Magie

Je zou bijna denken dat dit blog alleen maar gaat over de tekortkomingen van religie. Geloof me, ik doe het niet met opzet, en in de toekomst zal ik –net als in het verleden trouwens- vaak genoeg de kant van de gelovigen kiezen. Maar het is niet mijn schuld dat een groep religieuzen zich onsterfelijk belachelijk maakt vlak nadat de SGP het lid op de neus heeft gekregen.

Van 5 tot en met 10 oktober 2005 is het weer Kinderboekenweek. Dit jaar is het thema: “De toveracademie – Boeken vol magie” en sommige ouders dreigen hun kinderen tijdens de week van school te houden. Toveren mag namelijk niet van onze Lieve Heer, want het is slecht, duivels en zondig, en dus is Harry Potter slecht, duivels en zondig, en dus is het evenement geen onschuldig kinderfeest maar een poel des verderfs.

Je zou er bijna hardop van gaan nadenken, over Christenen en over het onderscheid tussen fictie en non-fictie, terwijl je de twintig mooiste voorzetten uit de voetbalgeschiedenis aan je geestesoog voorbij ziet trekken. Christenen pesten is echt niet aardig, maar het is ook niet aardig om mensen die eigenlijk geen Christenen willen pesten dit soort munitie te geven.

Magie is het werk van de Duivel en dus verboden (waarom Onze Lieve Heer er zulke ingewikkelde constructies op nahoudt is me een raadsel, maar dat heeft nu juist wel z’n charme). Maar schrijft Sint-Pieter iets met rode pen in de kantlijn van Jantjes Boek des Levens als hij een keer in alle onschuld het verkeerde kinderboek leest? Worden Jantjes ouders als hun tijd gekomen is op het matje geroepen omdat hun zoon toen hij jong was in alle onschuld het verkeerde kinderboek heeft gelezen? Mogen kinderen zich nu echt niet verliezen in een spannend verhaal waarvan zijzelf ook best weten dat het fictie is? Ik snap het niet, en vind het ontzettend intrigerend. En tegelijkertijd storend, omdat ik toch wel weet dat de antwoorden op die vragen alleen te begrijpen zijn als je al Christen bént.