Smeltkroes
Ik heb ze zelf niet bewust mee mogen maken, maar de jaren zeventig en de eerste helft van de jaren tachtig moeten boeiende tijden zijn geweest. Hans Wiegel was nog het boegbeeld van de VVD, er werd heftig gedebatteerd over kruisraketten en D66 duikelde van zeventien naar zes zetels. En onze allochtone medelanders in “smeltkroes Amsterdam” werden nog gewoon doodgeknuffeld, want iedereen was multiculti. De toekomst was een wereld vol koffiebruine smeltkroeskindertjes met prachtig smeltkroeshaar.
Ik ben gek op metaforen. In een smeltkroes wordt van twee of meer metalen een nieuw, homogeen materiaal gemaakt. Onder extreme hitte welteverstaan, want bestaande verbindingen verbreken en nieuwe vormen lukt alleen met van buitenaf opgelegd grof geweld. Het is eigenlijk een wonder dat zo’n gebrekkige metafoor zo lang heeft standgehouden.
Op de redactie van de Kutkrant wordt de term zelfs nog gebezigd. Het artikel van Stieven Ramdharie ademt een aartsconservatief socialisme uit van het soort waar de Sjekkiesrokende Paupers nog een puntje aan kunnen zuigen.
De journalist heeft zijn geitenwollensokken uit het vet gehaald, en presenteert een selectie van interviews met mensen die zeggen wat in zijn straatje past. Dit alles naar aanleiding van het niet bestaande plan van minister Verdonk om mensen te verplichten op straat Nederlands te spreken. “Surinaams heeft gewoon meer sjeu”, citeert Ramdharie een passagier van een Amsterdamse tram.
Sjeu, schmeu. Als je Nederlands beheerst, en dat zou moeten als je Nederlander bent, is het onbeschoft om in het openbaar in een andere taal te praten. Of het verboden moet worden is vraag twee. Of eigenlijk ook niet, want niemand is van plan om het te verbieden. Feit blijft dat er een plek is waar je je lol op kunt als je Surinaams zo’n sjeuiige taal vindt, en de Amsterdamse lijn 3 komt er niet. Of eigenlijk ook wel.
Zie je wat je gedaan hebt, beste Stieven? Je dwingt mij, een sympathisant van de Sjekkiesrokende Paupers, om de Kutkrant rechts in te halen. Omdat je linkerspatbord langs de vangrail schraapt, omdat je alleen maar in je binnenspiegel kijkt, maar vooral omdat je achteruit rijdt. Op weg naar de jaren zeventig.
Ik ben gek op metaforen. In een smeltkroes wordt van twee of meer metalen een nieuw, homogeen materiaal gemaakt. Onder extreme hitte welteverstaan, want bestaande verbindingen verbreken en nieuwe vormen lukt alleen met van buitenaf opgelegd grof geweld. Het is eigenlijk een wonder dat zo’n gebrekkige metafoor zo lang heeft standgehouden.
Op de redactie van de Kutkrant wordt de term zelfs nog gebezigd. Het artikel van Stieven Ramdharie ademt een aartsconservatief socialisme uit van het soort waar de Sjekkiesrokende Paupers nog een puntje aan kunnen zuigen.
De journalist heeft zijn geitenwollensokken uit het vet gehaald, en presenteert een selectie van interviews met mensen die zeggen wat in zijn straatje past. Dit alles naar aanleiding van het niet bestaande plan van minister Verdonk om mensen te verplichten op straat Nederlands te spreken. “Surinaams heeft gewoon meer sjeu”, citeert Ramdharie een passagier van een Amsterdamse tram.
Sjeu, schmeu. Als je Nederlands beheerst, en dat zou moeten als je Nederlander bent, is het onbeschoft om in het openbaar in een andere taal te praten. Of het verboden moet worden is vraag twee. Of eigenlijk ook niet, want niemand is van plan om het te verbieden. Feit blijft dat er een plek is waar je je lol op kunt als je Surinaams zo’n sjeuiige taal vindt, en de Amsterdamse lijn 3 komt er niet. Of eigenlijk ook wel.
Zie je wat je gedaan hebt, beste Stieven? Je dwingt mij, een sympathisant van de Sjekkiesrokende Paupers, om de Kutkrant rechts in te halen. Omdat je linkerspatbord langs de vangrail schraapt, omdat je alleen maar in je binnenspiegel kijkt, maar vooral omdat je achteruit rijdt. Op weg naar de jaren zeventig.
Geplaatst: 13:29 door Iknik
2 Reacties:
De sjekkiesrokende paupers kennende zouden ze het eigenlijk helemaal eens zijn met het plan en ons allemaal "Ik ben zo blij, blij, blij dak in Oscssssh gebore zij" leren. Of zie ik dat verkeerd?
Ik zou het niet weten, ik ben geen al te trouw volger van hun partijlijn. Zo ben ik bijvoorbeeld blij dat ik niet in Oss geboren ben.
Een reactie posten
<< Home