Levenslang

Volgende week begint het proces tegen Mohammed Bouyeri. Officieel is Mo ‘verdachte’, maar aan de schuldvraag zal de rechter niet al teveel tijd kwijt zijn. Meneer heeft bekend, er zijn meer dan vijftig getuigen, vingerafdrukken en de hele reutemeteut. Hij heeft het gedaan en, zo lijkt het, hij is er trots op ook, getuige zijn uitspraken dat hij niet voor ontoerekeningsvatbaar wenst te worden versleten.

Ook over de straf zal niet lang vergaderd hoeven worden. Er wordt in Nederland een hoop gekankerd over de zwakke strafmaat, maar dit wordt toch wel levenslang. Volkert van der Graaf komt misschien over vijftien jaar weer vrij, maar Mo is een ander verhaal. Nog zwaarder dan het feit dat hij lid is van een criminele organisatie, zal zijn bedreiging aan het adres van Ayaan Hirsi Ali wegen. Bij het bepalen van de strafmaat weegt de rechter mee of de kans bestaat dat de veroordeelde in herhaling valt. Die lijkt enigszins aanwezig.

Blijft de vraag over wat we in Nederland nou met die jongen aanmoeten. Hij was van plan om na de aanslag overhoop te worden geschoten, maar dat lukte niet. Dat alsnog inhalen kan ook niet, want we doen hier in Nederland niet aan de doodstraf. Zelfmoord plegen is blijkbaar taboe voor die-hard moslims (maar zorgen dat politieagenten op je gaan schieten mag blijkbaar wèl?), want anders had Mo dat allang gedaan. Vrijkomen zit er echt niet in, dus met een beetje pech zal hij nog vijftig jaar lang kost en onderdak krijgen van de Nederlandse staat.
Zou het niet mooi zijn als Mo over een jaartje of zo, als iedereen hem uit het zicht is verloren, ineens een ongeluk krijgt? Zo’n naar dodelijk ongeluk dat helemaal niets te maken zou hebben met ingrijpen van onze geheime dienst, want dat zou alsnog een verkapte doodstraf zijn. Onderzoek naar zijn dood is dan niet nodig, want het is in Nederland natuurlijk ondenkbaar dat de AIVD zoiets zou doen. Opgeruimd staat netjes.