Kleintje
Anorexia is een verschrikkelijk besmettelijke ziekte. Je kan het al krijgen van televisiekijken, leerden wij op school. Mijn biologieleraar nam een Elle mee, en bij elk model dat volgens hem ongezond dun was, had hij een kruisje gezet. Het blaadje stond er vol mee. Oorzaak was de overtuiging dat het zien van superdunne meisjes de pubers in mijn klas het idee zou geven dat zij ook zo dun zouden moeten zijn.Ik heb dat zelf nooit zo geloofd, maar stèl nou dat het waar is? Dan zijn mannen natuurlijk ook gevoelig voor wat zij meekrijgen uit de media.
Mannen maken zich niet druk over de lijn. Waarover wel? Mijn inbox geeft een hint: de gemiddelde man denkt dat hij veel kleiner is geschapen dan de gemiddelde man. Volgens spammers kan je daar wat aan doen. Kunnen we kort over zijn: òf ze liegen, òf het gaat om een superkrachtig farmaceuticum dat alleen onder strikt dokterstoezicht gebruikt zou moeten worden.
Mannen die na een overdosis porno en spam het idee hebben dat hun piemel te klein is voor deze wereld, hebben dus een probleem. Die wijven hebben het maar makkelijk met hun anorexia: daar val je tenminste nog echt van af. Hoeveel mannen zouden hier last van hebben? Vrij veel, volgens een Amerikaanse huwelijkstherapeut. Zijn commentaar: ik heb vele duizenden vrouwen horen klagen over sex, maar nog nooit over piemelgrootte. Dat lucht op. Voor die mannen dan, hè.
Geplaatst: 13:14 door Bart Braun
6 Reacties:
Anorexia is niet besmettelijk, mannen maken zich wel druk om de lijn (krijgen zelfs anorexia maar dat is ook een controlissue) en grootte maakt wel uit.
Anorexia komt bijna tien keer zo vaak voor bij vrouwen als bij mannen. Dat betekent dat ongeveer één op de honderdduizend mannen er last van heeft. Het percentage mannen dat onzeker is over zijn piemel is moeilijk te bepalen, maar ik gòk zomaar dat het ietsje hoger ligt.
Afgelopen maand ontdekten m'n Canadese maat en ik dat we allebei ex-anorexics waren. Een interessant gesprek ontspon waarin we schaterend het glas heften op elk trucje en gedachtenspinsel dat we gedeeld bleken te hebben.
Wat wel opviel is dat veel anorexics TROTS zijn op wat ze kunnen bereiken. Zo'n ziekte neemt je hele leven over, en dan kan je er maar beter IETS aan overhouden, toch? Een dwangneurose omlabelen naar doorzettingsvermogen is maar een hele kleine stap.
Gelukkig kost opnieuw gaan eten nog meer doorzettingsvermogen, en toen ik dat besefte kon ik zonder gezichtsverlies weer gaan eten. It's all in our heads! :-)
In reactie op het size-does-matter verhaal heb ik precies de tegenovergestelde ervaring. Vrijwel elke kerel die ik erover sprak meldde trots dat-ie toch wel behoorlijk boven het gemiddelde uitstak (al dan niet terecht). Dat gemiddelde zou in actieve toestand op 16 cm liggen, maar hoe men tot dat getal is gekomen..?
Migratory Birdchick
Op het moment dat je het meetlint ernaast houdt, maak je je blijkbaar al zorgen om je formaat.
Maar heeft iemand een idee hoeveel mensen nou gebruik maken van die gespamde piemelpillen?
Pillen om je piemel te vergroten, wie gelooft dat nou? Als ze niet goed werken loop je het risico dat je ipv een grotere piemel met een groter been door het leven moet. Lopen wordt dan wel erg lastig. ;-)
Moniek
Heej, vrouwen in Azië zijn massaal aan de tietenkauwgum. Dit terwijl a) mannen helemaal geen probleem maken van kleine borsten (ik heb partners gehad die minder hadden hangen dan ik) en
b) sowieso alle Aziatische vrouwen piepkleine borstjes hebben, en het daar dus helemaal niet uitmaakt.
Hierboven hebben we iemand die toch wel graag een groot geschapen piemel in zich heeft (maar niet haar naam geeft, wat dan weer jammer is voor 'Bratwurst' Iknik). Zouden dat soort uitspraken mannen er niet eerder toe verleiden om toch maar aan de piemelpil te gaan?
Een reactie posten
<< Home