Straftijd
Californië was één van de eerste staten van Amerika waar het roken werd aangepakt. Restaurants, café's, concertzalen, openbare gebouwen en naar verluid zelfs de openbare weg zijn allemaal non-smoking zones. Ik weet nog goed dat we er in Nederland naar keken en zeiden 'zo ver zal het hier gelukkig nooit komen'. Hah.
Nu gaan ze een stapje verder: in gevangenissen mag het ook niet meer. Begin jaren '80 zijn er in de VS al eens pogingen gedaan om een rookverbod in gevangenissen op te stellen, en dat werd rellen. Je neemt mensen hun vrijheid af om te gaan en staan waar ze willen, geeft ze vies eten, zorgt ervoor dat ze op elk moment van de dag of nacht bekeken kunnen worden door een eikelige cipier, en dat kan prima. Maar als je ze het recht afneemt om zichzelf en hun medemens te vergiftigen komen ze in opkomst. Inmiddels is de wereld wat veranderd, en zal het verbod waarschijnlijk met wat gemor geaccepteerd worden. Rokers kennen hun plaats, en hun plaats is waar de klappen vallen.
Een rookverbod in gevangenissen klinkt als een goed idee. Je bespaart op de kosten van onderhoud (gele plafonds die gewit moeten worden), en gezondheidszorg - zeker in Amerika zit je al gauw vijfentwintig jaar vast, en dan kicken de gezondheidseffecten van roken erin. Als gevangenis ben je verantwoordelijk voor de gezondheid van je 'gasten' en je kan die gezondheid geen betere dienst bewijzen dan verplicht afkicken van de nicotine.
En toch moeten we dat in Nederland maar niet doen, zo'n compleet rookverbod. Niet eens omdat dat allemaal nare gevolgen kan hebben, maar uit principe. Voor de niet-rokers onder u: stoppen met roken is moeilijk. Nog steeds rookt één op de drie Nederlanders, terwijl de lol er toch echt wel vanaf is. Zelfs bij volledig gemotiveerde mensen die uit eigen wil de sigaret uitdrukken, mislukken vijf op de zes stoppogingen, na stress, gewichtstoename en andere afkickverschijnselen. Een gevangene die gedwongen moet stoppen wordt daar niet gelukkig van.
Dat betekent het volgende. Stel dat u, beste lezer, en ik allebei precies dezelfde misdaad begaan. Wij krijgen daarvoor allebei dezelfde straf, zeg een jaartje brommen. Ik moet echter ook nog gedwongen afkicken, en word dus extra gestraft - iets dat in strijd is met het fundamentele principe van onze rechtsstaat dat dezelfde misdaad dezelfde straf op moet leveren.
Eigenlijk, dus, word ik extra gestraft voor het feit dat ik rook. Maar dat is helemaal geen misdrijf in Nederland. De juridische oplossing voor dit dilemma ligt dan ook voor de hand: stel roken strafbaar.
Nu gaan ze een stapje verder: in gevangenissen mag het ook niet meer. Begin jaren '80 zijn er in de VS al eens pogingen gedaan om een rookverbod in gevangenissen op te stellen, en dat werd rellen. Je neemt mensen hun vrijheid af om te gaan en staan waar ze willen, geeft ze vies eten, zorgt ervoor dat ze op elk moment van de dag of nacht bekeken kunnen worden door een eikelige cipier, en dat kan prima. Maar als je ze het recht afneemt om zichzelf en hun medemens te vergiftigen komen ze in opkomst. Inmiddels is de wereld wat veranderd, en zal het verbod waarschijnlijk met wat gemor geaccepteerd worden. Rokers kennen hun plaats, en hun plaats is waar de klappen vallen.
Een rookverbod in gevangenissen klinkt als een goed idee. Je bespaart op de kosten van onderhoud (gele plafonds die gewit moeten worden), en gezondheidszorg - zeker in Amerika zit je al gauw vijfentwintig jaar vast, en dan kicken de gezondheidseffecten van roken erin. Als gevangenis ben je verantwoordelijk voor de gezondheid van je 'gasten' en je kan die gezondheid geen betere dienst bewijzen dan verplicht afkicken van de nicotine.
En toch moeten we dat in Nederland maar niet doen, zo'n compleet rookverbod. Niet eens omdat dat allemaal nare gevolgen kan hebben, maar uit principe. Voor de niet-rokers onder u: stoppen met roken is moeilijk. Nog steeds rookt één op de drie Nederlanders, terwijl de lol er toch echt wel vanaf is. Zelfs bij volledig gemotiveerde mensen die uit eigen wil de sigaret uitdrukken, mislukken vijf op de zes stoppogingen, na stress, gewichtstoename en andere afkickverschijnselen. Een gevangene die gedwongen moet stoppen wordt daar niet gelukkig van.
Dat betekent het volgende. Stel dat u, beste lezer, en ik allebei precies dezelfde misdaad begaan. Wij krijgen daarvoor allebei dezelfde straf, zeg een jaartje brommen. Ik moet echter ook nog gedwongen afkicken, en word dus extra gestraft - iets dat in strijd is met het fundamentele principe van onze rechtsstaat dat dezelfde misdaad dezelfde straf op moet leveren.
Eigenlijk, dus, word ik extra gestraft voor het feit dat ik rook. Maar dat is helemaal geen misdrijf in Nederland. De juridische oplossing voor dit dilemma ligt dan ook voor de hand: stel roken strafbaar.
Geplaatst: 12:39 door Bart Braun
4 Reacties:
ik stel voor:
jij één maandje eerder uit de cel:
afgekickt en wel...
pas op, straks bega je nog een misdaad om eindelijk eens succesvol te stoppen....
Kijk, als boeven niet meer roken is hun DNA niet meer te vinden op de sigaret als ze recidiveren. Moeten ze niet hun nicotinekauwgom achterlaten natuurlijk.
Ik ben voor! (en voor stoppen natuurlijk, want dat is zo geil)
Als je op de link klikt, zie je dat nicotinekauwgum geen optie is. In gevangenissen verstrekken ze geen kauwgums, omdat daarmee sleutelgaten verstopt kunnen worden en andere pesterijtjes uitgehaald. Wel krijgen gevangenen anti-rook therapie op kosten van de staat.
The story you requested is available only to registered members. En dat doen we maar even niet.
Pleisters dan? Naalden mogen natuurlijk ook al niet. :P
Maar ik geloof je wel. Maar daar ging het niet om. Was even Peter R. De Vries aan het spelen...
Een reactie posten
<< Home