Bitterballen
De 'vrouw in het nieuws' van deze week was natuurlijk Rita Verdonk. Vandaag werd ze weggefloten bij een feestje ter nagedachtenis aan de slavernij. 'De ceremonie was weer voor hen die het aangaat' schrijven de krakers van Indymedia. Op hun foto's blijkt dat de meeste uitfluiters net zo wit waren als Rita zelf, wat de vraag oproept wat hun die ceremonie dan precies aangaat.
Rita heeft het maar zwaar. Herhaaldelijk roept ze dingen die niet blijken te kloppen ('Marokko schaft de dubbele nationaliteit af'), blijken haar plannen niet te werken (die computertelefoon, bijvoorbeeld), of weet ze zichzelf op een andere manier onhandig in het nieuws te brengen. Ze is aangenomen voor een vervelende baan - overheidsmatig buitenlanders pesten - maar ze lijkt ook nog een heel vervelend mens te zijn, dus dan is het vrij schieten voor iedereen die het niet met haar eens is.
Eerder deze week kreeg ze er ook al van langs, vanwege haar plannen voor de naturalisatiedag. 24 Augustus zou elk jaar de dag moeten zijn waarop mensen die zijn geslaagd voor hun inburgeringscursus hun Nederlandse paspoort krijgen. Daar zou, zo stelde zij voor, een ceremonie bij moeten horen. Vervelend mens als zij is stelde zij bijvoorbeeld een verplicht gezongen Wilhelmus voor.
Nou heb ik het zelf niet zo op ceremonies. Mijn diploma's van middelbare school en universiteit had ik liever per post opgestuurd gekregen. Met paspoorten gaat dat wat moeilijk, maar zelfs afgezien daarvan voel ik wel wat voor een naturalisatieceremonie. In Amerika is dat een groot feest, waar nieuwkomers plechtig met het paspoort op de borst het 'I pledge allegiance, to the flag...' spreken. In Nederland zou het zingen van het volkslied wat ver gaan - zelfs onze blonde Oranjespelers weigeren het nogal eens te zingen, dus om dat van een vers ingevlogen Turkse te verwachten is gemeen.
Maar toch. Nederlander, we kunnen wel doen alsof dat niets voorstelt, maar waarom vinden we het dan ueberhaupt belangrijk dat mensen hier integreren? Als iemand hard heeft gewerkt om een Nederlands paspoort te verdienen, dan hoeft dat toch niet door een verveelde ambtenaar over de balie geschoven te worden? Een feestje is toch op zijn plaats?
Aan de andere kant moeten we het wel in de geest van Rita houden. Rita houdt namelijk helemaal niet van buitenlanders, heb ik het idee. Het moet niet tè gezellig worden. Ik stel daarom het volgende voor:
We maken er een Hollands feestje van - ook nog goed voor de kennismaking met onze cultuur. Blokjes fabriekskaas, bitterballen waarvan de binnenkant nog bevroren is, bier uit colaglaasjes, ingeschonken door een verveeld kijkende tiener en om elf uur moet iedereen naar huis. Mensen die het Wilhelmus zijn gaan zingen zijn verdacht en moeten voor straf opruimen.
Rita heeft het maar zwaar. Herhaaldelijk roept ze dingen die niet blijken te kloppen ('Marokko schaft de dubbele nationaliteit af'), blijken haar plannen niet te werken (die computertelefoon, bijvoorbeeld), of weet ze zichzelf op een andere manier onhandig in het nieuws te brengen. Ze is aangenomen voor een vervelende baan - overheidsmatig buitenlanders pesten - maar ze lijkt ook nog een heel vervelend mens te zijn, dus dan is het vrij schieten voor iedereen die het niet met haar eens is.
Eerder deze week kreeg ze er ook al van langs, vanwege haar plannen voor de naturalisatiedag. 24 Augustus zou elk jaar de dag moeten zijn waarop mensen die zijn geslaagd voor hun inburgeringscursus hun Nederlandse paspoort krijgen. Daar zou, zo stelde zij voor, een ceremonie bij moeten horen. Vervelend mens als zij is stelde zij bijvoorbeeld een verplicht gezongen Wilhelmus voor.
Nou heb ik het zelf niet zo op ceremonies. Mijn diploma's van middelbare school en universiteit had ik liever per post opgestuurd gekregen. Met paspoorten gaat dat wat moeilijk, maar zelfs afgezien daarvan voel ik wel wat voor een naturalisatieceremonie. In Amerika is dat een groot feest, waar nieuwkomers plechtig met het paspoort op de borst het 'I pledge allegiance, to the flag...' spreken. In Nederland zou het zingen van het volkslied wat ver gaan - zelfs onze blonde Oranjespelers weigeren het nogal eens te zingen, dus om dat van een vers ingevlogen Turkse te verwachten is gemeen.
Maar toch. Nederlander, we kunnen wel doen alsof dat niets voorstelt, maar waarom vinden we het dan ueberhaupt belangrijk dat mensen hier integreren? Als iemand hard heeft gewerkt om een Nederlands paspoort te verdienen, dan hoeft dat toch niet door een verveelde ambtenaar over de balie geschoven te worden? Een feestje is toch op zijn plaats?
Aan de andere kant moeten we het wel in de geest van Rita houden. Rita houdt namelijk helemaal niet van buitenlanders, heb ik het idee. Het moet niet tè gezellig worden. Ik stel daarom het volgende voor:
We maken er een Hollands feestje van - ook nog goed voor de kennismaking met onze cultuur. Blokjes fabriekskaas, bitterballen waarvan de binnenkant nog bevroren is, bier uit colaglaasjes, ingeschonken door een verveeld kijkende tiener en om elf uur moet iedereen naar huis. Mensen die het Wilhelmus zijn gaan zingen zijn verdacht en moeten voor straf opruimen.
1 Reacties:
Maar bitterballen lusten ze dan al lang natuurlijk. Want die eten ze na hun fietslessen.
Nee dan: kennismaken met Neerlands grootste exportproduct XTC. Pas dan worden we een grote familie.
Een reactie posten
<< Home