Moslimpartij

Ayaan Hirsi Ali is voor de oprichting van een moslimpartij, Geert Wilders is tegen. Hij ziet, zo zei hij, niet in waarom we macht zouden moeten delen met de islam en de islamieten.

Natuurlijk is het irrelevant of Hirsi Ali en Wilders voor of tegen een moslimpartij zijn, want iedere Nederlandse burger mag een politieke partij oprichten. En macht delen moeten “we” met iedere partij die de kiesdeler haalt, islamitisch of niet.

Wat Hirsi Ali voor ogen staat, vermoed ik, is een moderne moslimpartij. Eentje met de gelovige tegenhangers van mensen als Ahmed Aboutaleb, Farah Karimi en Nebehat Albayrak. Capabele, slimme en welbespraakte allochtone politici.

Zo’n gefabriceerde partij met alleen maar mensen die zijn goedgekeurd door de zittende macht gaat natuurlijk nooit werken. Misschien dat iets meer moslims gaan stemmen en dat Groen Links en de PvdA er wat zetels aan verliezen, maar de gemiddelde probleemgroepislamiet zal niet naar de stembus gaan om te stemmen op een Turk die praat en denkt als een autochtoon.

Maar, er is een maar: misschien dat de oprichting van een door de politieke elite goedgekeurde islamitische partij wel gaat zorgen voor de oprichting van een échte moslimpartij. Een partij á la de AEL, de partij van Abou Jahjah waarvan ik nog steeds niet weet of het een vloek of een zegen is.

Ja, Abou Jahjah heeft ooit gezegd dat Theo van Gogh een varken was. Ik heb een redelijk fotografisch geheugen, en laat me verklappen dat die vergelijking niet zo ver gezocht was. Hij heeft ook gezegd niet te rouwen om de dood van Van Gogh, en ik vraag me nog steeds af of dat nu echt erger is dan Mohammed een perverse man noemen. Ik vraag me nog steeds af of we hier niet een moslimpartij kunnen gebruiken die de autochtonen in dit land af en toe net zo hard voor hun bakkes mept als Ayaan Hirsi Ali de moslims.

Een islamitische partij die voortdurend op het randje zit, zou de echte radicalen waarschijnlijk meer wind uit de zeilen nemen dan tien politiek correcte moslimpartijen bij elkaar.