28 november 2005

Persoonsgegevens

Nog een maand zijn onze gegevens relatief veilig. Daarna wordt de wet Bevoegdheden vorderen persoonsgegevens van kracht. Bedrijven worden dan verplicht om zonder morren alle gegevens af te staan waar opsporingsdiensten nieuwsgierig naar zijn. Zoals jullie misschien weten ben ik een trouw bibliotheekbezoekster. Als de AIVD dat vraagt, worden mijn uitleengegevens zonder pardon overgedragen. Internetproviders worden verplicht om het surfgedrag van hun klanten vast te leggen. Goed dat deze site redelijk beschaafd blijft. Ook werkgevers kunnen worden gesommeerd om gegevens over ziekteverzuim of functioneren over te dragen. Ben ik voor één keer blij dat ik bij een organisatie werk waar nagenoeg niets wordt vastgelegd over de medewerkers.

Waar maak jij je druk om, hoor ik je al vragen. Ik heb – bij mijn weten – niets verkeerd gedaan en mijn boekenkeuze is absoluut elitair verantwoord. Ook werk ik al jaren mee aan registratie van gegevens. Zo heb ik een bonuspas waarmee Albert Heijn nauwgezet kan volgen wat ik in mijn mandje doe. Verder sta ik geregistreerd voor digitale nieuwsbrieven en deelnemer van (web)enquêtes. Om slechts een paar activiteiten te noemen waarbij ik mijn gegevens heb achtergelaten. En waaraan ik verschillende direct mail telefoontjes dank. Waarom nu ineens gaan piepen?

Omdat ik niet wil dat het beetje privacy dat ons rest, plaatsmaakt voor preventieve terrorismebestrijding. Onze rechtspraak wordt steeds verder opgerekt. Net goed dat Samir A. is vrijgesproken. Bravo voor een rechter die zijn rug recht houdt. Pluim voor minister Donner (no friend of mine) die in Buitenhof verdere aanpassingen van de wet afhoudt. Ik hoop dat hij bestand is tegen de maatschappelijke druk en pressie van een alsmaar uitdijende AIVD. Afgezien van de privacy wordt het zoeken naar een speld in de hooiberg. Wie gaat al die (verdachte) gegevens doorspitten en welk gedrag maakt iemand tot risico voor onze samenleving? Richten we ons alleen op moslimfundamentalisme of zijn mensen die de regering fel bekritiseren ook verdacht? Dat laatste is misschien geen goed voorbeeld; het kabinet bekritiseert zichzelf.

Albert Heijn mag van mij best weten wie (naam, adres, geboortejaar) met welke producten langs de kassa schuift. Speurneuzen van politie, justitie en de veiligheidsdienst moeten hun handen thuis houden.

2 Reacties:

Anonymous Anoniem zei...

Het mooie is dat Albert Heijn het al helemaal niet hoeft te weten. Je kan tegenwoordig anoniem aan een bonuskaart komen.

En anders voldoet de ruiltruuk nog steeds. Ik zou niet eens weten van wie de mijne is.

En de groeten aan de AIVD.

28 november 2005 om 10:30  
Anonymous Anoniem zei...

Het is inmiddels 2008 en Albert Heijn heeft veel baat bij de verzamelde informatie omtrent klanten. Omdat ze zelf ook wel weten dat hun bonuskaarten vaak niet meer het juiste adres e.d. bevatten, houden ze nu een actie waarbij je een jaar boodschappen kunt winnen.

Moet je wel even je bonuspasnummer invoeren. En de code die je bij je kassabon kreeg. Op de website. Natuurlijk blijkt dan dat je niets hebt gewonnen, maar als je je adresgegevens, naam, geslacht, telefoonnummer en gsmnr, geboortedatum etc invult (nee, ik overdrijf niet) dan ding je mee naar nog een prijs.

Goh.

Ik kan dan toch niet laten om te denken: Zorg eerst maar eens dat de groente nou eens vers is, in plaats van steeds die slappe taugé die nog een dag houdbaar aan te bieden. En dat de biologische kip niet steeds op is. En dat de producten die ik wil kopen niet steeds weer uit het assortiment gaan.

9 februari 2008 om 16:54  

Een reactie posten

<< Home