Dood (2)

Theo van Gogh schijnt dood te zijn. Er is nog niet veel nieuws, maar blijkbaar is hij zowel neergestoken als –geschoten, en er zou een pamflet op zijn borst zijn gevonden. De moord zou natuurlijk met iets anders te maken kunnen hebben dan de ideeën van Van Gogh, maar ieders eerste gedachte is dat hij is gedood door iemand die vond dat hij te veel praatjes had.

Theo van Gogh heeft er niet om gevraagd. In dit land hoor je je mening te kunnen uiten zonder dat je voor je leven hoeft te vrezen. Ik vond de meeste uitspraken en columns van de man verwerpelijk, maar het is onmogelijk dat iemand vráágt om doodsbedreigingen, laat staan de dood zelf, enkel omdat hij z’n mening niet onder stoelen of banken steekt.

Welke stomme, hufterige klootzak haalt het in z’n hoofd om iemand te vermoorden vanwege zijn uitlatingen? Nog iets dat iedereen denkt: Van Gogh zei dingen over de islam waar de honden geen brood van lustten, en de moord zal daar wel mee te maken hebben. Het wordt dan wel erg verleidelijk om te gaan denken dat alle moslims inderdaad intolerante barbaren zijn.

Let op mijn woorden: er zijn mensen die zo weinig scrupules hebben dat ze de moord op Van Gogh gaan gebruiken om haat te prediken. Niet de haat van de islam jegens andersdenkenden, die wel degelijk bestaat maar waar niet elke moslim op aangekeken kan worden, maar de haat van de nieuwe politiek. De botte, generaliserende intolerantie van populisten, die gretig aftrek vindt onder een deel van een volk dat al zó lang zó decadent is dat het simpelweg eist dat iedere oneffenheid in de samenleving een aanwijsbare, behapbare oorzaak heeft.

Hoedt u voor de valse profeten. Ja, er zijn intolerante imams die het ergste soort haat prediken, er zijn in ieder geval moslims die andersdenkenden met de dood bedreigen en misschien is Van Gogh zelfs vermoord door een moslim. Maar twee keer krom is niet recht en intolerantie is niet het antwoord op intolerantie. Blijf nadenken, het is de enige manier waarop dit land kan blijven functioneren.