Westbroeks

Arme Thom de Graaf. Al op 5 november heeft hij zijn voorstellen voor een direct gekozen burgemeester naar de Tweede Kamer gestuurd, en nog steeds heeft hij geen antwoord gehad. Nu gaat, alle klachten over hypes ten spijt, de nationale politiek nog steeds niet over één nacht ijs, dit keer is er meer aan de hand. Ze zitten Thom te pesten.

De meeste burgemeesters in Nederland zijn tegen het voorstel van De Graaf, en begrijpelijk. Nu zijn het vaak uitgerangeerde Tweede Kamerleden die door de Kroon een mooi baantje aangeboden krijgen, en vanaf 2006 zouden ze dan ineens in competitie moeten met de Henk Westbroeks van deze wereld. Gerd Leers – de superpopulaire burgemeester van Maastricht, is gewoon voor. Het CDA en de PvdA – de partijen die het grootste aantal burgemeesters leveren – liggen dan ook dwars.

“Het gaat allemaal te snel” volgens Balkenende, die na deze kabinetsperiode verdomd weinig kans maakt om ergens tot burgemeester te worden gekozen. “Populisme” vreest de vereniging voor Nederlandse gemeenten, bovendien “kent het lokaal bestuur niet zodanige bestuurlijke problemen dat die de invoering van een direct gekozen burgemeester noodzakelijk maken”.

Dat zal best. Nederland kent ook geen zodanige problemen dat er een identificatieplicht nodig is, en toch moet mijn paspoort nu mee elke keer als ik naar buiten ga. De gemeenten laten zich gewoon keihard kennen in hun eigenbelang: het lokaal bestuur kent ook geen zodanige problemen dat er enige rechtvaardiging bestaat voor het ondemocratisch aanwijzen van burgemeesters waar niemand in de stad enige verbintenis mee voelt.

Ik had nog nooit van mevrouw Brouwer-Korf gehoord voor ze mijn burgemeester werd, en zou zeker niet op haar gestemd hebben. Laat de dames en heren maar eens campagne voeren en horen waar ze voor staan. Als ik te weinig hoor van mevrouw Brouwer-Korf en de andere kandidaten, zal ik mijzelf verkiesbaar stellen voor het burgemeesterschap van Utrecht.