Paspoortplicht

Net als veel Nederlanders ben ik niet van plan om vanaf 1 januari 2005 altijd mijn paspoort bij me te hebben: het kreng kost 35 euro. Als ik mijn paspoort altijd op zak moet hebben, raak ik hem minstens één keer per jaar kwijt, en voor dat geld koop ik liever een extra fietsslot.

De identificatieplicht is namelijk vooral bedoeld om effectiever op te kunnen treden tegen hangjongeren en kruimeldiefjes. Dat is niet denigrerend bedoeld: er zijn beslist wijken die er hard op vooruit gaan zodra de kleine criminaliteit beter kan worden aangepakt.

Net als de meeste Nederlanders woon ik echter niet in zo’n wijk, en dat betekent dat ik geen reet aan die paspoortplicht heb. Ik vermoed dat het grootste deel van Nederland dan ook het grootste deel van de tijd geen identiteitsbewijs bij zich zal hebben, al dan niet opzettelijk. En dat vind ik fijn, want het betekent dat een keurige burger als ik ook nergens voor hoeft te vrezen.

Want wat zal er gaan gebeuren? Blanke man in net pak wordt om zijn papieren gevraagd. Heeft hij niet bij zich: vergeten. Het is overduidelijk dat hij een keurig nette meneer is die net uit zijn werk komt en op weg is naar vrouw en kinderen, om samen met hen de avondmaaltijd te nuttigen.

Gaat er een strikt beleid gevoerd worden, dan zal de man een boete krijgen. Net als miljoenen andere keurig nette mannen en vrouwen; de publieke verontwaardiging zal zo groot zijn dat misschien wel de hele maatregel wordt ingetrokken.

Gaat er een reëel beleid gevoerd worden, dan krijgt de keurig nette man natuurlijk een waarschuwing. En de volgende keer weer, en de keer daarop ook. Net als alle keurig nette burgers. Niet-keurige burgers wordt wel om hun identiteitsbewijs gevraagd, en vroeg of laat stapt een niet-keurig uitziende burger naar de rechter. Die vervolgens niets heel laat van de manier waarop de paspoortplicht wordt uitgevoerd. En we zijn weer terug bij het dilemma dat ik zojuist geschetst heb

Onthoud deze woorden: als de paspoortplicht over vijf jaar überhaupt nog bestaat, is het een papieren tijger.