13 november 2005

Verdoomd slecht

Een gemiddelde club bèta-wetenschappers is zo lelijk dat vee op een afstand van tientallen meters angstig wordt bij de aanblik, maar in films zijn wetenschapsters altijd welgevormde schoonheden waarvan je eerder zou verwachten dat ze, pak hem beet, actrice zijn. De bèta-beauties vinden werk bij een speciaal soort professor die altijd een peperduur onderzoek leidt, ondanks het feit dat hij niet in staat is om kritisch te oordelen over de gevaren van dat onderzoek. Behalve belabberd risico-management kenmerkt de typische B-film-professor zich in een raar sollicitatiebeleid: eerder genoemde schoonheden zijn vaak ridicuul incompetent op hun vakgebied.

Dr Sam Grimm (Rosamund Pike) in de film Doom, bijvoorbeeld, is een DNA-wetenschapster die niet weet hoeveel chromosomen een mens heeft (46, geen 23). Aan de andere kant heeft ze wel weer het vermogen om gentherapie voor het gehele lichaam uit te voeren door met een injectienaald een extra chromosoom in de borst te spuiten. Die extra chromosomen – zichtbaar gemaakt als dikke klontjes in het bloed die niet door een bloedvat heen zouden passen – zijn de bron van alle kwaad: Grimms laboratorium op Mars wordt overspoeld met door het extra DNA gemuteerde mensen.

Mars is sowieso een raadselachtige plek: de lichten in de laboratoria kunnen niet aan, terwijl er nog wel electriciteit is. Een losgescheurde monster-tong kan brullen, soldaten krijgen geen banden om hun loodzware wapens aan te hangen. Wie bouwt er trouwens ruimtestations met een ventilatieschacht waar makkelijk een monster doorheen kan kruipen? Kijken architecten soms geen B-films?

Maar goed. Doom is een gedachtenloze schietfilm, die wetenschappelijk niet helemaal deugt. Niets nieuws onder de zon, en het genre is wat mij betreft best te pruimen. Binnen het genre, echter, is Doom the Movie een waar dieptepunt, en bovendien eerder een hoorspel dan een film. Ga er niet heen, huur hem niet, besteed je bandbreedte niet aan het illegaal downloaden ervan.
Geloof ons.


Edit: Ik laat het woord aan Iknik om in de comments zijn mening over die àndere computerspel-verfilming te geven: Resident Evil: Apocalypse.

2 Reacties:

Anonymous Anoniem zei...

er zit één geweldige scene in die hele film: nadat de held een extra chromosoom ingespoten krijgt gaat hij, indruisend tegen publieke opinie, op een killing spree. Een minutenlang shot waarbij de camera over de loop van het geweer filmt volgt; net zoals in het spel dus.
Alles in dit shot klopt, het is een perfecte kopie van het spel. De manier waarom de camera draait, de manier waarop de hand die het geweer vasthoud af en toe van grip verwisseld, de stoomwolken uit de schachten. Hell, er zit zelfs een gevecht met kettingzaag in. Waarschijnlijk omdat ik het orginele spel leuk vind, maar deze scene wist met net wakker te houden. Verder inderdaad een butfilm.

13 november 2005 om 23:13  
Blogger Iknik zei...

Resident Evil scoort op een aantal punten toch aanzienlijk beter dan Doom:

1. Er zitten twee lekkere wijven in in plaats van één. Eén van de lekkere wijven heeft de afdankertjes van Lara Croft aan, en de ander laat haar tieten zien.

2. The Rock zit er niet in. Het is opvallend hoeveel beter een film wordt van dat soort details.

3. De eindbaas is Predator, maar dan met een minigun op de plaats waar zijn rechteronderarm zou moeten zitten.

Toch al gauw een tweeëneenhalf in plaats van de één die Doom krijgt.

14 november 2005 om 17:02  

Een reactie posten

<< Home