Koppen

Was het een film geweest, dan hadden recensenten hem collectief de grond ingeschreven vanwege zijn ongeloofwaardige plot. Een lijk dat wordt verwijderd van de plaats van het misdrijf voordat deskundigen het hebben onderzocht, bewijsmateriaal dat genegeerd wordt, forensisch experts die genegeerd worden, een kroongetuige die niet wordt geloofd, en een man die veroordeeld wordt tot achttien jaar op grond van een bekentenis die niet kan kloppen.

Volgens H. Brouwer, de baas van het OM, is er geen sprake geweest van opzet. Dat kan best kloppen. Hij zei ook dat dit “eens maar nooit weer” was, alsof dat niet vanzelf sprak, en ik hoop dat hij daar gelijk in krijgt. Want of hij nu de hoofdverantwoordelijke is voor het onderzoek of één van zijn directe ondergeschikten, er moeten koppen rollen.

Donner zei een paar dagen geleden al dat het belangrijk is dat het publiek vertrouwen houdt in het OM. Daar had hij helemaal gelijk in, al had hij volkomen ongelijk toen hij de schuld legde bij de media. Als alle hoge piefen bij het OM vrolijk mogen blijven zitten omdat ze sorry hebben gezegd, dan wekt dat geen vertrouwen. Als de echte moordenaar van Nienke Kleiss zich niet had aangegeven, had Cees B. nog steeds in de bak gezeten om zijn achttien jaar vol te maken. Niet vanwege een begrijpelijke fout, of zelfs een reeks begrijpelijke fouten, maar simpelweg omdat het OM de boel stevig heeft verkloot.

“Eens maar nooit weer” zei meneer Brouwer, en ik hoop dat minister Donner die woorden ter harte neemt. Als topman ben je het gezicht van een organisatie, en bij gezichtsverlies moet je opstappen. Dat hoort bij de baan, en het heeft ook een functie: vertrouwen herstellen. Hoe kunnen mensen in vredesnaam geloven in gerechtigheid als nota bene het OM ongestraft mag blunderen?