Klinker vs. Naaldhak

In de jaren zeventig was Utrecht nog een fijne stad. De Uithof bestond uit een enkel gebouwtje en studenten zorgden voor nog meer gezelligheid in de binnenstad. Men was vrij, ongebonden, had kernbommen om tegen te demonstreren en een huisje kocht je voor 30.000 gulden. Een gloednieuw, supermooi en modern overdekt winkelcentrum zorgde voor winkelplezier voor heel Nederland en over de grachten kon je fatsoenlijk lopen en fietsen, want er lag asfalt op.

Jaren later realiseerden we ons dat asfalt misschien niet de mooiste bestrating is in een historische binnenstad. We kozen ervoor om het materiaal op de grond te leggen waar we al eeuwen huizen mee bouwen: bakstenen. De klinkers ogen mooi, hebben weinig onderhoud nodig en het past dus meer bij de oude binnenstad met zijn grachten, steegjes en de McDonalds.
Na het leggen van de bakstenen en het verwijderen van al het asfalt, wat verplaatst werd naar de Catharijnesingel, was iedereen tevreden. We hadden weer asfaltvrije winkelstraten en een historisch ogende binnenstad.

Goed, iedereen tevree, totdat er weer eens nuttig onderzoek gepubliceerd wordt in de kranten; de Oudegracht staat in de top 3 van ‘hakonvriendelijkste’ winkelstraten van Nederland.

Hakkendragers blijven hangen in de gaatjes tussen de klinkers. Het gevolg: struikelde shoppers, dames die hun schoen verliezen, of nog erger: de hak breekt af. Dit schijnt vooral de laatste jaren een groot probleem te zijn, want sindsdien is de hak weer in opkomst.

Gelukkig zitten er genoeg schoenenwinkels op de gracht om het euvel van de afbrekende hak op te lossen. Misschien ook het hele ‘probleem’: koop nieuwe schoenen en dan geen naaldhakken. We kunnen echter ook, net zoals bij huizen, cement tussen de klinkers gieten...