Volk

In Amsterdam is gisteren een jongen van zeventien doodgereden door een boze automobiliste. De jongen had haar tas gejat, de mevrouw racete achter hem aan en knalde hem (al dan niet per ongeluk) tegen een boom. Het gesundenes Volksempfinden roert zich, eens te meer omdat de tasjesdief een Marokkaan was. Ik hou ervan om me te verzetten tegen dit soort volkse opvattingen, en de argumenten liggen voor de hand: geen eigen rechter spelen, noodweer-exces, auto als moordwapen. Ondanks mijn beste bedoelingen schijn ik nog steeds links te zijn, als u dat toevallig ook bent kunt u het stukje zelf wel afdenken.

In plaats daarvan moest ik denken aan een fantastische Amerikaanse uitvinding: de Blow-up portemonnee. Het is heel eenvoudig principe. Je zoekt een dorpje in Palestina waar Hamas-terroristen wonen. Eigenlijk zitten die overal wel, dus je zoekt gewoon een dorpje in Palestina dat een beetje bevliegbaar is. Je vliegt daar met een bommenwerper overheen, en je loost je lading van portemonnee's, pennen en transistor-radio's.Wat die Palestijnen na één zo'n bombardement ook wel doorhebben is dat zo'n speeltje eigenlijk een booby-trap is, die in je handen ontploft. Maar toch, er is altijd wel een kind dat zo'n ding opraapt, en verzet moet je in de kiem smoren.De verhoudingen tussen Israël en Palestina zijn nog steeds niet bedaard, maar het gooien van booby-traps is alweer enkele decennia helemaal uit. Toch denk ik dat er een markt is voor de blow-up portemonnee: je steekt hem in je kontzak - niet nerveus worden van een paar gram Semtex bij je anus; het is voor een goed doel en de kans dat hij spontaan ontploft is eigenlijk helemaal niet zo heel groot. Als iemand je beurs rolt, ontploft het ding in zijn handen. Mensen met morele standaarden kunnen eventueel voor een light-model gaan dat een onafwasbare verfbom ontploft - misschien ook wel fijner voor je anus.

Zo'n toepassing spreekt - net als de autowraak - een hoop mensen enorm aan. De voornaamste reden daarvoor is dat zakkenrollerij en tasjesdiefstal misdrijven zijn waar je als slachtoffer niets mee kan. De politie heeft het te druk om er werk van te maken - In Amsterdam alleen al worden zo'n dertigduizend tasjes geroofd per jaar. Jij bent je tas kwijt, met je camera, je portemonnee, je tegenwoordig zo belangrijke paspoort, etc. De kans dat je ze terugkrijgt is nul. De kans dat die jongens gepakt worden en hun verdiende loon krijgen is ietsje hoger - omdat ze vaak in herhaling gaan - maar nog steeds niet indrukwekkend. In tegenstelling tot alles wat je als kind is verteld, wat volgens je eigen morele overtuiging zo zou moeten zijn - winnen de slechterikken. Ze zijn brutaler, beter bewapend en met meer dan ooit, en de politie kan ze niet tegenhouden.Ik kan me de bevrediging van het volk goed voorstellen, als het gaat om deze aanrijding. Ondanks mijn normale afkeer van volkse dwanggedachten, voel ik me vandaag ook een beetje volk.Nog even en ik leer André Hazes waarderen.