Brokjes
Het lukt maar niet om Japanners aan het walvisvlees te krijgen. Sinds kort draaien ze er daarom kattenbrokjes van. Waarom zoveel moeite doen om een beest te vangen als toch niemand het op wil eten? Voor de wetenschap.
Veel mensen, waaronder de meneer van de laatste link, roepen altijd dat het Japanse wetenschappelijk onderzoek naar walvissen geen aars voorstelt. Het onvolprezen maandblad Natuur & Techniek besloot om eens te kijken of dat klopt, naar aanleiding van het congres van de International Whaling Committee deze maand. Ze zijn er niet echt uitgekomen: 'Sommige wetenschappers uiten zware kritiek, anderen vinden het fantastisch onderzoek.'
Feit is natuurlijk dat als je bepaalde vormen van onderzoek wil uitvoeren, de walvis daarvoor dood moet. En als je met een dooie walvis zit, is het natuurlijk zonde om die de zee in te mieteren. Dan kan je er nog beter kattenbrokjes van maken.
De hele opvatting dat je een beest niet mag opeten, behalve als je het hebt gevangen voor wetenschappelijk onderzoek, is natuurlijk kul. Je hebt een populatie walvissen, en die kan jacht verdragen of niet. Landen die graag walvissen willen eten zouden zich niet moeten hoeven verschuilen achter wetenschappelijk onderzoek.
Zelf zou ik het echter andersom willen zien. Als je iets uit het wild wil halen, moet je er altijd verplicht wetenschap op bedrijven. De kosten daarvan zijn uiteraard voor de consument. Als die kosten er vervolgens voor zorgen dat er minder tonijn, walvis, paranoten en ander bedreigd grut wordt gegeten, des te beter.
Veel mensen, waaronder de meneer van de laatste link, roepen altijd dat het Japanse wetenschappelijk onderzoek naar walvissen geen aars voorstelt. Het onvolprezen maandblad Natuur & Techniek besloot om eens te kijken of dat klopt, naar aanleiding van het congres van de International Whaling Committee deze maand. Ze zijn er niet echt uitgekomen: 'Sommige wetenschappers uiten zware kritiek, anderen vinden het fantastisch onderzoek.'
Feit is natuurlijk dat als je bepaalde vormen van onderzoek wil uitvoeren, de walvis daarvoor dood moet. En als je met een dooie walvis zit, is het natuurlijk zonde om die de zee in te mieteren. Dan kan je er nog beter kattenbrokjes van maken.
De hele opvatting dat je een beest niet mag opeten, behalve als je het hebt gevangen voor wetenschappelijk onderzoek, is natuurlijk kul. Je hebt een populatie walvissen, en die kan jacht verdragen of niet. Landen die graag walvissen willen eten zouden zich niet moeten hoeven verschuilen achter wetenschappelijk onderzoek.
Zelf zou ik het echter andersom willen zien. Als je iets uit het wild wil halen, moet je er altijd verplicht wetenschap op bedrijven. De kosten daarvan zijn uiteraard voor de consument. Als die kosten er vervolgens voor zorgen dat er minder tonijn, walvis, paranoten en ander bedreigd grut wordt gegeten, des te beter.
Geplaatst: 14:37 door Bart Braun
2 Reacties:
Overigens zou ik het natuurlijk prachtig vinden als de glorierijke Nederlandsche traditie van de walvischvaert in ere hersteld zou kunnen worden. Het zou de IWC sieren als zij op haar congres benadrukt dat vissers voortaan pingers op hun netten installeren. Dan krijg je dat er minder walvissen per ongeluk verdrinken, en blijven er misschien wel walvissen over om express te harpoeneren. Met de hand uiteraard - kanonnen met explosieve harpoenen zijn voor Japanse mietjes.
Dat zou er dan meteen voor zorgen dat de IWC enig bestaansrecht terugverdiend, maar daarover komend weekend meer.
Fuck the whale!
Een reactie posten
<< Home