Telequette

Niet zo lang geleden belde ik naar Telfort vanwege een probleem met mijn abonnement. De telefonist meldde mij dat ik mijn abonnement had opgezegd, waarop ik zei dat ik dat helemaal niet had gedaan. “Oh,” zei de jongeman aan de andere kant, “dan heeft u het verkeerd doorgegeven.”

Inderdaad. Niet: “Oh, dan is er blijkbaar ergens iets fout gegaan,” of “Ach, dan staat het verkeerd in ons systeem”, maar: “Ik heb u nog nooit van mijn leven aan de lijn gehad, maar het is uw schuld.” Het was niet de laatste keer dat ik me afvroeg of het bedrijf z’n telefonisten selecteert op horkerigheid.

Ander voorbeeld:
“Goedemiddag, u spreekt met Gistron. Wij hebben u een offerte gestuurd die nog niet is betaald.”
“Dat kan kloppen. Ik heb namelijk geen offerte ontvangen.”
“Nou, dat lijkt me sterk.”

Hoezo, dat lijkt je sterk? Je hebt op de sendknop gedrukt en dus heb ik de mail ontvangen? Jullie maken geen fouten? Mailservers maken geen fouten? Spamfilters maken geen fouten? Er komt echt niets beters in die koeienkop van je op dan het equivalent van: “Nou meneer, als u het mij vraagt loopt u een potje te liegen”, ondanks het feit dat een offerteaanvraag me tot niets verplicht en het me vrij staat om jullie gewoon te vertellen dat ik me bedacht heb?

En zelfs al kan je erwtenbrein niet overweg met het idee dat mailtjes die verzonden worden niet per definitie aankomen, waarom moet je mij lastigvallen met je gemankeerde verdenkingen? Heb je me horen zeggen: “Goh, ik heb de offerte nooit ontvangen, wat is jouw visie daarop”? Nee hè? En weet je waarom dat was? Het interesseert me geen ene reet wat jou allemaal wel en niet sterk lijkt. Ik zeg dat ik de offerte niet ontvangen heb, en jij moet dan zeggen dat je hem nog eens opstuurt. Echt, er is geen kunst aan.

Dat was wat ik dacht. Wat ik zei was: “Ik zeg niet dat het jullie fout is hoor, maar ik heb hem niet ontvangen. Kunnen jullie hem nog eens sturen?” Zo’n sukkel ben ik dan ook wel weer.