B vs B (2)

Ik zou deze column maar wat graag beginnen met een zin als “Het valt allemaal reuze mee. Nu de campagne echt is begonnen, gaat het gelukkig ineens over de inhoud,” maar helaas. Onlangs deden televisiemakers de zoveelste poging de verkiezingen te ontdoen van alles dat groter is dan de maten die een televisie-uitzending aankan (30 cm hoog, twee minuten breed en één laag diep) door een debat te organiseren tussen Balkenende, Bos en verder niemand. Zou dat nu echt zijn wat de burger wil, of hebben de televisiemakers hun hoofd zo diep in hun eigen reet zitten dat ze in hun zelfverzonnen nek-aan-nekrace zijn gaan geloven?

PvdA en CDA hebben er natuurlijk helemaal niks aan om hun partijen vóór 22 november al uit de verpakking te halen. Wat er ook in blijkt te zitten, het zal de luchtkussens waarop ze momenteel naar de finishlijn zweven nooit kunnen rechtvaardigen. Zij moeten het hebben van de soundbytes en de hypes, en hoeven alleen maar de illusie levend te houden dat we over twee weken een premier gaan kiezen. Het maakt eigenlijk niet veel uit hoe, zolang de mensen die het wél ergens over willen hebben maar overschreeuwd worden.

Het helpt ook al niet dat de lijsttrekker van de VVD de lijsttrekker van de PvdA had kunnen zijn, en vice versa. Bos en Rutte moeten het allebei hebben van hun warme uitstraling, hun sympathieke voorkomen en hun menselijke gezicht. Wat dat betreft had de bobopartij misschien toch beter voor Rita kunnen kiezen, die het dáár in elk geval niet van moet hebben.

En terwijl de saaiste en meest voorspelbare verkiezingen in tijden doorkabbelen, blijft er een politiek vacuüm bestaan. Er is maar één iemand nodig die zichzelf weet neer te zetten als een man (of vrouw) met een plan. Het maakt niet eens echt uit wat voor plan, als de politicus in kwestie maar over de grenzen en naar de toekomst kijkt. In het huidige kneuterige, kleingeestige politieke landschap zal dat meer dan genoeg zijn om een flink aantal zetels te winnen. Met dank aan de heren Balkenende en Bos.