Vermaak

Het nieuwe programma van John de Mol gaat De Gouden Kooi heten en is een volgende stap op weg naar de onvermijdelijke toekomst van de televisie, die wordt geschetst in films als The Running Man en Battle Royale, en niet te vergeten in Expeditie Mars. Een groep mensen wordt in een huis gezet, en de winnaar is degene die na een jaar alle andere deelnemers heeft weggepest.

Het gaat zoals het altijd gaat als een nieuw televisieprogramma nog onontgonnen gebied in het spectrum van de inspiratieloze smakeloosheid verkent: politici vallen over elkaar heen om te vertellen dat het nu toch echt te ver gaat. Sjekkiesrokende Pauper F. Vergeer noemt De Mol zelfs “marktleider als het gaat om het exploiteren van slechte eigenschappen van mensen”. Grote woorden, die beter passen bij een drugsbaron dan bij een televisiebaas.

Natuurlijk wordt De Gouden Kooi platvloers, maar hoeveel televisieprogramma’s zijn dat niet? Negentig procent van de shows op televisie gaat over echte mensen. Soms zijn dat echte mensen die zichzelf zielig vinden omdat hun neus te groot is of hun huis te klein, in dat geval laat de camera zien hoe verbouwd wordt wat er verbouwd moet worden. Soms vinden ze zichzelf goed in zingen, dansen of modellen en doen ze een wedstrijdje, en soms gaat het programma “gewoon” over echte mensen. De meest lamme variant op het echtemensenthema is de camera die op een standaard in een winkelcentrum wordt gezet met een bordje erbij waar “klaagbaak” op staat.

Het voordeel van echte mensen mag dan zijn dat je geen moeite hoeft te doen om een programma te maken, het nadeel is dat ze niet interessant zijn. Echte mensen leven meestal in een deprimerend kleine wereld, doen deprimerend weinig interessante dingen en hebben deprimerend weinig te vertellen. En het allerdeprimerendst is het gebrek aan vechtpartijen, parallelle universa, wilde achtervolgingen door de straten van San Francisco en coole begeleidende soundtracks in het leven van echte mensen.

En het aller- allerdeprimerendst? Het aantal mensen dat naar echte mensen kijken op de televisie beschouwt als het summum van vermaak. Paul Nipkow draait zich om in z’n graf.