Import
(Deze post is eigenlijk van Iknik, die vergeten was hem even online te plempen - BB)
De kant kiezen van de Verenigde Staten, Monsanto én de Wereldhandelsorganisatie (WTO) is om een heleboel redenen niet gemakkelijk voor me. Jammer maar helaas, ze hebben gewoon gelijk.
Van 1998 tot 2004 gold er in de EU een importverbod voor genetisch gemodificeerde organismen (GMO’s). Sinds twee jaar worden ze weer mondjesmaat toegestaan op de Europese markt, maar sommige landen willen nog steeds niets weten van bepaalde soorten GMO’s. Ook is het de vraag of de manier waarop nieuwe producten door de EU beoordeeld worden wetenschappelijk gezien wel door de beugel kan.
De importrestricties hebben geleid tot allerlei gruwelijke misstanden. Zo maakte Monsanto minder winst en werd Amerika geconfronteerd met een handelsbarriére die de EU enkel en alleen had opgeworpen om de meerderheid van haar bevolking een plezier te doen.
Ik heb nooit begrepen waarom de term Frankensteinvoedsel zo is aangeslagen. Genetisch gemodificeerd voedsel is niks enger of Frankensteiniger dan voer dat “gewoon” eeuwenlang gekruist is. En net als gewoon voedsel mogen GMO’s niet barstensvol bestrijdingsmiddelen zitten.
Wel heb ik m’n bedenkingen bij het effect van GMO’s op ecosystemen. Maar ja, dat geldt ook voor auto’s, vliegtuigen en plastic. Die zijn niet verboden in de EU, en dat is terecht: mensen kunnen ervoor kiezen een zuinige (of geen) auto te kopen, niet te vliegen en geen producten te kopen waar drie lagen verpakkingsmateriaal omheen zit. Fabrikanten moeten tegenwoordig duidelijk aangeven of ze GMO’s hebben gebruikt voor hun product, dus mensen kunnen er net zo makkelijk voor kiezen om geen Frankensteinvoedsel te kopen.
Nog belangrijker: als de EU een importverbod mag instellen op basis van onderbuikgevoelens in plaats van op wetenschappelijke of humanitaire gronden, dan mag Amerika dat ook. Heersende onderbuikgevoelens bij de zittende Amerikaanse regering zijn bijvoorbeeld dat abortus, homoseksualiteit, euthanasie en marihuana verderfelijk zijn. Dus waarom zou het landen die zich met dat soort zondige zaken bezighouden niet onder druk kunnen zetten door middel van een importverbod? In elk geval eentje, om een voorbeeld te stellen voor de rest. “Hmmm, welk land zullen we daar eens voor uitkiezen?”
Arbitraire importverboden zijn een slecht idee. Laat de GMO’s maar komen!
De kant kiezen van de Verenigde Staten, Monsanto én de Wereldhandelsorganisatie (WTO) is om een heleboel redenen niet gemakkelijk voor me. Jammer maar helaas, ze hebben gewoon gelijk.
Van 1998 tot 2004 gold er in de EU een importverbod voor genetisch gemodificeerde organismen (GMO’s). Sinds twee jaar worden ze weer mondjesmaat toegestaan op de Europese markt, maar sommige landen willen nog steeds niets weten van bepaalde soorten GMO’s. Ook is het de vraag of de manier waarop nieuwe producten door de EU beoordeeld worden wetenschappelijk gezien wel door de beugel kan.
De importrestricties hebben geleid tot allerlei gruwelijke misstanden. Zo maakte Monsanto minder winst en werd Amerika geconfronteerd met een handelsbarriére die de EU enkel en alleen had opgeworpen om de meerderheid van haar bevolking een plezier te doen.
Ik heb nooit begrepen waarom de term Frankensteinvoedsel zo is aangeslagen. Genetisch gemodificeerd voedsel is niks enger of Frankensteiniger dan voer dat “gewoon” eeuwenlang gekruist is. En net als gewoon voedsel mogen GMO’s niet barstensvol bestrijdingsmiddelen zitten.
Wel heb ik m’n bedenkingen bij het effect van GMO’s op ecosystemen. Maar ja, dat geldt ook voor auto’s, vliegtuigen en plastic. Die zijn niet verboden in de EU, en dat is terecht: mensen kunnen ervoor kiezen een zuinige (of geen) auto te kopen, niet te vliegen en geen producten te kopen waar drie lagen verpakkingsmateriaal omheen zit. Fabrikanten moeten tegenwoordig duidelijk aangeven of ze GMO’s hebben gebruikt voor hun product, dus mensen kunnen er net zo makkelijk voor kiezen om geen Frankensteinvoedsel te kopen.
Nog belangrijker: als de EU een importverbod mag instellen op basis van onderbuikgevoelens in plaats van op wetenschappelijke of humanitaire gronden, dan mag Amerika dat ook. Heersende onderbuikgevoelens bij de zittende Amerikaanse regering zijn bijvoorbeeld dat abortus, homoseksualiteit, euthanasie en marihuana verderfelijk zijn. Dus waarom zou het landen die zich met dat soort zondige zaken bezighouden niet onder druk kunnen zetten door middel van een importverbod? In elk geval eentje, om een voorbeeld te stellen voor de rest. “Hmmm, welk land zullen we daar eens voor uitkiezen?”
Arbitraire importverboden zijn een slecht idee. Laat de GMO’s maar komen!
Geplaatst: 23:52 door Bart Braun
2 Reacties:
Is het niet zo dat wij in Nederland onze koeien niet mogen inenten tegen MKZ omdat ze dat in de VS niet willen?
Zou wel heel krom zijn als zij ons wel hun handelsregels opdringen, en niet andersom
Die MKZ-regeling vind ik ook te stom voor woorden. Maar met dit oordeel van de WTO als precedent zou de EU natuurlijk best zelf een aanklacht kunnen indienen tegen de Amerikaanse regels omtrent vlees van beesten die een MKZ-inenting hebben gehad.
Een reactie posten
<< Home