Links inhalen
Sinds haar pleidooi voor een soepeler ontslagrecht, ligt Femke Halsema onder vuur van voormalige medestanders. Een linkse partij die pleit voor een soepeler ontslagrecht? Kom nou! Een kortere WW, hoe idioot van links om daarmee op de proppen te komen. Zo reageerden de vakbonden in elk geval. Het FNV vond ‘Vrijheid eerlijk delen’ op zijn best een praatstuk. CNV noemt de voorstellen ‘interessant’. Synoniem van een ‘apart’ kapsel. Halsema houdt voet bij stuk: baanzekerheid moet worden ingeruild voor werkzekerheid. En juist het rigide ontslagrecht, blijkt uit onderzoek, draagt bij aan een langere duur van werkloosheid.
Ondernemers reageren – natuurlijk - positief. Zij willen al jaren dat het gemakkelijk wordt om mensen de laan uit te sturen. Weliswaar met een hogere WW, maar toch. Niet omdat ze nou zo nodig mensen willen ontslaan. Integendeel. Elk bedrijf wil groeien, winst maken, zijn continuïteit ook in de toekomst veilig stellen. Zodat daar straks weer nieuwe mensen aan de slag kunnen. Dat is een wezenlijk andere benadering van het ontslagvraagstuk. En in die benadering past ook het onmisbaarheidcriterium.
Nu geldt er zoiets absurds als last in, first out. Bij een klein bedrijf kan een werknemer op straat komen te staan, die onmisbaar is. Dat is de afgelopen periode vaak gebeurd in de metaal, toen bedrijven door de recessie moesten inkrimpen. Toepassing van het onmisbaarheidcriterium in het ontslagrecht zou dit kunnen voorkomen. Het is toch logisch om bij een ontslagronde te kijken naar de kwaliteit van de werknemer voor de onderneming! De onderneming moet dóór. Dat doe je met de best gekwalificeerde club mensen. En laten we eerlijk wezen, de oudgedienden zijn meestal niet het meest gemotiveerd.
Duidelijk dat het in de ambtenarij niet zo werkt. Daar blijf je zitten waar je zit, totdat je met een goede regeling (vroeg) pensioen gaat genieten. Alleen de ChristenUnie steunde de VVD in haar wens voor het onmisbaarheidcriterium, zodat de motie het niet haalde. Een gemiste kans, zeker voor GroenLinks. Met haar pleidooi voor een soepeler ontslagrecht heeft Halsema bewezen dat zij zich niet laat ringeloren door onrealistische linkse rakkers. Met links inhalen komen de vakbonden niet meer weg.
Ondernemers reageren – natuurlijk - positief. Zij willen al jaren dat het gemakkelijk wordt om mensen de laan uit te sturen. Weliswaar met een hogere WW, maar toch. Niet omdat ze nou zo nodig mensen willen ontslaan. Integendeel. Elk bedrijf wil groeien, winst maken, zijn continuïteit ook in de toekomst veilig stellen. Zodat daar straks weer nieuwe mensen aan de slag kunnen. Dat is een wezenlijk andere benadering van het ontslagvraagstuk. En in die benadering past ook het onmisbaarheidcriterium.
Nu geldt er zoiets absurds als last in, first out. Bij een klein bedrijf kan een werknemer op straat komen te staan, die onmisbaar is. Dat is de afgelopen periode vaak gebeurd in de metaal, toen bedrijven door de recessie moesten inkrimpen. Toepassing van het onmisbaarheidcriterium in het ontslagrecht zou dit kunnen voorkomen. Het is toch logisch om bij een ontslagronde te kijken naar de kwaliteit van de werknemer voor de onderneming! De onderneming moet dóór. Dat doe je met de best gekwalificeerde club mensen. En laten we eerlijk wezen, de oudgedienden zijn meestal niet het meest gemotiveerd.
Duidelijk dat het in de ambtenarij niet zo werkt. Daar blijf je zitten waar je zit, totdat je met een goede regeling (vroeg) pensioen gaat genieten. Alleen de ChristenUnie steunde de VVD in haar wens voor het onmisbaarheidcriterium, zodat de motie het niet haalde. Een gemiste kans, zeker voor GroenLinks. Met haar pleidooi voor een soepeler ontslagrecht heeft Halsema bewezen dat zij zich niet laat ringeloren door onrealistische linkse rakkers. Met links inhalen komen de vakbonden niet meer weg.
0 Reacties:
Een reactie posten
<< Home