Peter

Ik zal het eerlijk toegeven: ik had verwacht dat Peter R. de Vries een soort tweede Geert Wilders zou worden, en dat ik vandaag een lekker luie column kon schrijven over de stomme ideeën van Nederlands bekendste bromsnor. Maar helaas, vriend Peter heeft over zijn verklaring (pdf) nagedacht.

Wat niet wil zeggen dat ik de posters al heb besteld, want praatjes vullen geen gaatjes. Peter R. kan best een program hebben dat me aanspreekt, maar dat heeft D66 ook.

Over de plannen van de PRDV mag zijn nagedacht, de inleiding van de proclamatie kan samengevat worden als een simplistisch: “Politici zijn tuig en ik zal het allemaal beter doen”. Achterkamertjespolitiek, hypocrisie, veel theorie en weinig praktijk, enfin, dat kennen we allemaal. Dat De Vries zich een man van de praktijk noemt lijkt me schromelijk overdreven, want al met al is de man alleen nog maar rechercheur en persmuskiet geweest. Da’s een vrij beperkte praktijk.

Maar goed, de ideeën die volgen zijn, afgezien van de paar obligate met-de-vuist-op-tafel-punten, zo gek nog niet. Er zitten er een paar tussen waar ik tegen ben: een gekozen burgemeester, een gekozen premier, het kwartje van Kok terug (al zou je dat rotkwartje inmiddels bijna gaan teruggeven om maar van het gezeik af te zijn). En met een aantal punten ben ik het roerend eens: het referendum, het burgerinitiatief en een grondwet zonder Koning.

Ik bewonder het doorzettingsvermogen van Jan Nagel, die met Leefbaar Peter een nieuwe veranderingspartij heeft met een programma waar in elk geval over is nagedacht. En het mag hem best een keertje meezitten, nadat zijn partij na Pim in zo’n diep dal geraakt was dat zelfs Emile Ratelband een serieuze kandidaat voor het lijsttrekkerschap was. Dat gun je niemand.

Maar om Jan een plezier te doen, moet ik stemmen op Peter. Zelfs als de man niet onlangs een grote egotrip van Parijs naar Dakar had gemaakt, zou ik daar de nodige moeite mee hebben gehad. Ik stem dan eigenlijk net zo lief op die andere Jan. Dan stuur ik Nagel wel een aardig kaartje.