Geen romp zonder hoofd

Vroeger, toen ik nog een veelbelovende, oversekste puber was, werd mij op school uitgelegd wat er gebeurt als de regering valt. Het kabinet wordt demissionair, zei de leraar, en er worden nieuwe verkiezingen uitgeschreven. De kiezer gaat naar de stembus, en de regeringscyclus begint opnieuw.

Wist ik veel dat mijn leraar maar de halve waarheid vertelde. Zo vergat hij te melden dat het universum implodeert als de derde dinsdag in september niet op de derde dinsdag in september wordt gehouden. En dat een regering dus onmogelijk demissionair kan worden als dat betekent dat er op Prinsjesdag geen begroting gepresenteerd kan worden, want niemand zit te wachten op een universum ter grootte van een knikker.

Ergo, als ons kabinet valt in het tweede of derde kwartaal van een jaar, wordt het niet zomaar demissionair. Nee, dan komt de Koningin tussenbeide. U weet wel, die mevrouw die geboren is met macht zoals andere mensen geboren worden met drie tepels of een hazenlip. Normaliter doodt ze de tijd met het rondcommanderen van de geheime dienst, maar in tijden van politieke crisis gaat ze zich actief bemoeien met de gang van zaken in Den Haag.

Dit keer heeft het onze conservatiefchristelijke majesteit behaagd een informateur aan te stellen van conservatiefchristelijke signatuur, die moet gaan bekijken of het huidige kabinet – waar een conservatiefchristelijke partij de grootste bijdrage aan levert – door kan gaan als minderheidsregering. Iedereen is benieuwd wat de conclusie van meneer Lubbers zal zijn.

En, natuurlijk, naar wat er in de begroting komt te staan. We zitten al een tijd met smart te wachten op het zoet dat na het zuur zou gaan komen. Zou het niet een enorme verrassing zijn als de begroting die het rompkabinet mag presenteren op Prinsjesdag, aan de vooravond van de verkiezingen, één groot, zoet surprise-ei is? Zodat we kunnen inzien dat Balkenende en consorten al die tijd inderdáád het beste met ons voorhadden, en zodat we Jan-Peter daar een passende electorale beloning voor kunnen geven?

Gelukkig hebben we een Koningin, die weet wanneer ze ‘staatsrecht, sjmaatsrecht’ moet zeggen, en ons in plaats van nieuwe verkiezingen een rompkabinet gunt.