Rookpauze
Ik ben alweer voor de zoveelste keer gestopt met roken. Mijn toch al niet kinderachtige pens is verder uitgedijd dan ooit, ik kan niet slapen en ik heb concentratieproblemen - stoppen schijnt gezond voor je te zijn, maar gelukkig merk je daar niets van.
Behalve met het inhaleren van mijn uurlijkse dosis verslavend gif, moest ik ook stoppen met mijn rookpauzes. Dat is niet gelukt: ik ben alweer begonnen. Even naar buiten, zonlicht, frisse lucht (niet dat je daar als roker nou heel veel van meekreeg, maar toch), heerlijk. Er schijnt ooit een tijd te zijn geweest dat rokers niet naar buiten gingen om te roken. Ze moeten niet hebben geweten wat ze misten.
Een rookpauze is niet alleen goed voor jezelf, maar ook nog eens goed voor je werk. Nu ben ik journalist voor een universiteitskrantje, en komt er af en toe nieuws langs tijdens de rookpauze, maar ook als dat niet gebeurt is er profijt. Je kijkt niet naar die hatelijke cursor in het lege document, je lult wat met je collega over zijn stuk. Hij stelt een vraag en ineens valt alles op zijn plek. Juist omdat je er even vanaf was, kan je straks beter doorwerken.
In de ingezonden-brievenrubrieken van kranten staan soms zure brieven van mensen die vinden dat rokers verplicht moeten overwerken, omdat ze hun rookpauzes hebben. Dat overwerken gebeurt bij ons vrijwillig, maar los daarvan zou ik het willen omdraaien: niet-rokers zouden wat vaker pauze moeten nemen. Even naar buiten, één sigaret lang. Desnoods zonder sigaret, maar met een mandarijntje. Net als ik.
Behalve met het inhaleren van mijn uurlijkse dosis verslavend gif, moest ik ook stoppen met mijn rookpauzes. Dat is niet gelukt: ik ben alweer begonnen. Even naar buiten, zonlicht, frisse lucht (niet dat je daar als roker nou heel veel van meekreeg, maar toch), heerlijk. Er schijnt ooit een tijd te zijn geweest dat rokers niet naar buiten gingen om te roken. Ze moeten niet hebben geweten wat ze misten.
Een rookpauze is niet alleen goed voor jezelf, maar ook nog eens goed voor je werk. Nu ben ik journalist voor een universiteitskrantje, en komt er af en toe nieuws langs tijdens de rookpauze, maar ook als dat niet gebeurt is er profijt. Je kijkt niet naar die hatelijke cursor in het lege document, je lult wat met je collega over zijn stuk. Hij stelt een vraag en ineens valt alles op zijn plek. Juist omdat je er even vanaf was, kan je straks beter doorwerken.
In de ingezonden-brievenrubrieken van kranten staan soms zure brieven van mensen die vinden dat rokers verplicht moeten overwerken, omdat ze hun rookpauzes hebben. Dat overwerken gebeurt bij ons vrijwillig, maar los daarvan zou ik het willen omdraaien: niet-rokers zouden wat vaker pauze moeten nemen. Even naar buiten, één sigaret lang. Desnoods zonder sigaret, maar met een mandarijntje. Net als ik.
Geplaatst: 19:50 door Bart Braun
7 Reacties:
Ik ken een niet-roker die met de rokers mee naarbuiten gaat omdat daar meer genetwerkt wordt dan binnen. Doet me een beetje aan een aflevering van Friends denken, maar kennelijk zijn niet-rokers toch een beetje suf. Ze leven langer, maar wel suf. Misschien van het de hele dag binnenzitten? Te weinig beweging?
Bij ons heet dat gewoon de koffiepauze hoor. Of we halen een ijsje in de zomer. Welkom in de nietrokerswereld anyway.
Roken zijn vaak cynischer. Dat moet ook wel, als je jezelf langzaam aan het vergiftigen bent. Cynische mensen zijn meestal grappiger en dus leuker in de omgang.
De leukste mensen zijn echter de stoppers. Prachtig om die gefrustreerde en gepijnigde blik te zien rondjagen. Ik kan alleen maar genieten van de plotselinge uitvallen, huilbuien en hysterische aanvallen. Stoppers zijn lege omhulsels, zonder reden om te leven en dus reeds dood van binnen. Dat geeft me altijd een fijn warm gevoel van binnen.
Ik werk sinds anderhalve dag synchroon met een roker, en ik moet zeggen: mijn werksnelheid schiet omhoog. Maar of dat met de pauzes te maken heeft of omdat ik niet thuis achter de pc hang...
Als je nou ook nog eens achter de computer ging hangen met een roker, dan kwam de vormgeving van de nieuwe website nog af voor je naar Aruba vertrekt.
@ Wout, hahahaahaha. Hhahahahahahahahaha. Zo, geef me mijn water even aan...
Water?
Wat een vreemde manier om sarcasme uit te drukken.
Een reactie posten
<< Home