Alle Belgen dood!

U heeft het waarschijnlijk gemist, maar op mijn werk zijn we deze week trots: Kamervragen naar aanleiding van onze reportage over knallen met ballen. PvdA'er Frans Timmermans vroeg zich af of dat nou zo nodig van belastinggeld moet, het jaarlijkse potje schieten met de studentenweerbaarheden.

Gek genoeg géén vragen over een traditie die de Pro Patria's van Nederland erop na houden: liedjes zingen waarin gezegd wordt dat Belgen dood moeten. 'Eens dan komt de dag waarop wij allen wachten, wij trekken naar de grens, om Belgen af te slachten.' Zelfs mijn Belgische eindredacteur zag in dat je dat niet letterlijk moet opvatten.

Dat is natuurlijk ook zo.

Maar als ik een Mein Kampf wil kopen, dan heeft de staat er opeens geen boodschap aan dat ik Hitlers oproep niet letterlijk wil opvatten. Als de plaatselijke moskee haar jeugd een weekendje naar de hei zou sturen, en een journalist hoorde ze daar zingen hoe ze alle homo's af gaan slachten, dan is de stad te klein. Nog voordat iemand de homo's wat heeft gevraagd.

Als ik een negerzoen wil kopen, mag dat niet omdat het woord neger kwetsend is voor negers. Die klaagden dan weer wel. Is dat de systematiek? Dat een uitspraak pas niet kan als de groep waar het over gaat begint te klagen? Ik begin vast over een liedje dat alle analfabeten de kanker achter hun hart kunnen krijgen. Die komen hier toch niet lezen.