Kiezen

Wouter Bos heeft gefaald. Als je als partijleider niet durft te kiezen, doet het electoraat dat wel voor je. Het blijft natuurlijk giswerk, maar het zou zomaar kunnen dat veel SP-stemmers hun keuze hebben gemaakt omdat ze de indruk hadden dat ze met een stem op de PvdA het CDA er gratis bij zouden krijgen. Niemand in het campagneteam van Bos vond het blijkbaar nodig om die indruk weg te nemen, en nu heeft de partij het op één na slechtste resultaat ooit behaald.

De VVD had hetzelfde probleem: moesten ze een liberale PvdA zijn, of een anti-immigratieclub van de harde lijn? Weet je wat, moeten de spin doctors gedacht hebben, we doen allebei, dan krijgen we de stem van de rijke liberalen én die van de xenofoben. Dat is net zoiets als niet kunnen kiezen tussen een pretpark en een seksboerderij, en daarom maar een pretseksboerderijpark te maken, waar de bezoekers welkom worden geheten door Mark de fluffy panda en meesteres Rita. Daar is vast een doelgroep voor, maar erg groot is die niet.

Het goede nieuws is dat CDA, VVD en Geert Wilders samen niet genoeg zetels hebben voor een Kamermeerderheid. Veel mensen lijken te denken dat het CDA echt niet zomaar met de PvdV in zee zou gaan, maar hoe ze daar bij komen is me een raadsel. Alsof Maxime, Geert en Rita hun agenda’s niet op elkaar zouden kunnen afstemmen.

En natuurlijk is het andere goede nieuws dat de Sjekkiesrokende Paupers groot genoeg zijn geworden om voor het geweten van de PvdA te spelen. Wouter Bos had het gezicht van links kunnen worden, als hij er niet voor had gekozen zichzelf neer te zetten als de joviale manager van een partij voor gemiddelde Nederlanders. Nu is Jan Marijnissen de smoel van progressief Nederland, en zal Bos hard moeten werken om van zijn kleurloze imago af te komen.

Aan de andere kant, je kunt een eind komen met een kleurloos imago. Balkenende is er nu al vier keer premier mee geworden.