Aanspreekmuts
Zwervers die je lastig vallen om geld, zijn naar ende vervelend, maar in elk geval gaan ze lekker snel dood. Hetzelfde kan jammer genoeg niet gezegd worden van de bedelsletjes. U kent ze wel: elke tocht door de stad verandert in een pot verstoppertje met hitsig kijkende studentes die uw geld willen voor de boekenclub, de Sjögren-syndroom-stichting, het behoud van het Nederlandse prezwalskipaard, de krant of weet ik veel wat.
Vandaag bleek dat één of andere NS-mongool de stationshal heeft omgebouwd tot hindernisbaan. Zodoende kon ik de KPN-sletten die daar waren rondgestrooid niet vermijden. Ik hoefde alleen maar, zo legde zij me uit, even al mijn persoonlijke gegevens aan KPN te geven, die vragen over voetbal - waar ik niets van weet - te beantwoorden, een bal in een gaatje dat iets kleiner is dan een bal te schoppen, en dan win ik een prijs die ik niet wil hebben. Dit alles ter promotie van een dienst voor mijn laptop, die ik niet heb.
Ik bedankte beleefd en gaf het foldertje terug. 'En bedankt hè!' snauwde de troela mij sarcastisch na. Pardon? Alsof ik háár lastig had gevallen.
Ik ben ze zat, de bedelsletten. Een beetje parasiteren op mijn goede manieren om in hun bijbaantje te voorzien. Hele volksstammen journalisten zijn op straat gezet omdat adverteerders deze agressieve vorm van marketing liever gebruiken dan een plaatje in de krant te zetten. En als ik de KPN-laptop dienst af zou willen nemen, zou ik daarmee meebetalen aan die vervelende wijven die me aanspreken.
Vanaf nu zweer ik plechtig dat ik elk bedrijf, elk goed doel en elke wat-dan-ook die mij door middel van een aanspreekmuts probeert te bereiken, tot aan het einde der tijden zal boycotten. Op dit blog komt een shitlist. KPN Hotspots krijgt de twijfelachtige eer om hem aan te mogen voeren.
Vandaag bleek dat één of andere NS-mongool de stationshal heeft omgebouwd tot hindernisbaan. Zodoende kon ik de KPN-sletten die daar waren rondgestrooid niet vermijden. Ik hoefde alleen maar, zo legde zij me uit, even al mijn persoonlijke gegevens aan KPN te geven, die vragen over voetbal - waar ik niets van weet - te beantwoorden, een bal in een gaatje dat iets kleiner is dan een bal te schoppen, en dan win ik een prijs die ik niet wil hebben. Dit alles ter promotie van een dienst voor mijn laptop, die ik niet heb.
Ik bedankte beleefd en gaf het foldertje terug. 'En bedankt hè!' snauwde de troela mij sarcastisch na. Pardon? Alsof ik háár lastig had gevallen.
Ik ben ze zat, de bedelsletten. Een beetje parasiteren op mijn goede manieren om in hun bijbaantje te voorzien. Hele volksstammen journalisten zijn op straat gezet omdat adverteerders deze agressieve vorm van marketing liever gebruiken dan een plaatje in de krant te zetten. En als ik de KPN-laptop dienst af zou willen nemen, zou ik daarmee meebetalen aan die vervelende wijven die me aanspreken.
Vanaf nu zweer ik plechtig dat ik elk bedrijf, elk goed doel en elke wat-dan-ook die mij door middel van een aanspreekmuts probeert te bereiken, tot aan het einde der tijden zal boycotten. Op dit blog komt een shitlist. KPN Hotspots krijgt de twijfelachtige eer om hem aan te mogen voeren.
Geplaatst: 10:43 door Bart Braun
6 Reacties:
Nummer twee: de dagbladcombinatie die eigenaar is van alle grote kranten in Nederland.
"Dag meneer, wilt u een krant?"
"Oh, eh, ja hoor. Doe mij er maar één."
"Oh, dan moet u wel even een proefabonnement afsluiten."
De klojo's.
Wat dacht je van die goede doelen? Als ik iedere keer dat ik in de stad kwam, geld zou geven aan ieder goed doel waar die aanspreekmutsen mee komen aanzetten, dan had ik geen geld om die dingen te kopen waar ik nou juist de stad voor in was gegaan.
Ze komen allemaal op onze shitlist! Dat is, in de verre, verre toekomst dat er ooit wat aan onze website gebeurt...
Allereerst: Het is nergens voor nodig om hardwerkende jongemeisjes aan te duiden als 'slet'.
Ten tweede vroeg ik mij af of er op de zwarte lijst ook plek is voor mensen die gratis producten uitdelen? Persoonlijk kan ik het wel waarderen, die proefzakjes chips et cetera.
@anonymous:
Allereerst verlenen die "hardwerkende" meisjes hun lichaam aan de reclamebranche, de meest verderfelijke tak van het grootkapitaal. Ten tweede gebruiken zij versiertechnieken zodat hun slachtoffers zich open stellen voor de promotiepraat (wees dan ook niet zo stom om oogcontact met ze te maken). Tenslotte dragen zij boerka noch nikaab. Ja, het zijn dus sletten en het is nodig hen zo te noemen. Meer nog dan hun (inderdaad) hardwerkende collegae achter de ramen, die een wèrkelijk eerlijk beroep uitoefenen.
Ah, Wout. Met zoveel eloquentie èn zo'n heerschende nickname doe je zowel onze lezers als jezelf tekort door niet ook af en toe columns te schrijven.
Een reactie posten
<< Home