Gastcolumn: Moord en Brand
Vandaag een column van onze vaste bezoeker Rintelman. Zonder plaatje, want Blogger zuigt nog steeds.
Afgelopen week was het weer eens zover. Het journaille was in rep en roer over de gijzeling van twee Telegraaf journalisten. Zij hadden geweigerd hun bronnen te onthullen. Nadat ze wederom in vrijheid werden gesteld werden er ferme woorden gesproken:’ die rechter-commissaris, die zal nog wat van me horen!’ Stoere dreigementen van een journalist van ‘kwaliteitskrant’ Telegraaf!
Er werd ook moord en brand geschreeuwd over het monddood maken van de pers. Mijn stelling is: is dit een ramp in bepaalde gevallen?
Duidelijk werd weer hoe schimmig de regelgeving wat betreft het verschoningsrecht van de journalist is. Hoever mag een journalist gaan in het beschermen van een bron? Als deze bron feiten over een persoon vertelt die niet na te trekken zijn? Is er misschien sprake van laster? Als de staatsveiligheid in het geding is? Of de veiligheid van een persoon? Er is duidelijk behoefte aan verbetering om dit soort kluchten te voorkomen.
De pers doet tegenwoordig niet altijd meer aan het zorgvuldig natrekken van bronnen. Er moeten elke dag veel media gevuld worden en dat gaat soms wat kort door de bocht. Klakkeloos copy-pasten is steeds vaker de norm.
Ook de versie van de waarheid die een journalist zal geven is steeds vaker doorspekt van hun eigen sympathieën of die van de media waarbij ze in dienst zijn. Persvoorlichters, de aartsvijanden van de journalist, doen hier ook aan. Dus vaak gaan de feiten al door twee verschillende filters voordat de gezeefde troep op uw bord valt.
Daarnaast moeten er dus strengere maatregelen komen tegen de journalisten die de regels voor correcte journalistiek met voeten treden. Een lullig ‘mea culpa’ van de hoofdredactie na weer een blunder van een onzer verslaggevers volstaat niet langer.
De geïntegreerde oplossing voor beide problemen, dames en heren, is gelukkig doodsimpel: met de Sjekkiesrokende Paupers in de coalitie is het slechts wachten op de oprichting van het eerste Hollandse Politburo! Voortaan bereikt ons alleen Marijnissen’s versie van de waarheid: grote bedrijven zijn slecht, rijke mensen ook en zij moeten hun zuurverdiende geld maar inleveren aan de minderbedeelden. NU SP! Het zal binnenkort door onze straten klinken, gevolgd door de rode brigade met banieren van de Heilig Man uit Oss...
Afgelopen week was het weer eens zover. Het journaille was in rep en roer over de gijzeling van twee Telegraaf journalisten. Zij hadden geweigerd hun bronnen te onthullen. Nadat ze wederom in vrijheid werden gesteld werden er ferme woorden gesproken:’ die rechter-commissaris, die zal nog wat van me horen!’ Stoere dreigementen van een journalist van ‘kwaliteitskrant’ Telegraaf!
Er werd ook moord en brand geschreeuwd over het monddood maken van de pers. Mijn stelling is: is dit een ramp in bepaalde gevallen?
Duidelijk werd weer hoe schimmig de regelgeving wat betreft het verschoningsrecht van de journalist is. Hoever mag een journalist gaan in het beschermen van een bron? Als deze bron feiten over een persoon vertelt die niet na te trekken zijn? Is er misschien sprake van laster? Als de staatsveiligheid in het geding is? Of de veiligheid van een persoon? Er is duidelijk behoefte aan verbetering om dit soort kluchten te voorkomen.
De pers doet tegenwoordig niet altijd meer aan het zorgvuldig natrekken van bronnen. Er moeten elke dag veel media gevuld worden en dat gaat soms wat kort door de bocht. Klakkeloos copy-pasten is steeds vaker de norm.
Ook de versie van de waarheid die een journalist zal geven is steeds vaker doorspekt van hun eigen sympathieën of die van de media waarbij ze in dienst zijn. Persvoorlichters, de aartsvijanden van de journalist, doen hier ook aan. Dus vaak gaan de feiten al door twee verschillende filters voordat de gezeefde troep op uw bord valt.
Daarnaast moeten er dus strengere maatregelen komen tegen de journalisten die de regels voor correcte journalistiek met voeten treden. Een lullig ‘mea culpa’ van de hoofdredactie na weer een blunder van een onzer verslaggevers volstaat niet langer.
De geïntegreerde oplossing voor beide problemen, dames en heren, is gelukkig doodsimpel: met de Sjekkiesrokende Paupers in de coalitie is het slechts wachten op de oprichting van het eerste Hollandse Politburo! Voortaan bereikt ons alleen Marijnissen’s versie van de waarheid: grote bedrijven zijn slecht, rijke mensen ook en zij moeten hun zuurverdiende geld maar inleveren aan de minderbedeelden. NU SP! Het zal binnenkort door onze straten klinken, gevolgd door de rode brigade met banieren van de Heilig Man uit Oss...
Geplaatst: 12:00 door Bart Braun
4 Reacties:
Bah wat braaf, ons aller goedrintelman wordt volwassen.
Beetje slappe overgang naar de laatste alinea. Eerst opsommen wat er mis is met de journalistiek en dan met een nog slechter idee komen...
Fijn dat Rintelman ook SP heeft gestemd.
@Wout: anders schrijf jij ook eens een column, om hem te laten zien hoe het moet?
Een reactie posten
<< Home