0707

Eén goed punt van de aanslagen in Londen kunnen we alvast noemen: ik hoefde niet na te denken waar mijn column van vandaag over zou gaan. Het is weer raak met Al Q'aida, en zo langzamerhand begint het te wennen. Ik kijk naar de televisie en in plaats van diep geraakt te zijn vraag ik me af 'Goh, zoveel ontploffingen en dan zo weinig doden. Stelt ook niets voor.'

Dat betekent dus dat een zichzelf respecterende terreurorganisatie de volgende keer nog lomper uit zal moeten pakken. Een mortieraanval op een overvolle Amsterdam Arena (Eminem èn 50 cent dood - ik zei al, elk nadeel heb zijn voordeel), candygirls die strychnine-zuurtjes uitdelen op festivals, een ingestorte Mont Blanc tunnel, het zou allemaal kunnen.

Op televisie leggen de deskundologen al uit dat we daar eigenlijk niets tegen kunnen doen. De vrijheden waar onze samenleving op is gebouwd maken dat dit soort aanslagen alleen tegengehouden kunnen worden door de boel op slot te gooien, met zulke drastische effecten op vrijheid, democratie, economie en ontwikkeling dat het middel erger is dan de kwaal. Het lijkt erop dat we nog veel gewender zullen raken aan dit soort aanslagen, en ze voor de toekomst als risico moeten incalculeren.

Ondertussen vergadert men in Gleneagles over Afrika en Kyoto. Gisteren zaten de bazen met hun gedachten in Singapore, waar de Olympische Spelen werden toegewezen. Vandaag zal de aandacht toch wat afgeleid zijn door de gebeurtenissen in Londen. Begrijpelijk, maar Afrika en het klimaat zijn verschrikkelijk belangrijke onderwerpen. Het zou zonde zijn als de hele wereld het slachtoffer zou worden van deze aanslagen.