De rode streepjestaal

Ruim een jaar geleden pikten een groot aantal mediabedrijven het niet meer. Een wijziging van de taal, die de taal nog onlogischer zou maken dan dat deze in 1995 al geworden was. Iedereen verlangde terug naar eenvoud en duidelijkheid over pannenkoek of pannekoek.
Sindsdien ben jij als Trouw-, NRC- of Volkskrantlezer foutief Nederlands aan het lezen. De NOS, doet ook mee, net zoals tal van tijdschriften (van HP de Tijd tot de computer totaal) en tal van uitgeverijen hebben het groene boekje inmiddels ook weggegooid. Het gevolg is dat iedereen overal maar weer een andere taal tegenkomt en op de één of andere manier weet je niet meer wat klopt. Ik vind het gebruik van de witte spellingsregels logischer, de wijzigingen van afgelopen jaar zijn vaak te onduidelijk en maken een van de moeilijkste talen ter wereld nog lastiger. Logisch dat wij talen moeten leren om te communiceren en dat niemand onze taal wil leren.
Ook al ben ik voor de witte regels, op mijn werk houden wij de groene regels aan, tenminste, dat proberen we. Of het lukt is natuurlijk een tweede, want ik ben ervan overtuigd dat het gros van de Nederlanders zelden het groene boekje (ook online te vinden) raadpleegt. Schrijven doe je met Word en als er een rood streepje ergens verschijnt zal er wel iets vout gespeld zijn...