Zwakbegaafde ouders
In het rapport Anticonceptie voor mensen met een verstandelijke handicap uit 2002 adviseerde de Gezondheidsraad om iedereen het recht op een kind te gunnen. Desnoods ondersteund door een netwerk van familie en vrienden. Staatssecretaris van Volksgezondheid Clémence Ross denkt daar anders over. Zij wil dat hulpverleners er alles aan doen om zwakbegaafde ouders te laten afzien van hun kinderwens.
Wat cijfers op een rij. Je bent zwakzinnig met een IQ van minder dan 70. In Nederland zijn dat zeker 110.000 mensen, volgens het onderzoek Samenspel van factoren, 2005. (Niet iedere zwakzinnige is natuurlijk bekend bij de hulpverlening.) Van deze mensen krijgt tussen de 0,5 en 1 procent een kind, dat zijn 1.500 gevallen van verstandelijk gehandicapt ouderschap. Niemand doet het uitgesproken goed. Eenderde van deze ouderparen redt het zonder hulpverlening, een zesde heeft problemen en bij de overige 55 procent schiet de opvoeding echt tekort. Ook mensen met een psychische stoornis – schizofreen, manisch depressief, psychotisch – zijn vaak ongeschikt als ouder. Die gevallen zijn niet meegenomen in het rapport.
Wat moet je doen met deze mensen? Gedwongen anticonceptie? Uit huis halen en bij familie, pleeggezinnen of in weeshuizen (bestaan die nog?) onderbrengen? Zwakzinnige mannen steriliseren, zoals tot ver in de jaren vijftig gebeurde in de Verenigde Staten en (noordelijk) Europa? Dat heeft nogal wat ethische bezwaren. Bepaalt de overheid wie ouder mag worden, doen hulpverleners dat?
De mooie Nederlandse dramaserie Keyzer & De Boer Advocaten pakte het thema onlangs bij de kop. Oma wilde voorkomen dat het kind werd weggehaald bij haar zwakzinnige dochter en schoonzoon. Het dreigde intussen flink mis te gaan. Dus: kind bij oma, iedereen blij. Helaas is deze oplossing niet altijd haalbaar. Ik ben tegen gedwongen sterilisatie. Dat is een te ingrijpende, onomkeerbare, ingreep op iemands lichaam. Ik ben wél voor gedwongen anticonceptie. Van dichtbij weet ik dat zwakbegaafde mensen en psychiatrische patiënten het gelukkigste zijn met regelmaat. Duidelijke omstandigheden geven houvast. Daar passen geen kinderen bij. Geef zwakbegaafde moeders met kinderwens desnoods een Furby; kinderen zijn geen speeltjes!
Wat cijfers op een rij. Je bent zwakzinnig met een IQ van minder dan 70. In Nederland zijn dat zeker 110.000 mensen, volgens het onderzoek Samenspel van factoren, 2005. (Niet iedere zwakzinnige is natuurlijk bekend bij de hulpverlening.) Van deze mensen krijgt tussen de 0,5 en 1 procent een kind, dat zijn 1.500 gevallen van verstandelijk gehandicapt ouderschap. Niemand doet het uitgesproken goed. Eenderde van deze ouderparen redt het zonder hulpverlening, een zesde heeft problemen en bij de overige 55 procent schiet de opvoeding echt tekort. Ook mensen met een psychische stoornis – schizofreen, manisch depressief, psychotisch – zijn vaak ongeschikt als ouder. Die gevallen zijn niet meegenomen in het rapport.
Wat moet je doen met deze mensen? Gedwongen anticonceptie? Uit huis halen en bij familie, pleeggezinnen of in weeshuizen (bestaan die nog?) onderbrengen? Zwakzinnige mannen steriliseren, zoals tot ver in de jaren vijftig gebeurde in de Verenigde Staten en (noordelijk) Europa? Dat heeft nogal wat ethische bezwaren. Bepaalt de overheid wie ouder mag worden, doen hulpverleners dat?
De mooie Nederlandse dramaserie Keyzer & De Boer Advocaten pakte het thema onlangs bij de kop. Oma wilde voorkomen dat het kind werd weggehaald bij haar zwakzinnige dochter en schoonzoon. Het dreigde intussen flink mis te gaan. Dus: kind bij oma, iedereen blij. Helaas is deze oplossing niet altijd haalbaar. Ik ben tegen gedwongen sterilisatie. Dat is een te ingrijpende, onomkeerbare, ingreep op iemands lichaam. Ik ben wél voor gedwongen anticonceptie. Van dichtbij weet ik dat zwakbegaafde mensen en psychiatrische patiënten het gelukkigste zijn met regelmaat. Duidelijke omstandigheden geven houvast. Daar passen geen kinderen bij. Geef zwakbegaafde moeders met kinderwens desnoods een Furby; kinderen zijn geen speeltjes!
Geplaatst: 08:08 door Anoniem
8 Reacties:
Hmmm. Gedwongen sterilisatie gaat tever voor iemand die nooit in staat een kind groot te brengen?
Maar waarom is gedwongen anticoncepticum dat de hormoonspiegel destabiliseert en bijwerkingen heeft dan wel acceptabel, volgens u?
Ik heb dit filosofisch altijd heel ingewikkeld gevonden. Je mag in Nederland abortus plegen tot de 24ste week van de zwangerschap. Je hebt vroeggeboortes die dan al met kunst en vliegwerk in leven gehouden kunnen worden.
En de ouders van Savannah mogen in Nederland verplicht aan de anticonceptie worden gezet, volgens veel mensen. Want als ze een kind krijgt, dan zit dat met een moeder die niet in staat is ervoor te zorgen.
Met andere woorden: een volkomen hypothetisch kind, dat nog niet verwekt is, krijgt duidelijke wettelijke bescherming. Een ongeboren kind dat echt bestaat, in een buik zit en een gezichtje heeft, krijgt die niet. Raarrrrr.
Bart, wat ben jij weer slim! Bij jouw dilemma had ik nog niet eens stilgestaan. Maakt het nog lastiger.
Reageren op meneer of mevrouw anoniem. Ik slik zelf de pil en heb nergens last van. Zonder pil schommelen de hormoonspiegels ook hoor.
Alsof de gemiddelde Nederlander in staat is een kind op te voeden. Eugenetica heeft de toekomst.
"een volkomen hypothetisch kind, dat nog niet verwekt is, krijgt duidelijke wettelijke bescherming. Een ongeboren kind dat echt bestaat, in een buik zit en een gezichtje heeft, krijgt die niet."
Is dat zo als je verplicht steriliseert of een prikpilletje geeft? Nee, in dat geval krijgt een niet een hypothetisch kind bescherming. Want dat bestaat immers niet, volledige filosofische paardenpoep. De ouder en de omgeving (samenleving) zoals u wilt krijgt bescherming. Juist dat moet benadrukt worden. Voor een zwakzinnige ouder moet het ook niet leuk zijn om expres zij het per ongeluk hun kind te doden ...
LL
Eh, ja ik wilde zoiets schrijven als: in dat geval krijgt niet een niet geboren kind bescherming maar de ouder, omgeving etc.
Dit zijn lastige discussies, maar het zijn discussies die gevoerd moeten worden. De volgende opmerking:
"Tja, naar mijn mening heeft het weinig nut om kinderen in leven te houden die in de 24ste week geboren worden (dat is de vergelijking met arbortus)"
Er zit een kern van waarheid in, maar is misschien wel wat "hard" om te zeggen. In dit artikel gaan ze ook verder in op wat een verstandelijke beperking is.
Wat als het je eigen kind is dat in de puberteit komt?
Een reactie posten
<< Home