Burgemeester (2)

“De PvdA is de kampioen der regenten,” zei Thom de Graaf gisteren, blijkbaar in de waan dat hij er nog toe doet. De PvdA was helemaal niet tegen een gekozen burgemeester, maar vond het nergens voor nodig om de boel te overhaasten. Kortom, het puntje kwam bij het paaltje. En Thom de Graaf deed wat D’66-ers doen als puntjes bij paaltjes komen: hij vuurde een hele batterij aan toezeggingen af.

De senatoren van de PvdA vonden het niet genoeg, en deden met de minister wat meer mensen met D’66 zouden moeten doen: ze maakten er roadkill van.

Trouwe lezers weten inmiddels dat ik de pik heb op D’66. Het gedachtegoed dat de partij beweert te hebben spreekt me aan, maar de tippelpolitiek van de sociaal-liberalen is walgelijk. Voor een grijpstuiver verkwanselt D’66 zijn idealen, en huilt het op commando mee met de conservatieve doemdenkers van VVD en CDA.

Toegegeven, zo af en toe zegt een D’66-er iets zinnigs, maar zinnige dingen zeggen kan iedereen. Op het gebied van beleid maken halen de sociaal-liberalen altijd bakzeil, gaan ze altijd voor de weg van de minste weerstand en durven ze nooit ergens voor te vechten. Dat maakt ze simpelweg onbetrouwbaar, en geen duizend zinnige uitspraken kunnen daar iets aan veranderen.

Daar komt natuurlijk bij dat D’66 medeverantwoordelijk is voor het beleid. “Als wij het niet doen, doen iemand anders het wel” is geen excuus, en ik neem aan dat Thom de Graaf en Boris Dittrich (nota bene een voormalig rechter) dat ook wel weten.

Dat er geen gekozen burgemeester gaat komen is misschien jammer voor de democratie, maar als Thom de Graaf besluit de pijp aan Maarten te geven hebben we netto winst. Persoonlijk zou ik het prijs stellen als vriend Thom er een Van Speijk-moment van maakt (“dan liever de lucht in”) en het hele kabinet opblaast. Ik vermoed echter dat De Graaf voor de zoveelste keer zijn bips afveegt met de democratie door gewoon te blijven zitten, en een kabinetscrisis zal een natte droom blijven.