Victorie

Stel je voor: je bent grootaandeelhouder bij Io, een conglomeraat van bedrijven met één overkoepelende raad van bestuur. Die raad stapt op, en de aandeelhouders hebben de taak de kandidaten voor het nieuwe bestuur te screenen en goed te keuren. Iedere kandidaat is genomineerd door één van Io’s dochterbedrijven.

Dochter Setcol, producent van handzeep, wil graag de kandidaat leveren die HAL, de multinationale uitgever, in zijn portefeuille zal krijgen. De man die zij naar voren heeft geschoven is curieus: hij blijkt lid van een religieuze sekte die boeken beschouwt als de wortel van alle kwaad en die ze het liefst allemaal verbrandt. Maar, zo verzekert de kandidaat de aandeelhouders, dat is een privé-zaak. Hij zal de zaken van HAL naar beste kunnen behartigen.

Sommige mensen vinden het onterecht dat het parlement Rocco Buttiglione niet in de Europese Commissie wilde hebben. De Italiaan had niet geweigerd mogen worden omdat zijn ideeën over homoseksualiteit en emancipatie nogal conservatief waren.

Dat is klinkklare onzin, gebaseerd op een strikte scheiding tussen gedachtengoed en handelen die alleen in theorie bestaat, en die in de politiek niet eens wenselijk is. Sommige politici vinden dat je de burger best kunt verkopen dat een uiterst conservatieve katholiek de rechten van vrouwen en homo’s moet beschermen. Goh, waarom zouden zoveel burgers vinden dat Europa ze niet serieus neemt?

De eerste reactie van chef-Eurocommissaris Barroso was het Europarlement de vinger geven. Op zich niet vreemd, aangezien dat totnogtoe een vrij effectieve tactiek was, maar dit keer werkte het niet. Barroso had wat kunnen schuiven met posten, maar hij wilde geen millimeter wijken. Pas op het allerlaatst gaf hij een heel klein piezelbeetje mee.

Wat vanzelfsprekend hoort te zijn, gebeurde: het democratisch gekozen parlement liet zich niet voor paal zetten door een man waar geen burger op gestemd had. En het liet zich niet tegenhouden door de stompzinnige regel dat alleen de hele commissie weggestuurd kan worden.

Dat de schokkende minachting voor gevoelige kwesties die uit de voordracht van Buttiglione blijkt wordt afgestraft door het Europarlement is geen overwinning met een bijsmaakje. Het is pure, onversneden victorie voor de Europese burger.