 Reacties:
Ben het wel ergens met je eens, ik wil ook best die 40- urige werkweek. Mijn baas heeft daarentegen besloten dat ik minder moet werken. Weliswaar werk ik natuurlijk wel veel meer, dat krijg je ervan. Dus: geef maar die baan. Het is niet dat ik er voor kies parttime te werken.
En meer import! Er zitten heel wat niet geschoolde mensen te wachten op wat scholing en een leuke baan...
Heb de afgelopen tijd wel meer dingen gehoord die niet helemaal kloppen.
1. Het gezin is de hoeksteen van de samenleving. Kul. Als dinkie kan je net zoveel, zoniet meer bijdragen.
2. Hoogopgeleide vrouwen zouden volgens het kabinet wat minder thuis moeten zitten en meer werken, want anders is het zo zonde van al die stufi die erin gepompt is.
3. Kinderopvang zoek je maar zelf uit.
Probeer 2 en 3 maar eens te combineren.. Lijkt me een logisch gevolg dat mensen er voor kiezen gewoon geen kinderen te nemen.
Inderdaad, de man speelt een grote rol in het combineren van kinderen en een carriere. Maar als 1 van de twee ouders alleen niet eens genoeg verdient voor de kinderopvang, kan je net zo goed thuis blijven. En dan is dat kennelijk nog steeds heel vaak de vrouw. Soah..
en ik altijd maar denken dat Nederland vol was
Neenee, Nederland is druk. ;)
En natuurlijk moeten we de schaarse rust en ecologie behouden, maar om onze schamele welvaart op peil te houden moeten vrouwen wel even chop-chop meer kindertjes maken. Het één laat zich uiteraard uitstekend met het ander combineren.
Walchelijke voorstellen.
Ten eerste zijn er heel veel mensen zonder gezien die er niet voor kiezen om geen gezin te hebben. Dus als extra straf moeten ze zich de pleuris werken?
Ten tweede Nederland is overvol. Het niet nemen van kinderen zou juist gestimuleerd moeten worden.
Een reactie posten
<< Home