Konijntjes

Wat betreft de bomaanslagen in Londen: tussen alle mensen die op tv en radio mogen vertellen wat ze er wel niet van vinden, zitten er geheid een paar die precies mijn mening vertolken. We gaan gewoon over op de orde van de dag, en dat betekent dat we het over konijntjes gaan hebben. En over een film.

De film die sinds vanochtend in mijn hoofd zit is A few good men, een legal thriller uit 1992, toen het genre nog niet volkomen uitgemolken was. Advocaat Tom Cruise onderzoekt de dood van een soldaat, en in het bijzonder de mogelijkheid dat hij is overleden tijdens de uitvoering van een “code red”, een verboden disciplinaire maatregel waarbij een luie soldaat een flinke oorwassing krijgt van zijn maten. Kolonel Jack Nicholson zou hiertoe het bevel hebben gegeven.

De eerste 130 minuten van de film zijn vrij saai, maar dan houdt Jack Nicholson één van de beste monologen in de filmgeschiedenis. Ruim twee uur suf geneuzel wordt in één klap goed gemaakt. De bekendste oneliner uit de scène: “You can’t handle the truth.”

Vanochtend keerde ik na een welverdiende vakantie terug in Nederland, en had ik behoefte aan nieuws. Niet de slachting in Londen zorgde ervoor dat het beeld van een briesende Jack Nicholson voor mijn geestesoog verscheen, maar een slachting die eerder dit jaar plaatsvond in de Ardennen. Onze eigen jongens richtten daar eind juni een bloedbad aan onder honderdvijftig konijntjes, en de Partij voor de Dieren (PvdD) was daar niet over te spreken.

“You can’t handle the truth”, hoorde ik Jack Nicholson in m’n hoofd zeggen. Zelf ben ik een patatjong van de eerste orde, en daarom ga ik het leger niet in. Maar een soldaat moet potverdrie voor z’n eigen eten kunnen zorgen, en in de meeste bossen lopen meer beesten rond dan broodjes falafel. Je moet dus weten hoe je een beest doodmaakt, vilt, schoonmaakt en bereidt, en dat moet je oefenen.

Er is ontzettend veel dierenleed waar de PvdD terecht ophef over maakt, maar hier zet ze zichzelf voor schut. Daar kan de zaak onmogelijk mee gediend zijn.