Titan

Ongeveer anderhalf miljard kilometer. Ongeveer een mensenleven vliegen in een F16 op de maximumsnelheid van zo’n 2000 kilometer per uur. Ongeveer een eeuw, als je in één dag tijd de wereld rond kunt reizen. De Engelsen hebben een prachtwoord waarvan het Nederlandse equivalent niet half zo mooi is: mind-boggling. Onvoorstelbaar. Niet te bevatten.

De afstand tussen Saturnus’ maan Titan en de Aarde is immens, de kans dat de mensen die nu leven er ooit in de buurt zullen komen minimaal. Maar sinds gisteren hebben we in elk geval de kiekjes die de Huygenssonde ons vanaf zijn vakantieadres heeft gestuurd. De robot nam twee weken geleden afscheid van Cassini, het moederschip dat al een tijdje in de buurt van Saturnus rondhangt, om af te dalen in Titans atmosfeer. Zonder te weten of er überhaupt vaste grond was om op te landen, in plaats van een immense teerput of een zee van methaan. Wagentjes op Mars zetten klinkt ineens als een dodelijk saaie routineklus.

Sommige mensen worden er niet warm of koud van. Misschien niet onlogisch (als er één gebeurtenis is die met enig recht een ver-van-m’n-bed-show genoemd mag worden is het dit wel) maar ik kan me niet in die mensen verplaatsen. Ik moet me juist inhouden om niet alle clichés uit de kast te trekken: a giant leap for mankind, to boldly go where no one has gone before, enzovoorts.

Ik verwacht niet dat de wetenschap het antwoord heeft op alle vragen, of dat vooruitgang per definitie betekent dat mensen het beter gaan krijgen. Ik denk niet dat de Aarde verandert in een blije hippiecommune als we buitenaards leven ontdekken, en ik vraag me zelfs af of de buitenaardsen in kwestie er gelukkiger van worden. Maar van alle instinctieve drijfveren waarmee de evolutie ons heeft opgezadeld, is onze zucht naar kennis niet de minst sympathieke.

Als alles meezit, heeft de Huygens aan het eind van zijn missie maar liefst drie floppydisks aan data verzameld, inclusief dat ene lullige plaatje van Titan oppervlak. Maar: verzameld op het eenzaamste stukje grond waar de mensheid ooit sporen heeft gemaakt. Mind-boggling.