Arockalypse

Komend weekend kunnen we weer genieten van het Eurogay Songfestival, een twee uur durende kutmuziekmarathon. De kleine groep elitaire homo’s die de macht heeft in televisieland heeft er ook dit jaar voor gezorgd dat niemand zich afvraagt waarom publiek geld wordt besteed aan een happening waar alleen maar slechte, irrelevante muziek ten gehore wordt gebracht.

Normaliter zal het me aan m’n reet roesten dat er niets interessants te zien is op Nederland 2. Er gaan weken voorbij zonder dat er iets boeiends te zien is op die zender, en dat dat zaterdag komt door het Songfestival in plaats van door de Tros maakt eigenlijk weinig uit. Dat het winnende nummer, zonder twijfel een door een passieloze popproducer gedraaide lauwe drol, volkomen ten onrechte grijsgedraaid gaat worden op de radio, daar is nog wel mee te leven. En dat Treble, dat meidengroepje met die alternatievige uitstraling (want ze hebben djembés en zingen teksten als “mbasa ngasa nanana” en “hey, hey, onénéné”) exposure krijgt, dat gun ik ze best.

Maar dit jaar is er een goede reden om niet gewoon m’n schouders op te halen en het Songfestival te negeren. Het is ontzettend oud nieuws (dat krijg je ervan als je de Songfestivalroddels niet op de voet volgt) maar toch te leuk om onvermeld te laten. De Finnen worden dit jaar vertegenwoordigd door de band Lordi, met het nummer Hard Rock Hallelujah. Onder het mom: als je over the top gaye kutmuziek wil maken, doe het dan meteen goed.

En nu ben ik in dubio: moet ik het Songfestival negeren, of moeten de Songfestivalhaters zich verenigen en en masse op Lordi stemmen? Een SMS kost maar 35 cent, en een week lang roze bloesjes op televisie die gepikeerd zijn omdat de “satanisten” hebben gewonnen, is dat eigenlijk wel waard. Zeker als we er een traditie van maken om ieder jaar een lompe Songfestival-unfähige band afgevaardigd te krijgen, vervolgens niet te kijken naar het festival zelf maar tijdens de stemronde wel even een SMSje te sturen. Dan wordt het festijn waarschijnlijk vrij snel afgeschaft.