Don't shoot the messenger

De onthullingen die werden gedaan in de Netwerkreportage van afgelopen maandag, zijn nogal schokkend. Een Openbaar Ministerie (OM) dat mensen vervolgt terwijl het weet dat ze onschuldig zijn, of in elk geval sterke aanwijzingen voor hun onschuld onder de pet houdt, dat is op zichzelf al een grof schandaal. Maar als de betrokken minister journalisten vervolgens verwijt dat ze hun werk doen, dan is het echt niet leuk meer.

De berichtgeving was namelijk nogal beschadigend voor het OM, en minister Donner vindt dat een ernstige zaak. Het is toevallig wél de bedoeling dat mensen vertrouwen hebben in een instelling als het OM, en dat wordt moeilijk als journalisten onthullen dat daar mensen zitten die niet te vertrouwen zijn. Daarom gaat Donner, die zijn ambtstermijn zo leuk begon maar inmiddels voorgoed de weg kwijt lijkt te zijn, misschien wel een klacht indienen bij de Raad voor de Journalistiek.

“Als er iets is misgegaan in deze zaak, is het juist de volle druk van de media op iets dat rustig overleg vergt,” aldus de minister. Het staat er echt: rustig overleg.

Nee, meneer Donner, een procureur-generaal die zijn salaris te laag vindt, dát vergt rustig overleg. De reportage van Netwerk, echter, vergt een baas die woedend het kantoor van de betreffende Officier van Justitie binnenstormt, hem bij z’n kraag pakt, over z’n bureau trekt en zegt: “Jij gaat me NU uitleggen waarom jij in dit kantoor thuishoort, en niet in de Bijlmerbajes. Je hebt vijf minuten.”

Donner moet zich niet bemoeien met de mensen die de beerput opentrekken, hij moet zich afvragen waar al die stront vandaan komt. Dat het journaille met z’n neus bovenop deze zaak zit is logisch en volkomen terecht. En dat de tere zieltjes binnen het OM en de politiek na eeuwen vrije pers blijkbaar nog steeds niet om kunnen gaan met de druk van de media, maakt mijn vertrouwen in het instituut er niet groter op.