De jood

Vrijheid van godsdienst is een stok geworden waar vooral joden en christenen ongelovige honden mee kunnen slaan. Rogier Havelaar, voorzitter van de jongerenorganisatie van ChristenUnie, deed aangifte tegen Geenstijl omdat er denigrerende uitlatingen werden gedaan (“sterf, gristenhonden, sterf”). Van diezelfde Havelaar, of van wie dan ook in de gelovige hoek, kwam niets dan stilte als reactie op de preek die meneer Mos in maart 2005 hield. “De jood in ons is een verrader,” sprak de dominee.

En: “En wat wij ons nu gaandeweg gaan realiseren, zestig jaar na de Tweede Wereldoorlog is, dat dus Hitler eigenlijk veel beter in de Bijbel thuis was dan wij gewoonlijk voor waar willen houden. En dat Hitler deze, op zich Bijbelse gedachte, tot z’n uiterste consequentie heeft uitgewerkt.”

Ja, de preek werd min of meer veroordeeld door het protestantse hoofdkantoor, maar er is geen strafrechter aan te pas gekomen. Hoewel imams de AIVD op hun dak krijgen als er dit soort vuiligheid uit hun mond komt, heeft niemand aangifte gedaan tegen meneer Mos. Wel komt er een “proces tot verzoening” tussen hem en een collega die het allemaal wat ver vond gaan.

“Wij hebben Hitler in de afgelopen decennia als een monster afgeschilderd. Maar monsters bestaan niet. (…) [Wij volwassenen] kennen geen monsters. Wij kennen wel mensen die ontkennen dat de jood in ons huist.”

De jood als verpersoonlijking van het kwaad. Dat is geen overdrijving, dat is de strekking van de preek. Dankzij de vrijheid van godsdienst mag iemand met moreel gezag de goegemeente voorhouden dat de Holocaust zo slecht nog niet was.

Iemand zónder moreel gezag daarentegen, die een smakeloos en absoluut niet grappig filmpje maakt en op Internet zet, is strafbaar. Het is ook niet slim om “beledigend” en “aanstootgevend” bezig te zijn zonder dat je je kunt verschuilen achter een religie die stelt dat jij als uitverkorene nu eenmaal het recht hebt je als een klootzak te gedragen.

Geenstijl heeft dankzij Mos in elk geval een solide verweer tegen de aanklacht van Havelaar: de gewraakte uitspraken werden natuurlijk niet gedaan door de gebruikers zelf, maar door de jood in ze.